ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.1.2018 | 01:22

θυμήθηκα

Ένα περαστατικό όταν ήμουν μικρός στο λύκειο. Είχα πει ψέματα σε κάτι "φίλους" ότι με μία κοπέλα που κάναμε πολύ παρέα και βγαιναμε για καφέ ότι δήθεν ήταν το κορίτσι μου, πως να τους αποκαλύψω ότι είμαι γκέι άλλωστε, το μπουλινγκ αλλα και η ανακατωσουρα στο οικογενειακό περιβάλλον θα ήταν απίστευτη!Ακόμη και σήμερα έπειτα απο τόσα χρόνια δεν τολμώ να το ξεστομίσω στους γονείς μου, δεν δίνουν ούτε 1/εκατομμύριο πιθανότητα ότι ο γιοκας τους είναι γκέι παρόλο που δεν είχα ποτέ κοπέλα. Το βάρος ασήκωτο, να προσπαθώ τόσα χρόνια και για πόσα ακόμα να κρυβω την αλήθεια μου, μια αλήθεια που εάν την φανερώσω θα αλλάξει την σχέση μου με πολλούς ανθρώπους αλλα και την ζωή μου για πάντα, και δεν με νοιάζει τόσο για τους έξω όσο για τους γονείς μου, θα αλλάξουν το βλέμμα τους επάνω μου, χώρια ότι θα πικραθουν, και το χειρότερο που είναι κ πιθανότερο ίσως να μη θέλουν να με ξαναδούν ποτέ, για κάτι που δεν το επιδιωξα, για κάτι που δεν το θέλησα ποτέ αλλά έτυχε, ναι έτυχε και μάλιστα σε μένα αλλα σε ποιον να το εξηγήσεις και να καταλάβει!
2
 
 
 
 
σχόλια
Δεν ξέρω κατά ποσο αυτό που θα αλλάξει, αν αλλάξει, τη σχέση σου με τους αλλους ειναι εν τέλει η ταυτότητά σου ή το γεγονός ότι τόσα χρόνια αποκρύπτεις πάσει θυσία την αλήθεια. Εγώ ας πουμε θα στενοχωριουμουν που τόσα χρόνια δεν μου το χες πει αν ήμουν φίλη σου.. Δεν ξερω κατά ποσο αληθινες σχέσεις μπορείς να δημιουργήσεις αν δεν ειναι αληθινός και δεν λάβεις ανευ όρων αποδοχή.. Απο κει και πέρα κάποιοι άνθρωποι ζουν στο φόβο των συνεπειών.. Εγώ θα σου λεγα σημαντικοτερο είναι να είσαι ο εαυτός και όλα τα άλλα λύνονται.. Ακομη και οι γονείς θα το χωνέψουν. Δεν είναι τόσο δραματικά όλα όσο τα έχεις στο κεφάλι σου. Τζάμπα δεν ζεις την ζωή που σου αξίζει θεωρώ..
Ξέρεις έχω το ίδιο θέμα...αλλα σε γυναίκεια εκδοση...ξερεις δεν μπορω να βοηθήσω και πολυ αλλα μπορω να σου πω μόνο αυτο:ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΦΙΛΕ...Ξερεις συχνα σκεφτομαι το εξης: Όπως ο πατέρας μου ερωτεύτηκε τη μητέρα μου, επέλεξε ο ένας τον άλλον...ετσι γιατί να μην επιλέξω και εγώ αυτη που θα ερωτευθώ; Άλλωστε,ζωη μου ειναι, μια ειναι, θα τη ζήσω όπως ΕΓΩ θέλω(δυστυχώς ακομα και αν χρειαστεί να κρύβομαι απο τον ίδιο μου το εαυτό... )Και αν οι γονείς σου σε αγαπανε πραγματικά, δεν υπαρχει ουτε μια περίπτωση στο εκατομμύριο να σε απορρίψουν....ευκολα τα λογια βεβαια δυσκολες οι πραξεις...ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΑΓΑΠΗΣ και δεν ενοχλεις κανενα...αααα και αν υπαρχει και θεμα θρησκευτικό,μην τους ακους....ο Θεος τους αγαπα ολους
Scroll to top icon