__________________
1.
Αγαπητη Αμπα, προχτες Σαββατο διοργανωσε το εργοστασιο στο οποιο εργαζεται ο φιλος μου βραδια σε εστιατοριο στο οποιο οι εργαζομενοι φερνουν μαζι τους ενα ατομο. Το φαγητο καλο αλλα μετα τις 12 το βραδυ ο κοσμος αρχισε να μεθαει (τωρα αυτα στο βελγιο) και τα πραγματα να ξεφευγουν. Ευτυχως εγω με τον φιλο μου αναχωρησαμε εκεινη την ωρα (εμεις δεν ηπιαμε) οποτε γλιτωσαμε τις φασαριες. Την δευτερα λοιπον που ο φιλος μου πηγε στην δουλεια του εξιστορησαν τα κουτσομπολια. Ενας συναδελφος λοιπον του φιλου μου, με τον οποιο κανουν καλη παρεα στην δουλεια, ειχε φερει μαζι του στο εστιατοριο μια κυρια. Με αυτη την κυρια που λες και απο οτι καταλαβα μεσω του φιλου μου, ο συναδελφος δεν κοντινες σχεσεις. Μιλανε με μηνυματα, περασαν μια βραδια μαζι πριν 6 μηνες (;) αλλα μεχρι εκει, καμια επισημη σχεση. Να σημειωσω οτι η κυρια ειναι παντρεμενη αλλα σε διασταση με τον αντρα της. Ο συναδελφος της ειχε προτεινει και αλλες φορες να παρευρεθουν μαζι σε events αλλα εκεινη ενω δεχοταν αρχικα, το ακυρωνε τελευταια στιγμη. Το Σαββατο ομως με παροτρυνση του συναδεφου, ηρθε. Για να μην τα πολυλογω, το βραδυ του Σαββατου η γυναικα ηπιε πολυ και τελικα φασωθηκε με εναν παντρεμενο (του οποιου η γυναικα ηταν ενα τραπεζι διπλα) και μετα κλειστηκαν και στις τουαλετες. Η αρχικη μου αντιδραση οταν μου εξιστορησε ο φιλος μου τα καθεκαστα ηταν οτι οκ ελευθερη ειναι η γυναικα, δεν θελω να την κρινω (για το οτι φασωθηκε και εκανε ο,τι εκανε με τον παντρεμενο οσο η γυναικα του ηταν εκει, ο παντρεμενος εχει μεγαλυτερο μεριδιο κατα τη γνωμη μου, εκεινη ειναι πιθανο και να μην ηξερε οτι η γυναικα του ηταν εκει) Απο την αλλη ομως εφοσον συνοδευε τον συνεργατη του φιλου μου, δεν θα ηταν πιο σωστο να μην κανει κατι τετοιο; Στο παρτυ αυτο ηταν ολοι συνεργατες του, τα αφεντικα του, φιλοι του με τους οποιους θα περναει ωρες καθε μερα, ενω εκεινη δεν θα τους ξαναδει ποτε. Ο συνεργατης του φιλου μου ενιωσε ασχημα. Ενιωσε ασχημα ομως για την απορριψη; Γιατι αμα το σκεφτουμε κιολας οι συνεργατες και τα αφεντικα του την γυναικα θα κρινουν αμα κρινουν καποιον, οχι τον ιδιο. Ισως ενιωσε ασχημα γιατι ο κοσμος θα νιωθει ασχημα για αυτον και θα τον λυπαται που η συνοδος του τον απατα (οι περισσοτεροι αυτο θα καταλαβαν εφοσον λιγοι ήξεραν οτι δεν ειναι μαζι). Δεν θελω να πεσω στην παγιδα του να κατακρινω την γυναικα επειδη ειναι ελευθερη και περασε καλα. Αλλα νιωθω οτι και ο συνεργατης του φιλου μου που την συνοδευε καπου αδικηθηκε. Αμα τυχαινε αυτο σε εμενα φυσικα και θα ενιωθα ασχημα αλλα αμα δεν θα ειχα σχεση με τον αλλο δεν θα το εβρισκα λαθος (μιλωντας εκ του ασφαλους τωρα) Τι εχεις να σχολιασεις πανω σε αυτο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Συζητάμε γιατί νιώθει άσχημα που η συνοδός του έγινε τύφλα; Πολύ καλά κάνει και νιώθει άσχημα. Δεν είσαστε εικοσιπεντάρηδες που πήγατε στο Λας Βέγκας, ούτε κολλητή παρέα σε μπάτσελορ.
Τι εννοείς «αδικήθηκε;» Αυτός επέλεξε να φέρει μαζί του σε επαγγελματικό περιβάλλον αυτή τη γυναίκα, δεν του έτυχε σε λαχνό, ούτε του την επέβαλλαν. Είναι ενήλικας και θα έπρεπε να ξέρει τι είναι αυτά τα τραπέζια, τι κινδύνους έχουν, και πόσο προσεκτικός πρέπει να είναι στην επιλογή της συνοδού του. Θα έπρεπε να ξέρει αν μπορεί να την εμπιστευτεί σε τέτοιο περιβάλλον, και αν δεν ήξερε, δεν έπρεπε να την καλέσει. Δεν δικαιολογείται να επιμένει να θέλει να την φέρνει ενώ τον έχει κρεμάσει επανειλημμένα. Μιλάς για τον συνάδελφο σα να είναι παιδί. Μόνο που δεν είναι.
__________________
2.
Aγαπητή Α, μπα.
Είμαι 35 ετών κι εδώ και 2 μήνες είμαι σε σχέση με συνάδελφο 10 χρόνια μεγαλύτερο. Όταν τον γνώρισα τον ρώτησα αν ποτέ είχε σχέση με άλλη συνάδελφο πριν με γνωρίσει και μου είπε όχι. Πρόσφατα ήρθε και μου είπε από μόνος του ότι τελικά είχε σχέση 2 εβδομάδων με συνάδελφο, 8 μήνες πριν με γνωρίσει. Μου είπε ότι αποφάσισε να μου το πει γιατί η πρώην του μίλησε τώρα σε άλλο συνάδελφο για αυτό το θέμα (ότι δηλαδή τα είχαν πέρσι για λίγο), και αυτός ο άλλος συνάδελφος πήρε τηλέφωνο τη μητέρα της σχέσης μου, την οποία γνωρίζει, για να μεσολαβήσει αν μπορεί να γίνει κάτι σοβαρό μεταξύ τους. Του είπα ότι μου φαίνεται μάλλον περίεργο μια φάση 2 εβδομάδων να τον διεκδικεί 8 μήνες μετά και μάλιστα όχι άμεσα (δηλαδή δεν παίρνει τηλέφωνο αυτόν αλλά τη μητέρα του κάποιος τρίτος) και του ζήτησα να μου πει ποιά είναι για να καταλάβω αλλά αρνείται πεισματικά γιατί λέει είχαν συμφωνήσει να μην πουν τίποτα σε κανέναν. Ούτε μου λέει ποιος είναι ο συνάδελφος-φίλος. Θα ήθελα σε παρακαλώ την άποψή σου.
-Αλεπού
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Κάτι βρωμάει εδώ, αγαπητή φίλη, και δεν σου λέει ούτε το ένα εκατοστό από αυτά που συμβαίνουν. Δεν είναι ρυάκι αυτό που ακούς, συναγερμός είναι. Καλύψου εγκαίρως. Δεν χρειάζεται να μάθεις τι ακριβώς είναι αυτό που γίνεται για να αποχωρήσεις.
__________________
3.
Γεια σου αμπα,εδώ φαν! Διαβάζοντας σε για πολύ καιρό έχω μια απορία και στα δικα σου ερωτικά δρας με τόσο συναίσθηση και λογική; καταρχάς να σου πω ότι μιλάς με άτομο που δρα κυρίως με τη λογική στα ερωτικά (Καλά δεν το χω τέρματισει οπως εσυ)απλά σκέφτομαι ότι αν δρας με τη λογική πάντα χάνεις τον αυθορμητισμό και τη μαγεία της υπόθεσης από την άλλη αποφεύγεις να πληγώνεις. Όπως ας πουμε να βγεις 3 ραντεβού και να πεις αχαχ αυτόν θελω να κάνεις όνειρα για κοινό μέλλον να σκεφτείς δλδ συναισθηματικά- Όχι να πεις δεν τον ξερω Καλά οι 2 μήνες είναι ένα καλο διάστημα για να καταλάβω τι θελ ω απ'αυτόν και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει ενα τίμημα ο λογικός θα χάσει τη μαγεία . Ό συναισθηματικός κινδυνεύει να πληγωθεί γτ το πιο πιθανό είναι να μην ταιριάξει με τον υποψήφιο άντρα. Είμαι μικρή και δεν καταλαβαίνω κάτι; Απλά παρατηρώ ότι ολες οι συναισθηματικές ερωτήσεις κινούνται γύρω από τον ίδιο άξονα τη συναισθηματική φύση του πράγματος και Εσύ πάντα θα απαντήσεις με στείρα λογικη Άρα η λύση είναι να βγάλουμε από μέσα μας κάθε χαζογκομενιστικη πλευρά;?που θέλει να κάνει όνειρα χωρίς να ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα; ελπίζω να κατάλαβες τι θελ ω να πω γτ νιώθω ότι δεν το χω με το λόγο φιλάκια πολλά!!
- Περιμένοντας το πριγκιπα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Όταν βγαίνεις με κάποιον μια φορά και μετά λες «αχ αυτόν θέλω» και κάνεις όνειρα για το μέλλον, δεν είσαι «συναισθηματική». Με ψυχρή λογική λειτουργείς. Με τη λογική του παιδικού εγωισμού που τα θέλει όλα εδώ και τώρα. Θέλεις να γίνει αυτό που θέλεις και θέλεις να γίνει με τον τρόπο που θέλεις. Γενικώς, το μόνο που μπορείς να δεις είναι η επιθυμία σου, και είναι τόσο σημαντική για σένα, που παραβλέπεις την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα οφείλει να καμφθεί απέναντι στην επιθυμία σου. Δεν είσαι χαζογκόμενα· νομίζω ότι χρησιμοποιείς αυτή τη λέξη για να αποφύγεις κι άλλο την ευθύνη. Ανώριμη είσαι.
Μπορείς να ξέρεις αν σου αρέσει κάποιος στο πρώτο ραντεβού, τόσο ώστε να ξέρεις αν θέλεις δεύτερο. Μέχρι εκεί. Αν αποκτήσεις σοφία και ωριμότητα ίσως καταλάβεις περισσότερα από ελάχιστα στοιχεία που έχεις αξιολογήσει σωστά, αλλά όταν φτάσεις εκεί δεν θα ρωτάς αν υπάρχει αντιπαλότητα μεταξύ λογικής και ευαισθησίας. Η μαγεία που νομίζεις ότι θα χάσεις αν αρχίσεις να ευθυγραμμίζεσαι με την πραγματικότητα είναι το εγωιστικό σου τριπ. Αν τα καταφέρεις κάποτε, ίσως έχεις την ευκαιρία να ζήσεις την μαγεία που όντως μπορεί να σου προσφέρει η πραγματικότητα, όταν ζήσεις την σπάνια και ουράνια στιγμή ουσιαστικής επικοινωνίας με έναν άλλον άνθρωπο.
__________________
4.
Όταν μάς μειώνει κάποιος συνεχώς σημαίνει ότι μάς ζηλεύει;
-Kathy
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Όχι απαραίτητα. Μπορεί να μας απεχθάνεται επειδή του θυμίζουμε τον εαυτό του. Ο λόγος πάντως έχει να κάνει με τον ίδιο, και όχι με εμάς. Ακόμα και αν μας ζηλεύει, είναι επειδή κάνει τις δικές του προβολές, δεν είναι επειδή δεν αντέχει την λάμψη μας.
__________________
5.
Γεια σου Α μπα μου ευχαριστούμε πολύ για τη στήλη σου, αποτελεί αγαπημένη καθημερινή συνήθεια και έμπνευση! Ήρθε και εμένα η σειρά μου να ζητήσω τη γνώμη σου για τα προσωπικά μου! Πρόσφατα γνώρισα το νέο μου αγόρι (late thirties και οι δύο), είμαστε μες στον ενθουσιασμό και τα μέλια και έχουμε κοινά όνειρα για δημιουργία οικογένειας και παιδιά! Έχουμε όμως μια διαφορά στις πολιτικές απόψεις, κάτι που δεν μου έχει ξανατύχει και απορώ αν μπορεί να μας δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον! Συγκεκριμένα εγώ είμαι κοινωνικά φιλελεύθερη και οικονομικά κεντρώα/κεντροδεξιά και όχι κομματικοποιημένη, ενώ ο ίδιος είναι άκρα αριστερά και ενεργός κομματικά! Εγώ πιστεύω στην ελευθερία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας/ιδιοκτησίας με ρυθμιστικό και κοινωνικό κράτος και αυτός στο μηδενισμό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, στην ισότητα ευκαιριών/απολαβών και στον πατερναλισμό! Μπορούμε να τα βρούμε; Πώς θα μεγαλώσουμε και τι θα λέμε στα παιδιά μας; Πιστεύεις γενικά ότι δύο άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις (με την ευρύτερη έννοια και όχι με την κομματική) μπορούν να κάνουν οικογένεια; Για εμάς τους Έλληνες που έχουμε και μνήμες εμφυλίου κλπ είναι πιο δύσκολο κάτι τέτοιο; Πιστεύεις ότι όταν η άποψη κάποιου έχει μεγάλη απόκλιση από το μέσο όρο στην εποχή και το μέρος που ζει, μπορεί να σημαίνει και άλλα πράγματα για την προσωπικότητα και την ψυχοσύνθεσή του; Σε φιλώ και ανυπομονώ!
αριστερόπληκτη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είσαστε στην αρχή και στα μέλια, όπως λες, οπότε οι τομείς στους οποίους θα συναντήσετε λακκούβες είναι ακόμα μπροστά σας. Θα σου απαντήσει η ζωή την ερώτηση, αλλά δεν κάνεις την σωστή ερώτηση. Οικογένεια μπορούν να κάνουν δύο άνθρωποι χωρίς να συμφωνούν σε τίποτα. Δεν χρειάζεται να τα βρίσκουν για να μεγαλώσουν παιδιά. Δε νομίζω ότι σου λέω κάτι καινούριο, θα έχεις παρατηρήσει θαυμάσια δυσλειτουργικές οικογένειες γύρω σου. Οπότε η ερώτηση δεν είναι αν μπορείτε. Η ερώτηση είναι τι όραμα ευτυχίας έχεις για τη ζωή σου.
Οι πολιτικές τοποθετήσεις μπορεί να έχουν σχέση με την προσωπικότητα και την ψυχοσύνθεση, αλλά η πολιτική τοποθέτηση/αφετηρία στην Ελλάδα που έχει μνήμες εμφυλίου είναι κυρίως συναισθηματική. Ο καθένας πιστεύει ό,τι πιστεύει επειδή παππούς του -κατά πάσα πιθανότητα εντελώς τυχαία- βρέθηκε στη μια ή στην άλλη πλευρά, και αν ήταν δυο παππούδες σε αντίθετες πλευρές, συντασσόμαστε με τον συμπαθέστερο παππού. Από αυτές τις αντανακλαστικές και βαθιά συναισθηματικές αρχικές τοποθετήσεις ξεφεύγουν όσοι έχουν αυξημένη ευφυία, όρεξη για διάβασμα και όρεξη για δουλειά με τον εαυτό τους, γιατί πολύ λίγοι είναι σε θέση να παραδεχτούν ότι δεν τα σκέφτηκαν όλα μόνοι τους αλλά τα κατάπιαν έτοιμα και δεν κατάφεραν να τα αμφισβητήσουν.
__________________
6.
Α, μπα μου καλησπέρα!
Ιδού ένας ακόμη κοινότυπος προβληματισμός: κάνω παρέα με ένα αγόρι, που δεν τον λέω φίλο διότι από την αρχή μου άρεσε, κάποια στιγμή πήγε να γίνει κάτι μεταξύ μας που δεν κατέληξε κάπου ή σωστότερα κατέληξε με εμένα πληγωμένη και έκτοτε χωρίς να έχουμε κουβεντιάσει για το ουσιώδες προσπαθούμε να δώσουμε στη σχέση μας φιλικό χρώμα. Ταιριάζουμε πολύ σε συνήθειες, σε γούστα, σε απόψεις, σε πτυχές του χαρακτήρα μας και αν δεν είχε προηγηθεί το αποτυχημένο φλερτ, νομίζω ότι θα είχαμε μοιραστεί περισσότερα "προσωπικά δεδομένα" και τουλάχιστον δε θα υπήρχε αυτή η αμηχανία στην ατμόσφαιρα που είναι πάντα παρούσα είτε είμαστε μόνοι είτε με άλλους και εμένα τουλάχιστον (νομίζω και αυτόν) με εμποδίζει να μοιραστώ και να εκφραστώ. Γνωρίζω ότι το ποτάμι πίσω δε γυρίζει και τα λάθη που έγιναν δε μπορούν να αναθεωρηθούν. Σε ρωτάω για να μην κάνω και άλλα. Θέλω να φτιάξω τη φιλική σχέση μεταξύ μας, αλλά υπάρχει το φάντασμα του αν πω αυτό θα νομίζει το άλλο. Πολύ περισσότερο υπάρχουν και πράγματα που με ενοχλούν (εντάξει για να σε προλάβω φυσικά και αυτός θα ενοχλείται με δικά μου χαρακτηριστικά) και θέλω να του τα πω γιατί νιώθω ότι χάνω τον αυτοσεβασμό μου. Όμως κάθε φορά συγκρατιέμαι γιατί πιστεύω ότι θα πει (ή θα σκεφτεί) ότι είμαι υπερβολική και κυρίως ότι θα το αποδώσει στο ότι τον γουστάρω ακόμα (οπότε δε θα το πάρει στα σοβαρά). Εξηγούμε: Λέει έχει φεστιβάλ κινηματογράφου τον άλλο μήνα, να κανονίσουμε. Λέω φυσικά και καταλήγουμε να πάμε και οι δύο αλλά όχι μαζί. Λέει να πάμε για καφέ την Παρασκευή και μετά το ακυρώνει γιατί κάτι έτυχε. Λέει Τετάρτη να πάμε στην τάδε συναυλία αυτό το Σάββατο, λέω ναι και τελικά το Σάββατο δεν παίρνει καν τηλέφωνο. Εγώ όμως Παρασκευή είπα όχι στις φίλες μου που μου είπαν να πάμε σινεμά το Σάββατο επειδή ήθελα να πάω μαζί του στη συναυλία. Τόσο απλά! (αν πω όλα τα παραδείγματα θα γράφω μέχρι αύριο...) Νιώθω δηλαδή ότι δε σέβεται τον χρόνο μου (παρεμπιπτόντως έχω λιγότερο ελευθερο διαθέσιμο από ότι αυτός και πιο απαιτητική δουλειά) και τελικά δε σέβεται εμένα. Θέλω να του το πω χωρίς να φανώ υστερική και υπερβολική, ούτε η χαζή που για πολλοστή φορά δεν κατάλαβε το φλου της πρότασης (γιατί δηλαδή φλου; εγώ θέλω να πάω στη συναυλία / θέλω να πιω το καφεδάκι μου με τον φίλο μου το απόγευμα που δεν έχω δουλειά όπως είχαμε κανονίσει). Από την άλλη αν του πω θα πάω με την/τον τάδε εκεί, αν θέλεις έλα μαζί μας, δε θα δεσμευτεί, θα το αφήσει φλου(!!!) αλλά μάλλον τελικά έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να έρθει. Δεν το κάνει μόνο μαζί μου, το έχουν παρατηρήσει και άλλοι, έχει χάσει παρέες και δουλειές λόγω της αδυναμίας του να είναι συνεπής. Θα μου πεις δεν μπορείς να τον αλλάξεις. Ναι, αλλά πως μπορώ να εκφράσω το θυμό και την απογοήτευσή μου για αυτό που συμβαίνει και με ξενερώνει κάθε φορά και με κάνει να λέω (και το τηρώ για μεγάλο διάστημα) ότι δε θα τον ξαναπάρω τηλέφωνο και δε θα του ξαναπροτείνω κάτι; Διότι όπως είπα δε θέλω να θεωρήσει ότι πρόκειται για ερωτικό αίσθημα που πληγώνεται (αν και παίζει και αυτό) ούτε μου αρέσει όμως να πιέζομαι συναισθηματικά και να το παίζω αδιάφορη ( ή σωστότερα χαζή). Αν συνεχιστεί αυτό δε θα μπορέσουμε ποτέ να επικοινωνήσουμε. Οι φίλοι δίνουν ευκαιρίες, έχεις πει και συμφωνώ, δεν εξαφανίζονται χωρίς να εξηγήσουν.
Friend request
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α,ΜΠΑ
Δηλαδή, αφήνεις κάποιον να σε στήνει συστηματικά, να μην σέβεται τον χρόνο σου, να σε έχει για δεύτερη και τρίτη επιλογή, επειδή φοβάσαι μήπως το αποδώσει στο ότι είσαι ερωτευμένη. Και αυτόν θέλεις να τον έχεις φίλο; Γιατί; Δεν έχεις σκεφτεί μήπως εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι είσαι ερωτευμένη;
Δεν μπορείς να φτιάξεις φιλική σχέση από μόνη σου. Πρέπει να το θέλει και ο άλλος. Δεν αρκεί να ταιριάζετε στα γούστα για να γίνετε φίλοι. Είναι τρομερά ψυχοφθόρο να είσαι στην ενδιάμεση κατάσταση της πρόσφατης χυλόπιτας ενώ τον θέλεις ακόμα και να προσπαθείς να είσαι «φίλη». Κάνεις κακό στον εαυτό σου. Πρέπει να απελευθερωθείς. Δεν σε απασχολεί τι θα καταλάβει όταν φύγεις, ας πει στον εαυτό του ότι είναι ο έρωτας που σε έκανε έτσι. Δεν ζεις για την έγκρισή του, για τον εαυτό σου πρέπει να απελευθερωθείς. Δεν χρειάζεται να εξαφανιστείς χωρίς να εξηγήσεις, είναι όμως απολύτως απαραίτητο να μην κλείνεις δεσμευτικά ραντεβού μαζί του, και να του λες πάντα για ποιο λόγο δεν κλείνεις δεσμευτικά ραντεβού μαζί του.
Να προσθέσω επίσης ότι μερικοί από αυτούς που δεν μπορούν να είναι συνεπείς και ακυρώνουν ή εμφανίζονται όταν δεν υπάρχει συγκεκριμένο ραντεβού πάσχουν από FOMO και είναι ένα ιδιαίτερα κουραστικό χαρακτηριστικό που δεν σώζεται.
_________________
7.
Ξεκινώ από τα δεδομένα και περνώ στο προκείμενο. Μαζί 7χρόνια, στα 26 μας πια. Μένει με γονείς κι εγώ μόνη απ τα 18 στην ίδια πόλη. Καθε χρόνο διακοπές μαζί, ταξίδια στο εξωτερικό μαζί, σ/κ μαζί, γενικά μαζί εκτός απο το σπίτι. Αυτός δεν έχει κάνει ποτέ νύξη για συγκατοίκηση. Έκανα εγώ την πρώτη 2χρόνια σχεδόν πριν στα πλαίσια μιας κουβέντας για τη σχέση του με την οικογένεια του και το πως αυτή επηρεάζει τη δική μας. Η κουβέντα έληξε με εμένα να του λέω ότι θέλω να σκεφτεί σοβαρά ό,τι είπαμε κ να επανέλθει όταν θα μπορεί να μου πει πως τα βλέπει κ αυτός τα πράγματα. Όσον αφορά στη συγκατοίκηση πάντως, για αυτόν είναι ενα πολύ μεγάλο βήμα το οποίο έχει συνδυάσει με το γάμο και την οικογένεια κ το οποίο δεν είχε στο μυαλό του τότε για το άμεσο μέλλον. Περνάει ο καιρός, βελτιώνονται κάποια πράγματα κ εγώ δεν κάνω άλλη κουβέντα. Όμως, αμπα, φτάνουμε στο τώρα που βαρέθηκα να περιμένω να παντρευτώ για να συζησω, δεν θέλω καν να παντρευτώ, θέλω μόνο να ζήσω με τον άνθρωπο που έχω επενδύσει τόσα επάνω του ,κ στη σχέση μας, και μέσα απ αυτό να επιβεβαιωθώ η να διαψευστώ. Επίσης να σου πω ότι κ οι 2 έχουμε κοινό όραμα για το μέλλον και μας βλέπουμε μαζί. Δεύτερο επίσης, οικονομικό θέμα δεν υπάρχει καθώς δουλεύουμε και οι 2. Σύντομα πρόκειται να ξενοικιασω για άσχετο λογο και θα πρέπει να ψάξω για σπίτι. Θα κάνω και πάλι εγώ κουβέντα και πες μου, αμπα και σχολιαστές, πως χειρίζομαι απαντήσεις του στυλ δεν είμαι έτοιμος ακόμη? Δηλαδή αν δεν παντρευτεί κάποιος δε φεύγει απ το πατρικό? Δεν θέλω να χωρίσω όμως μήπως εκεί οδηγούνται τα πράγματα κ εγώ δεν θέλω να το δω? Η μήπως είμαι μια αχάριστη που δεν δείχνει υπομονή και κατανόηση??
- Που να'θελα και γάμο.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είναι ότι βλέπει τη συγκατοίκηση ως μεγάλο βήμα που οδηγεί σε γάμο. Αν είναι αυτό το πρόβλημα του, γιατί δεν μένει μόνος του; Για άλλο λόγο δεν θέλει να φύγει από το σπίτι της μαμάς και να μείνετε μαζί. Σκέψου πολύ καλά ποιος είναι και δες πώς σου φαίνεται η απάντηση.
σχόλια