__________________
1.
Αγαπητή Αμπα,
Είμαι 30 χρονών παντρεμένος με ένα παιδάκι. Σου γράφω γιατί έχω τεράστιο πρόβλημα με τους γονείς μου. Προέρχομαι από μια πολύ ευκατάστατη οικογένεια με μια μεγάλη οικογενειακή επιχείρηση, την οποία καθώς είμαι μοναχοπαιδι με προόριζαν πάντα να αναλάβω (και εγώ το ήθελα). Δουλεύω εκεί από παιδί, αλλά πιο επίσημα ξεκίνησα σαν υπάλληλος μετά τις σπουδές μου και δουλεύουμε μαζί με τους γονείς μου. Οι γονείς μου ζουν μια πολυτελέστατη ζωή και εμένα με έχουν κυριολεκτικά στην πείνα. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις όπου περνάνε 2 μήνες και δεν με έχουν πληρώσει και όταν θέλουμε να αγοράσουμε κάτι σαν οικογένεια με τη γυναίκα μου (πχ την κούνια και το καροτσάκι του παιδιού) και τους ζητάω τα χρωστούμενα, με ρωτάνε τι τα θέλω και μετά μου κάνουν "δώρο" αυτό που θέλουμε να πάρουμε. Μου έχουν πει επανειλημμένα ότι δεν με εμπιστεύονται με τα λεφτά γιατί δεν κάνω αποταμίευση, αλλά πως να κάνω αποταμίευση όταν παίρνω ίσα ίσα το βασικό και όχι κάθε μήνα; Και δεν καταλαβαίνω πώς τους πέφτει λόγος στην τελική για το τι θα κάνω τα λεφτά που έχω δουλέψει. Θεωρώ πως θέλουν απλά να μας ελέγχουν γιατί όταν μαθαίνουν ότι η γυναίκα μου πληρώθηκε από τη δουλειά της εκεί είναι που σταματάνε εντελώς να με πληρώνουν, σαν να περιμένουν να τελειώσουν και τα δικά της τα λεφτά για να τους έχουμε ανάγκη. Ειδικά πριν τη γέννα στραγγίξαμε οικονομικά. Η γυναίκα μου δούλευε κάθε μέρα και μέχρι την τελευταία μέρα πριν γεννήσει και μέχρι τις 2-3 τη νύχτα για να μαζεψουμε τα χρήματα. Και μόλις γέννησε ήρθαν στο μαιευτήριο και μου έκαναν "δώρο" κάποια χρήματα που μου χρωστούσαν. Είμαι πραγματικά σε απόγνωση. Το σπίτι τους είναι φούρνος και εμείς είμαστε με 2 σόμπες. Μου λένε συνέχεια ότι δεν έχουν λεφτά, ότι δεν πάει καλά η επιχείρηση και όλο εμφανίζονται ακριβές τσάντες (πολύ ακριβές) και καινούρια ρούχα στις ντουλάπες τους. Τι να κάνω; Το να βρω αλλού δουλειά δεν είναι επιλογή για μένα γιατί ξέρω να κάνω από παιδί μόνο αυτή τη δουλειά. Επίσης επειδή ζούμε στην επαρχία, αν πάω να δουλέψω αλλού πραγματικά θα γίνει σκάνδαλο και δεν ξέρω αν θα με πάρει και κανείς στη δουλειά του γνωρίζοντας ποιος είμαι... Η γυναίκα μου είναι πολύ άξιος και αυτοδημιούργητος άνθρωπος, είναι ελεύθερη επαγγελματίας, δουλεύει όλη μέρα και τον περισσότερο καιρό αυτή μας συντηρεί. Η ειρωνεία είναι ότι όταν παντρευτήκαμε πολλοί καλοθελητές από τον ψωνισμένο κύκλο των δικών μου της έλεγαν ακόμα και μπροστά μου πόσο τυχερή είναι που παντρεύτηκε εμένα το κελεπούρι με τα πολλά λεφτά. Τώρα όχι απλά δε ζει ζωή χαρισάμενη αλλά συντηρεί τρία άτομα αντί για τον εαυτό της με τα ίδια λεφτά που έβγαζε πριν. Είναι πολύ καλός άνθρωπος, δεν με κάνει να νιώθω άσχημα και μου έχει πει επανειλημμένα ότι δεν την πειράζει να ζει με λιγότερα αλλά αυτό που την πειράζει είναι ότι δεν έχω ξεκάθαρη επαγγελματική σχέση με τους δικούς μου. Για την ιστορία έχω προσπαθήσει πάρα πολλές φορές να κάνω τα πράγματα ξεκάθαρα και μετά από λίγο καιρό έρχεται μια περίοδος "ύφεσης" και ερχόμαστε πάλι στα ίδια. Μπορείς να με βοηθήσεις;
-Κελεπούρι
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ουσιαστικά, όχι, δυστυχώς. Μπορώ να σου πω όμως τι συμβαίνει: έχετε μια οικογενειακή δυναμική που δεν έχεις αμφισβητήσει. Δεν λες με ποιον τρόπο προσπαθείς να κάνεις τα πράγματα «ξεκάθαρα». Με κουβέντες; Όταν παραθέτεις κουβέντες, κουβέντες θα ακούσεις. Η απάντηση είναι έτοιμη: δεν πάει καλά η δουλειά, δεν βγαίνουμε, και τα λοιπά.
Από αυτά που γράφεις φαίνεται ότι ούτε εσύ ξέρεις αν βγάζει λεφτά η εταιρεία, ούτε πόσα βγάζει. Τα συμπεράσματα τα βγάζεις από τα ρούχα στις ντουλάπες τους. Οπότε, αναρωτιέμαι: με τι καθεστώς δουλεύεις εκεί; Ως γιος; Τότε ως γονείς θα σου φέρονται, και όπως φαίνεται, ως γονείς που θέλουν να ελέγχουν και να κρατάνε το παιδί τους σε καθεστώς τετάρτης δημοτικού. Αν δεν είσαι συνέταιρος, τότε είσαι υπάλληλος, αν είσαι υπάλληλος, τότε πρέπει να συμφωνήσετε μισθό και να γίνει πρόσληψη, με όλα τα δικαιώματα που έχει ένας υπάλληλος, αν δεν θέλουν να σου κάνουν πρόσληψη, τότε πρέπει να φύγεις, αγαπητέ μου φίλε, και οι δικαιολογίες που λες είναι δικαιολογίες. Περιμένεις να αλλάξουν από μόνοι τους χωρίς να κάνεις τίποτα, επειδή είναι αυτό το σωστό. Μην είσαι καθόλου σίγουρος ότι δεν θα σε προσλάμβανε άλλος. Υπάρχουν σίγουρα διάφοροι που θα χαιρόταν με τέτοια ευκαιρία. Αν δεν ξέρεις να κάνεις άλλη δουλειά από αυτή που κάνεις, ξεκίνα να δουλεύεις μαζί με τη γυναίκα σου. Εφόσον βγάζει τόσα ώστε να κρατάει τρία άτομα, έχει πολλά περιθώρια για να αυξήσετε το οικογενειακό σας εισόδημα, αν μπεις κι εσύ δυναμικά και την υποστηρίξεις. Για τα κουτσομπολιά που θα προκύψουν θα πρέπει να χαίρεσαι: ποιος λες ότι φαίνεται κακός σε αυτή τη περίπτωση; Γιατί σε ενδιαφέρει; Επειδή είσαι ακόμα γιος των γονιών σου και σε νοιάζει η εικόνα που δείχνετε προς τα έξω. Κακώς σε ενδιαφέρει, γιατί αυτό χρησιμοποιούν εναντίον σου.
Αν δεν κάνεις τίποτα, τότε μπορείς να περιμένεις μέχρι να τους προλάβει η φθορά του χρόνου, σε αυτή την περίπτωση όμως, μην διαμαρτύρεσαι.
__________________
2.
Αμπούλα μου, εννοείται πιστεύω πως πρέπει να οπλιστούμε απέναντι στη σεξουαλική παρενόχληση, εννοείται πως το όχι δεν μεταφράζεται πάντα έτσι, αλλά γραπτή συγκατάθεση? Δηλ πάνω στο ζουζούνισμα θα λένε "α, κάτσε να υπογράψουμε"? Η ρητή πώς να αποδειχθεί...τέλος πάντων θα ήθελα τη γνώμη σου. Καλή χρονιά σε φιλώ!
- 2018
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Έλα βρε τσουρεκάκι που δεν καταλαβαίνεις τι σημαίνει ρητή συναίνεση. Έλα που δεν καταλαβαίνεις καθόλου γιατί προστέθηκε το «γραπτή» σε κείμενο που θα γίνει νόμος.
Αν ζούσαμε όλοι πάνω σε ροζ συννεφάκια, τότε δεν θα χρειαζόταν να μπει νόμος που ζητάει το εμφατικό ναι, γιατί το ναι θα ήταν ναι και το όχι θα ήταν όχι, και η βουβαμάρα, το παγωμένο βλέμμα, η ανόρεχτη συμμετοχή θα ήταν κάτι που κανένας δεν θα μπέρδευε με το «κάνει τη δύσκολη». Επειδή δεν ζούμε πάνω σε ροζ συννεφάκια όμως, και το «όχι» σημαίνει «ίσως», και η παγωμάρα σημαίνει «δεν θα αντισταθώ», χρειάζονται νόμοι, γιατί όπως φαίνεται η απαιτούμενος σεβασμός από άνθρωπο σε άνθρωπο δεν είναι καθόλου αυτονόητος. Δεν σου έχει τύχει; Ή σου έχει τύχει και δεν το κατάλαβες;
Αν κάποιος νόμος σου φαίνεται παιδαριώδης, είναι επειδή η κοινωνία σε κάποιον τομέα μέσω της ανοχής ενθαρρύνει τη βία, οπότε και χρειάζεται στενή αστυνόμευση. Αν βρεις άλλη λύση για να εξαφανίσεις την κουλτούρα του βιασμού, πες μας ποια είναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η νομοθεσία δεν είναι ένα ακόμη εργαλείο. Για πιο αναλυτική απάντηση διάβασε αυτό.
ΥΓ. Αν είσαι γυναίκα, να ξέρεις πως δεν θα γλιτώσεις την βία στο πετσί σου επειδή συντάσσεσαι με τους άντρες που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ποιο είναι το πρόβλημα.
__________________
3.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΑΑΑΜΠΑ! 12 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΣΗΣ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΥΠΙΣΣΑ... ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΜΩΣ Ο ΤΥΠΟΣ ΔΕ ΤΗΣ ΦΕΡΟΤΑΝ ΣΩΣΤΑ..ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣΕ...ΕΛΕΓΕ ΨΕΜΜΑΤΑ..ΣΥΝ ΟΤΙ ΠΗΓΑΙΝΕ Κ ΜΕ ΑΛΛΕΣ...ΠΟΛΛΕΣ...ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ! ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΤΟΥ 2017 ΣΚΑΕΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ...ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ! ΤΟ ΠΟΛΥ ΣΕ 5 ΜΗΝΕΣ...ΑΦΟΥ ΑΠΟ ΤΑ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΣΗΣ...ΣΥΖΟΥΝ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΝΑΜΙΣΗ ΧΡΟΝΟ!...... Υ.Γ ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ 31 ΕΤΩΝ! ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΥΚΑΤΑΣΤΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ...ΙΣΩΣ Η ΤΥΠΙΣΣΑ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΑΛΛΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ...ΕΝΩ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΕΙΧΕ ΓΙΑ ΚΡΥΦΟ ΜΥΣΤΙΚΟ! ΑΛΛΑΖΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΑΜΟ? ΔΛΔ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΠΑΕΙ Κ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ? ....ΦΟΥΣΚΑ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γιατί ρωτάς αν θα αλλάξει μετά το γάμο; Γιατί να αλλάξει μετά το γάμο; Τι συνέπεια είχε ως τώρα για τη συμπεριφορά του, ώστε να προσπαθήσει να αλλάξει οτιδήποτε; Τι το μαγικό έχει αυτός ο γάμος που ρωτάμε τόσο συχνά αν θα κάνει τους ανθρώπους από έτσι, γιουβέτσι; Ένα συμβόλαιο είναι, δεν είναι το δαχτυλίδι του Σάουρον.
__________________
4.
Αγαπημένη Λένα,
Συγχαρητήρια για τη στήλη και τη διαυγή σου κρίση. Είμαι 22 ετών και σπουδάζω Αρχιτεκτονική στην επαρχία. Η απορία μου (πριν πω το story) είναι η εξής: ποια στάση θα ήταν καλύτερο να διατηρήσω;
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή! Από το 2ο έτος των σπουδών μου, κάνω παρέα με μια κοπέλα από τη σχολή μου, με την οποία έχουμε κάνει και πολλές εργασίες στην ίδια ομάδα. Η συγκεκριμένη κοπέλα μου έχει σταθεί στο παρελθόν σε μια περίοδο που είχα έναν εξαιρετικά τοξικό σύντροφο και η αυτοεκτίμησή μου είχε πιάσει πάτο. Ήταν η καλύτερη φίλη που είχα εδώ, έξοδοι, αράγματα, συζητήσεις, εργασίες, τα πάντα τα κάναμε μαζί. Είχαμε και μια 3η κοπέλα στο team, αλλά ξεκόψαμε λόγω εθισμού σε ουσίες της δεύτερης και ψυχολογικών διαταραχών. Οπότε κατά βάση είμαστε εμείς οι 2 τον τελευταίο 1+ χρόνο.
Το θέμα είναι η συμπεριφορά της φίλης. Είναι απότομη - ίσως προσβλητική, μιλάει σκληρά και γενικά γίνεται ανταγωνιστική (πχ. για την επίδοση στο Πανεπιστήμιο - τα πάω καλύτερα) και επιθετική πολύ συχνά. Απαξιώνει με θυμό ό,τι θεωρεί αδυναμία ή υπερβολικά συναισθηματικό. Έχω βρεθεί πολλές φορές σε σημείο να κλάψω ή να πω ότι δεν μπορώ να αντέξω άλλο αυτό το φέρσιμο και να ξεκόψω τελείως μαζί της. Πολλές φορές νιώθω ότι μου φέρεται λες και είμαι μειωμένης αξίας ή κατώτερή της. Όταν χρειάζομαι μια φιλική συμβουλή με κάνει να νιώθω χειρότερα. Αυτοαποκαλεί κάποιες φορές τον εαυτό της βασίλισσα και προβάλλει με σχολαστικότητα μέσω της στάσης της το πόσο σκληρή, ανεξάρτητη και γεμάτη αυτοπεποίθηση είναι. Αυτή η συμπεριφορά είναι σε on-off φάσεις, πότε έτσι πότε αλλιώς.
Να σημειωθεί ότι ο εδώ και περίπου 1.5 χρόνο σύντροφός μου είναι παιδικός της φίλος (γνωρίζονται από 2.5 ετών) και γνωριστήκαμε (όχι επί τούτου) μέσω εκείνης. Έχουμε μια πολύ όμορφη και γλυκιά σχέση μέχρι τώρα. Ποτέ δεν ένιωσα άνετα να την εμπιστευτώ ώστε να συζητήσω κάτι σημαντικό σχετικά με εκείνον μαζί της. Ωστόσο, κρατάω ένα πολιτισμένο επίπεδο και κάνω χωρίς πολλές προσδοκίες παρέα μαζί της για χάρη όσων περάσαμε στη φοιτητική μας ζωή μέχρι τώρα.
Όμως, με τρώει, κάποιες φορές θυμώνω πολύ ή νιώθω πάρα πολύ εκτεθειμένη. Σαν να είναι δεμένα τα χέρια μου και σαν η σχέση που έχω μαζί της να επηρεάζει τη σχέση μου μαζί του. Γιατί για εκείνον η γνώμη της μετράει σαν να ήταν της αδερφής που δεν έχει. Γιατί ξέρει πολλά αφού είναι φίλη χρόνια και με τους 2 μας από πολύ πριν γνωριστούμε μεταξύ μας. Θυμάμαι κάποια στιγμή, στις αρχές της σχέσης μου μου είχε πει: Με όποια και να είναι εγώ θα είμαι πάντα η γυναίκα της ζωή του.
Το νιώθω, πολύ έντονα κάποιες φορές, ότι κάτι δεν πάει ΚΑΘΟΛΟΥ καλά με την πάρτη της ΓΕΝΙΚΑ και ότι κάτι πρέπει να γίνει. Η τριβή μας είναι καθημερινή αναγκαστικά λόγω εργασιών, κοινής παρέας, και δουλειάς στο ίδιο μαγαζί. Δεν μπορώ να το σκεφτώ με ψυχραιμία και να δω ποια είναι η καλύτερη στάση που θα μπορούσα να κρατήσω. Help!
Θα ήθελα πολύ να μάθω πώς φαίνονται τα πράγματα μέσα από τα δικά σου μάτια, έστω και με τα στοιχεία που μπορώ να σου δώσω μέσω της στήλης.
- Donna
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είναι αναγκαστικά καθημερινή η τριβή μεταξύ σας. Έτσι θέλεις να πιστεύεις τώρα, για να μην κάνεις τα επίπονα βήματα που χρειάζεται να κάνεις ώστε να μην είναι καθημερινή η τριβή σας, δηλαδή, επειδή δεν θέλεις να ξεβολευτείς και θεωρείς ότι αφού έχεις δίκιο, πρέπει να αλλάξει ο άλλος (όπως κάνει ο φίλος της ερώτησης 1). Δεν πάει έτσι. Και χίλια δίκια να είχες – δεν έχει καν σημασία ποιος έχει δίκιο – όταν δεν σου αρέσει μια κατάσταση, ή κάνεις κάτι για να την αλλάξεις (κάνεις κάτι, δεν λες κάτι), ή φεύγεις. Δεν περιμένεις να αλλάξει η κατάσταση από μόνη της (εκτός αν αυτό θέλεις να κάνεις· τότε όμως χάνεις το δικαίωμα της διαμαρτυρίας).
Για την τρυφερή σου σχέση τώρα, αν ο φίλος σου την θεωρεί βασίλισσα και ό,τι πει ισχύει, όσο κι αν δεν σου αρέσει, πρέπει να δεις τι είναι αυτό που έχει μέσα του και δεν έχει πρόβλημα με μια συμπεριφορά που εσύ θεωρείς προβληματική – και δεν είναι η μακρόχρονη γνωριμία ο λόγος. Γνωρίζονται χρόνια επειδή έχουν κάτι κοινό, δεν έχουν κάτι κοινό επειδή γνωρίζονται χρόνια.
__________________
5.
Λενα βοηθησε με σε παρακαλω να καταλαβω τι εχει στο μυαλο της. Εχουμε σχεση 7 χρονια. Με γνωρισε στα 20 της. Τον τελευταιο καιρο μου λεει οτι ειμαστε πολλα χρονια μαζι, οτι ειναι σε μια καλη ηλικια να γινει μανα και θελει να παντρευτουμε. Απο χρονια, μιλαει για οικογενεια, αλλα τωρα τελευταια πιο εντονα. Της λεω να περιμενει λιγο γιατι τα οικονομικα μας δεν ειναι και τοσο καλα για να κανουμε παιδι. Προχθες αρχισε να μου λεει οτι εφαγε τα νιατα της μαζι μου, οτι δεν εχει ζησει σχεσεις και ταξιδια, οτι ειμαι μεγαλος για αυτην (40), οτι της τρωω λεφτα (επειδη συνεισφερει στα εξοδα του σπιτιου-συζουμε εδω και 3 χρονια) και οτι μαζι μου κανει ζωη 40αρας. Και σκεφτομαι εγω τωρα: Τα πιστευει αυτα που λεει; Και αν κανουμε παιδι που θελει σαν τρελη, ποιος μου λεει εμενα οτι μια μερα δεν θα μου τα ξαναπει ολα αυτα που μου ειπε και θα σηκωθει να φυγει; Εβγαλε πολλα παραπονα για μενα. Απο την αλλη, αν τα πιστευε αυτα που ειπε τοτε γιατι μου ζηταει γαμο εμενα και δεν βρισκει εναν συνομηλικο της, με λεφτα να ζησει τη ζωη που θελει; Ειναι ωραια και κοινωνικη κοπελα, δεν θα της ηταν δυσκολο να βρει. Επομενως με αγαπαει. Η μηπως ειναι συνηθεια; Δεν καταλαβαινω. Για να ειμαι ειλικρινης, εχω ενα παιδι απο προηγουμενο γαμο και δεν καιγομαι να κανω και αλλο, αν ηταν τα οικονομικα μας καλυτερα ενταξει, ομως στην παρουσα φαση θα πιεστουμε πολυ. Μου λεει να προσπαθησουμε, να το παλεψουμε. Δεν ξερω αν εχει σημασια, το παιδι μου μενει μαζι μας, εχουν μια νορμαλ σχεση. Λενα προβληματιζομαι με τα λογια που μου ειπε, οτι δεν εχει ζησει την ανεμελια μαζι μου και αν αυτο θα ξαναβγει αργοτερα στην επιφανεια. Ειναι λογια πανω στα νευρα της η η αποψη της που την εκρυβε; Μηπως εχει απωθημενα και αργοτερα κουραστει και απο τις νεες ευθυνες του μωρου; Τα αγαπαει ομως πολυ τα παιδια. Επομενως, μηπως ενα μωρο την ηρεμησει;
- Γιωργος
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θα σε βοηθήσω να καταλάβεις τι έχει στο μυαλό της. Όταν σε γνώρισε, δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο στο μυαλό της. Στην πορεία ανακάλυψε ότι τα πάτε καλά και τα βρίσκετε, μέσες άκρες. Τώρα θέλει να κάνει παιδί και εσύ δεν θέλεις επειδή έχεις ήδη ένα. Το οικονομικό είναι καλή δικαιολογία, αλλά βασικά, δεν θέλεις άλλο παιδί επειδή έχεις ήδη ένα. Αν ήθελες πολύ παιδί, όσο θέλει και αυτή, δεν θα έθετες το οικονομικό μπροστά με την ίδια θέρμη, θα έλεγες ότι θα ζοριστείτε αλλά αξίζει τον κόπο, γιατί θέλετε παιδί. Γιατί να πάνε στο μέλλον καλύτερα τα οικονομικά σας, και πόσο καλά πρέπει να πάνε για να το αποφασίσεις; Αυτό που της λες βασικά είναι ότι η επιθυμία της δεν είναι αρκετά σημαντική για σένα, επειδή η δική σου αντίστοιχη επιθυμία έχει ικανοποιηθεί. Αυτό που σου λέει είναι: αν ήξερα ότι θα έφτανα στα 27 και θα μου έκανες κόνξες για παιδί, δεν θα ήμουν μαζί σου, θα είχα κάνει τη ζωή μου μέχρι τώρα και ίσως να είχα περάσει πιο ανέμελα. Είμαι εδώ και εφτά χρόνια μαζί σου γιατί θέλω εσένα για οικογένεια, και εσύ μου λες όχι. Καταλαβαίνεις ότι είσαι μεγαλύτερος, έχεις παρελθόν, τα καταλαβαίνει όλα αυτά, αλλά εσύ δεν καταλαβαίνεις την ανάγκη της να κάνει παιδί;
Αν δεν θέλεις να κάνεις παιδί μαζί της, ένα παιδί δεν θα την «ηρεμήσει». Θέλει παιδί και οικογένεια, δηλαδή εσένα και ένα παιδί. Θέλεις; Άσε τις αγάπες λίγο απ'έξω, γιατί τα παιδιά θέλουν πολλά περισσότερα από την αγάπη μεταξύ του ζευγαριού. Θέλεις; Αν δεν θέλεις, πες της το για να φύγει, να βρει άλλον που θέλει. Μην το τρενάρεις με δικαιολογίες, γιατί αυτή της η επιθυμία δεν είναι κάτι που θα της περάσει. Μην το κάνεις αν δεν θέλεις, γιατί δεν σου χρωστάει τίποτα το παιδί. Αυτό είναι το πρόβλημα που έχετε. Αν παραδεχτείς τι θέλεις, θα προχωρήσετε εύκολα στο επόμενο στάδιο.
__________________
6.
Αγαπητή Α Μπα
είμαι 30+, σε μια σχέση εξ αποστάσεως εδώ και 4 χρόνια η οποία είναι "λευκή" εδώ και 6. Δουλεύω στο εξωτερικό σε έναν χώρο όπου έχουμε πολύ στενή συνεργασία οι εργαζόμενοι μεταξύ μας. Εδώ και 1,5 χρόνο έχω αποκτήσει "εφηβικά" συναισθήματα για κάποιον συνάδελφο που είναι εκ φύσεως γλυκός άνθρωπος και βοηθάει τους πάντες, οπότε βοήθησε και μένα μερικές φορές για τα επαγγελματικά. Τον βλέπω στον ύπνο μου, αλλά προσπαθώ να μη δίνω σημασία στα υποσυνείδητα. Είναι παντρεμένος και ευτυχισμένος με παιδιά και δεν ασχολείται (ούτε κι εγώ φυσικά εκφράζω οτιδήποτε, ούτε και έχω προσδοκίες, ούτε ποτέ θα έκανα οτιδήποτε). Είναι φυσιολογικό αυτό που μου συμβαίνει; Κάθομαι και ονειροπολώ σαν 14χρονη: τι καλά θα ήταν αν τον είχα γνωρίσει πριν γνωρίσει τη γυναίκα του... τι καλά θα ήταν αν η πραγματικότητα ήταν αλλιώς. Τι καλά θα ήταν να ήμουν η γυναίκα του (να μην ήμουν εγώ, αλλά εκείνη). Ίσως φταίει η μοναξιά, αφού δεν έχω κανέναν φίλο ή συγγενή εδώ. Να πάω σε ψυχολόγο, να πληρώσω για να μου κάνει το φίλο; Έχω αρχίσει να τα χάνω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν πληρώνεις τους ψυχολόγους για να σου κάνουν τον φίλο. Τους πληρώνεις για να κάνουν τον ψυχολόγο, που είναι μια δουλειά για την οποία πρέπει να αμείβονται. Οι φίλοι σου, από την άλλη, δεν μπορούν να σου κάνουν τον ψυχολόγο, γιατί δεν ξέρουν να κάνουν αυτή τη δουλειά. Δεν μπορούν να σε κάνουν να πεις αυτά που πρέπει να πεις ώστε να βρεις μόνη σου την απάντηση, γιατί και από αυτά που γράφεις εδώ, εγώ δεν κατάλαβα τι εννοείς, και δε νομίζω ότι είναι τυχαίο. Η λευκή σχέση είναι σχέση χωρίς σεξ; Γιατί; Δεν το προσπέρασες κάπως ανέμελα; Δε νομίζεις ότι είναι κάτι που χρειάζεται περισσότερη ανάλυση;
Μου φαίνεται ότι δεν ξέρεις τι κάνουν οι ψυχολόγοι, και ναι, είναι ο άνθρωπος που πρέπει να αναζητήσεις.
_________________
7.
Α,μπα μου γεια σου! Το όνομα μου είναι Ακριβή. Η αλήθεια είναι ότι αντιμετώπιζα πρόβλημα με αυτό το όνομα στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ. Ξέρεις ήταν τύπου φάση -πως σε λένε; -Ακριβή -Χάρηκα εγώ είμαι η φθηνή. Αυτά τα ξεπέρασα γιατί ως παιδάκι το είχα λίγο μεγάλο στο κεφάλι μου. Στα 25 μου νιώθω ότι είμαι καλά. Τι απαντάω σε αυτούς όμως που ακόμα και τώρα συνεχίζουν να μου το λένε;
First world problem I know αλλά δώσε μου τα φώτα σου. Απαντά please!
Υ.Γ.: Σε αγαπώ συνέχισε έτσι!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
"Χα, χα, πρώτη φορά το ακούω."
σχόλια