ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.2.2018 | 18:39

Εγκατάλειψη

Γειά σας. Είμαι 44 χρονών και είμαι παντρεμενη 18 χρόνια. Σε ολο αυτό το διάστημα περασα δυσκολίες και οικονομικά προβλήματα αλλα με το σύζυγό μου καταφέρναμε παντα να τα ξεπερναμε. Ειμασταν ζευγάρι υπόδειγμα. Εχουμε και δυο παιδιά 17και 14.Πριν πέντε μήνες αρχισε να αλλάζει συμπεριφορά. Απομακρος στεναχωρημενος έλειπε ωρες απο το σπιτι. Κάποια στιγμή μετα απο πολλές ερωτήσεις μου μου είπε ότι δεν είναι καλα ψυχολογικά και θέλει να φύγει από το σπίτι. Τους μήνες που ακολούθησαν μέχρι και σήμερα εχω περάσει μια κολαση. Ειναι απων απο ολα. Δεν έχει φύγει από το σπίτι αλλα συνεχώς τονίζει οτι θα το κάνει. Στις συζητήσεις που έχουμε κάνει με έχει ισοπεδώσει σαν άνθρωπο γιαυτόν ήμουν λάθος σε ολα τα επίπεδα. Ειρωνεία γιατί του εδωσα τη ψυχή μου και αυτός με αδειασε κανονικα. Ειμουν η λαθος επιλογη λέει. Και τωρα καλουμε να κρατήσω ισορροπίες με τα παιδιά με τους παπουδες με τ κοινωνια με όλους. Δε μπορώ πια να διαχειριστω αλλο αυτη τη κατάσταση. Με πληγωσε τοσο πολυ..τριτο πρωσοπο δεν υπάρχει. Θα ήθελα να ακούσω τα σχόλιά σας. Αν καποιος εχει περάσει κατι παρομοιο πως το ξεπερασε? Ευχαριστώ.
8
 
 
 
 
σχόλια
Περασα και εγω την ιδια κατασταση . Προσπαθησα να μιλησω με την συζυγο μου , να δω τι ακριβως συμβαινει ,για πιο λογο. Καποιες στιγμες εχασα την αξιοπρεπεια μου, παραφερθηκα. Ξεκινησε ενας εφιαλτης που με ακολουθουσε σε καθε βημα μου, σε καθε στιγμη της ημερας και νυχτας. Ηταν η συζυγος, ο φιλος, ο υποστηρικτης ο ανθρωπος που ζουσα μαζι για 19 χρονια, ο ανθρωπος που ειχαμε κανει μαζι δυο παιδια. Ξεκινησα να κανω ορειβασια να πηγαινω με ομαδες ανθρωπων με κοινες επιθυμιες και ενδιαφεροντα. Αρχισα να προσφερω εθελοντικες υπηρεσιες σε διαφορους οργανισμους. Ξεκινησα δραστηριοτητες που με εκαναν να γνωρισω αλλους ανθρωπους αλλους τοπους μια διαφορετικη γενικα ζωη απο αυτη που ειχα συνηθισει. Σημερα εχουν περασει δυο χρονια. Νιωθω παρα πολυ καλα ειμαι ανανεωμενος. Για διαφορους λογους παραμενει στο σπιτι, ειμαστε παντα παντρεμενοι, κοιμομαστε σε διαφορετικα δωματια, κανουμε τελειως διαφορετικη ζωη, δεν υπαρχει τιποτα κοινο στις δραστηριοτητες μας, εκτος απο τα παιδια μας ( 22χρ 19χρ) που ξερουνε τα παντα. Ευχομαι να βρεις συντομα μια λυση για να επανελθει στην προσωπικη σου ζωη η ηρεμια. Σε καταλαβαινω απολυτα. Κουραγιο.
Συμφωνω οτι πρεπει να το πας επιθετικα. Στο κατω κατω αυτος το θελει,ας το κανει. Αν και η αναμονη του κατι μου βγαζει και αυτο ειναι η υπαρξη 3ου προσωπου..σαν να περιμενει κατι..πες του λοιπον τους ζυγους λυσσατε. Και αυτο περι ισορροπιων, τα παιδια σας ειναι μεγαλα,οι παππουδες καλως ή κακως θα δεχτουν οτι ο γιος τους την εκανε και εσυ θα βρεις τη δυναμη μεσα σου να σηκωθεις.
Δύσκολο να σχολιάσει κάποιος διότι πολλά είναι που δεν μπορεί να τα γνωρίζει, όπως λ.χ.: πόσων ετών είναι; είχε εμπειρίες πριν από σένα; σε τι οικονομική κατάσταση βρίσκεστε τώρα; συνέβη κάτι που θα μπορούσε να δικαιολογεί τη συμπεριφορά του ή στο ξαφνικό έγινε; ποια είναι η σχέση του (πριν το κρίσιμο πεντάμηνο) με τα παιδιά σας; Ποια ήταν η σχέση σας πιο πριν; Ασχέτως των παραπάνω αποριών ενός αντικειμενικού τρίτου, θα σου έλεγα πως φρονώ ότι είναι καλύτερα να ακολουθήσεις μία ''επιθετική'' λύση σε σχέση με τον ίδιο, του στυλ: ''Αν είναι να φύγεις, φύγε και φύγε ΤΩΡΑ. Αν είναι να μείνεις όμως, παύσε να λες τρίχες όλη τη μέρα και έλα να ''σώσουμε'' το γάμο και την οικογένειά μας''. Όσο τον πας ''με τα νερά του'' άσπρη ημέρα δε θα δεις.
Scroll to top icon