__________________
1.
Αγαπητή Α Μπα. Θα μπω κατ' ευθείαν στο ψητό. Είμαι 27 και εργάζομαι σε μία αρκετά απαιτητική δουλειά σε θέση ευθύνης. Στην ίδια δουλειά υπάρχει και ενας συνεργάτης αρκετα μεγαλύτερος μου (44). Εδώ και ένα χρόνο μου αρέσει αλλά λόγω και μιας άλλης ιστορίας που είχα δεν πολύ καιγομουν. Ε τους τελευταιους δύο μήνες πολυ καίγομαι και αυτός λογικά όχι απλά το υποψιάζεται είναι βέβαιος αφού ως αρκετά παρορμητική και ανοιχτό βιβλίο που είμαι το εχω δείξει ξεκάθαρα χωρίς ποτέ να το πω ανοιχτά. Έχουμε βγει κάποιες φορές παρέα και περάσαμε πολύ καλά, υπήρχε φλερτ και ενδιαφέρον αλλά δεν έχει γίνει κάτι. Επίσης, σε συναδέλφους μου έχει αναφέρει την ύπαρξη κοπέλας αλλά σε μένα μπροστά αποφεύγει να γίνεται αναφορά ή το αρνείται.
Ακολουθώντας λοιπόν συμβουλές και μάλλον για να πιέσω καταστάσεις ξεκίνησα τη γνωστή συνταγή φτυστον για να κολλήσει η οποία όμως δεν είναι καθόλου εγώ και κατέληξε σε μία τραγελαφική κατάσταση και ο άνθρωπος κατέληξε να νομίζει ότι έχω διαταραχή συμπεριφοράς. Οπότε κι εγώ του απολογήθηκα αποδίδοντας τη συμπεριφορά μου στην κόπωση και την ένταση της δουλειάς. Και όντως αισθάνθηκα άσχημα γιατί ως συνεργάτης με έχει στηρίξει απεριόριστα και προσπαθεί με όποιο τρόπο περνάει απ το χέρι του να προωθήσει τη δουλειά μου. Η ερώτηση μου λοιπόν είναι αν κατά τη γνώμη σου πια γίνεται να διορθώσω την κατάσταση και αν είναι εφικτό να βγάλω εντελώς το ερωτικό από τη μεταξύ μας σχέση για να μην χαλάσει η συνεργασία μας.
Υ.Γ. το ερωτικό βέβαια υπήρχε πάντα στη σχέση μας και ήταν λειτουργικό μέχρι εγώ να θελήσω και κάτι παραπάνω
Καλή συνέχεια
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αγαπητή φίλη, κι εγώ θα μπω στο ψητό. Ο άνθρωπος έχει άλλη. Έχει βρει έναν τρόπο για να περνάει την ώρα στη δουλειά πιο ευχάριστα, χωρίς να θέλει κάτι άλλο. Ακριβώς όπως ήσουν εσύ πιο παλιά, όταν είχες μια άλλη ιστορία και δεν πολυκαιγόσουν. Όταν το καταλάβεις, θα ξέρεις τι να κάνεις. Μέχρι να καταλάβεις, υποχώρησε έστω και άτσαλα γιατί είναι συνεργάτης, και μπορεί να ανακατευτούν κι άλλοι και μετά να βρεθείς σε δυσάρεστη θέση για το απολύτως τίποτα.
__________________
2.
Σε παλιότερο θέμα που είχες βαλει για τις εκτρωσεις ειχα γράψει οτι οι γυναικες που εχουν κανει εκτρωση πέφτουν στα ματια μου. Λυπαμαι πολύ για την τοτε ανωριμότητά μου.
Κι εγω γυναικα ειμαι και μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ οτι το σωστο ειναι να μην κρινουμε ανθρώπους που ερχονται αντιμέτωποι με μια δυσκολη απόφαση και δεν μπορουμε να ξερουμε ποσο ποναει ο αλλος μεσα του για καποιες επιλογές που ειναι μονόδρομος.Γιατι ο ερχομος ενος παιδιου ειναι κατι ανατρεπτικό για τη ζωή της μητέρας του και πολλες γυναικες δεν μπορουν να σηκώσουν το βάρος το συναισθηματικό ή και το οικονομικό μιας τετοιας ευθύνης μια δεδομένη χρονική στιγμή.
Ή μπορεί να κρινουν οτι οι συνθήκες δεν ειναι ευνοϊκες και ασφαλείς για το παιδι που κυοφορούν. Και η επιλογή της εκτρωσης δεν σημαινει σε καμμία περίπτωση οτι μισουν το μωρο τους.
Αυτα.
-tsixlofouska
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είναι ερώτηση αλλά το βάζω γιατί σπάνια κανείς παραδέχεται ότι έκανε λάθος. Ας είσαι φωτεινό παράδειγμα για όλους μας. Είναι απελευθερωτικό να παραδέχεσαι ότι ήσουν ανώριμη.
__________________
3.
Θέλω να εκφράσω απλά κάποιες σκέψεις μετά από ένα interview με πιθανό εργοδότη.. Άκουσα ατάκες για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα του τύπου "θα με θυμηθείς από το νέο έτος τί πείνα θα πέσει.. ή όλοι σε αυτή την πόλη εκμεταλλεύονται''.. Αδιαφόρησα.. Ακολούθησαν ατάκες του τύπου ''Πολιτική της εταιρείας είναι οι γραμματείς ν συμμετέχουν σε events της εταιρείας με την παρουσία τους σε επαγγελματικά δείπνα ή ποτά με πελάτες, γι'αυτο αν έχεις σύντροφο ζηλιάρη ή γονείς με αντιρρήσεις δικό σου το θέμα και όχι της εταιρείας'' Πόσο ηθικό ήταν αυτό; Να προσθέσω ότι τόνισε πως ήθελε ελκυστικές γραμματείς και οτι έπρεπε να ξεκινήσω σεμινάριο εκπαίδευσης.. αλλά βραδινή ώρα! και αννν θα γίνει πρόσληψη.. Μήπως είμαι εγώ υπερβολική που θεώρησα την συμπεριφορά του ανήθικη;
-Μαρίνα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Η ηθική σε προβλημάτισε; Ή χρησιμοποιείς αυτή τη λέξη επειδή δεν ξέρεις ποια να χρησιμοποιήσεις;
__________________
4.
Η ερώτηση είναι: Είναι ασυνήθιστο να επιστρέψει κάποιος ένα κατοικίδιο που υιοθέτησε;
Και η αφορμή, έτσι για την ιστορία: Αυτές τις μέρες βλέπω ένα χαμό στο Facebook με εκατοντάδες σχόλια με μένος εναντίον μιας οικογένειας που υιοθέτησε ένα μεγαλόσωμο αδέσποτο σκύλο από μία φιλοζωική, όμως το επέστρεψε μετά από από 2 ημέρες γιατί το κοριτσάκι τους τελικά ένιωθε πανικό με το σκύλο μες στο διαμέρισμα (παρόλο που ο σκύλος είναι πολύ πράος, σύμφωνα με τη φιλοζωική). Σίγουρα προτού υιοθετήσεις πρέπει να το σκεφτείς καλά, να είσαι προετοιμασμένος για το ότι η ζωή σου θα αλλάξει, θα «ξεβολευτείς» και θα υπάρχει και μια περίοδος προσαρμογής‚ για όλους τους εμπλεκόμενους, ενώ και οι φιλοζωικές παροτρύνουν τους ενδιαφερόμενους να κάνουν αρκετές επισκέψεις στο σκύλο που θέλουν στο εκάστοτε καταφύγιο προτού το υιοθετήσουν, αλλά είναι πια τόσο τρελό ένα μικρό παιδάκι να φοβάται πολύ το σκύλο; Και για να μην νομίσεις ότι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρω, το λέω γιατί κι εγώ αδέσποτο σκύλο έχω υιοθετήσει και τον πρώτο μήνα θυμάμαι είχα χεστεί επάνω μου με την πάρτη του γιατί οκ, έχεις ένα ζώο που δεν το γνωρίζεις αρχικά, δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει εάν π.χ. ξυπνήσει απότομα το βράδυ ενώ πας στην τουαλέτα και θυμηθεί τον παλιό του ιδιοκτήτη που το βασάνιζε κι αρχίσει να σου γαβγίζει απειλητικά. Φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να τον επέστρεφα γιατί ήξερα ότι μπορεί να περάσει και καιρός μέχρι να προσαρμοστούμε. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι πώς τον φοβόμουν. μου φαίνεται εντελώς αστείο γιατί είναι τέλειος, είμαστε μια αγαπημένη οικογένεια, βρε παιδί μου!
Υ.Γ.Κρίμα που δε μπορώ να επισυνάψω μια φωτογραφία μας εδώ! Μήπως να το φτιάξει η Lifo να σου στέλνουμε -εάν θέλουμε, και εάν θέλεις- μια σχετική φωτογραφία για να βάζεις κάτω από την ερώτησή μας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες της ιστορίας, όπως δεν τις ήξεραν φαντάζομαι και οι δικαστές του φέισμπουκ. Κανονικά πριν φέρεις ένα ζώο στο σπίτι, όταν έχεις μικρό παιδί, πρέπει να προετοιμάσεις το παιδί, αλλά όταν πρόκειται για παιδιά, υπάρχουν πολλά απρόβλεπτα αποτελέσματα, οπότε ας μην γίνω άλλος ένας δικαστής. Άλλο οι επισκέψεις στην φιλοζωική, άλλο η συμβίωση μέσα στο διαμέρισμα. Εσύ λες για το παράδειγμα σου, αλλά στο δικό σου παράδειγμα είχες μόνο τον εαυτό σου να κουμαντάρεις, δεν πήρες απόφαση και για την κόρη σου. Είναι λες το ίδιο να επιβάλεις κάτι τέτοιο και σε κάποιον άλλον που δεν μπορεί να μπει στη λογική «περίοδος προσαρμογής;»
Για την ερώτηση «αν είναι ασυνήθιστο», δεν ξέρω τι εννοείς. Δε νομίζω ότι είναι ακριβώς ασυνήθιστο, ελπίζω όμως χωρίς να είναι και συνηθισμένο.
__________________
5.
Εάν θυμάμαι καλά, μετά το Λος Άντζελες είχατε μετακομίσει στο Μανχάταν για κανά δυο χρόνια(;). Επειδή έχω ακούσει όλη μου τη ζωή (από την τηλεόραση!) για τα καλά αυτής της πόλης (π.χ.η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ -εσύ καταφέρνεις όμως να κοιμηθείς; έχει θόρυβο εξαιτίας της "αϋπνίας" της πόλης;-), μήπως θα μπορούσες να μου πεις και μερικά από τα ιδιαίτερα αρνητικά της; Εννοώ πέρα από τις διάσημες κατσαρίδες (που έχουμε και στην Αθήνα δηλ, και μαύρες και ξανθές, δεν είναι μοναδικό χαρακτηριστικό της ΝΥ) και πέρα από μειονεκτήματα που έχουν να κάνουν με τα χρήματα (π.χ. υψηλό κόστος ζωής, μια αίσθηση κατωτερότητας -υποψιάζομαι- όταν βλέπεις τόσο κόσμο γύρω σου -όσοι μένουν δηλ εκεί, όχι οι εργαζόμενοι εκεί- να μην έχει πρόβλημα να νοικιάσει ένα τριάρι για 5000$, κτλ.).
-Δεν έχω πάει
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το υψηλό κόστος ζωής, αλλά είναι τόσο μεγάλο, τόσο έντονο και τόσο καθολικό, που καθορίζει τα πάντα, απολύτως τα πάντα, και όχι μόνο το τριάρι που κάνει πέντε χιλιάδες. Αυτό ανοίγει την ψαλίδα με τους απόλυτα φτωχούς – που ζουν εκεί, παράλληλα, δεν είναι μόνο στα περίχωρα - ακόμη πιο πολύ και πιο βίαια, και η αντίθεση αυτή όταν κινείσαι σε συγκεκριμένους κύκλους μέσης τάξης και άνω είναι κάπως κρυμμένη, αλλά όταν γίνεται ορατή, είναι για δυνατούς παίκτες, ή έστω, δεν είναι για όλους. Είναι η πραγματικότητα όλης της γης μέσα σε λίγα οικοδομικά τετράγωνα, και η πραγματικότητα της ανθρωπότητας έχει πολλά θαυμαστά αλλά και πάρα πολλά, βαθιά προβλήματα. Είναι ένα μάθημα για όποιον θέλει, για τα ανθρώπινα όρια από την τεχνολογία μέχρι την αδιαφορία, και για φιλοσοφία τύπου τι είναι ο άνθρωπος, γιατί δεν είναι καλύτερος, ενώ θα μπορούσε. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, στην Ελλάδα είμαστε πολύ προστατευμένοι από την πραγματικότητα της ανθρώπινης κατάστασης -που κάποιος θα έλεγε, γιατί να θέλεις να την ξέρεις τότε; Μα, επειδή είναι η πραγματικότητα.
Προσωπικά λάτρεψα κάθε δευτερόλεπτο στη Νέα Υόρκη και μακάρι να μπορούσα να ζήσω εκεί για πάντα. Οπότε μπορώ να σου πω τι αναφέρουν άλλοι ως αρνητικό, εκτός από αυτό που πολύ συνοπτικά ανέφερα πιο πάνω: είναι βρώμικη, έχει πάρα πολύ κίνηση, έχει πάρα πολύ κόσμο, έχει πολύ θόρυβο, είναι όλη παλιά και καταρρέει. Οι κατσαρίδες αντέχονται, τα ποντίκια όμως μπορούν να δημιουργήσουν πραγματικό θέμα που λύνεται πολύ δύσκολα. Με το θόρυβο δεν είχα ποτέ πρόβλημα. Εκτός από τις πρώτες δυο τρεις βραδιές που νόμιζα ότι δεν θα ξανακοιμηθώ ποτέ, πολύ σύντομα οι σειρήνες της πυροσβεστικής, της αστυνομίας και των ασθενοφόρων που ακούγονται σε μόνιμη βάση γίνονται σχεδόν ηχητικό χαλί του «είμαι στη Νέα Υόρκη».
__________________
6.
Αγαπητή α μπα συγχαρητήρια για την στήλη σου μας βοηθάει πολύ. Θα ήθελα να μοιραστώ κ εγώ κάτι. Είχα 10 χρόνια σχέση με ένα αγόρι κ είμαι 26 χρόνων. Έχω χωρίσει τώρα 6 μήνες κ αποφάσισα πως θέλω να μείνω για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνη μου να βάλω την ζωη μ σε μια ευθεία μέχρι να ξαναμπω σε κάποια άλλη.. Από τότε είχα κάποιες βραδιες με κάποιους άλλους άντρες με τους οποίους πέρασα πολύ όμορφα.. Κ έρχομαι στο "πρόβλημα". Υπήρξαν 2 βραδιά τα οποία ήμουν μεθυσμένη (χωρίς να δικαιολογώ τον εαυτό μ) κ ενώ υπήρχαν στη παρέα κοπελες που το ενδιαφέρον τους ήταν για άτομα του ίδιου φύλλου καταλήξαμε να φιλιομαστε.. Μετα από αυτό κάποια άτομα που κάνω παρέα μου επισημάναν ότι δεν είμαι στρειτ αλλά μπαι εφόσον έγινε αυτό.. Κ με βάλανε σε σκέψεις γτ όντως έχω πιάσει τον εαυτό μου να με ελκύουν γυναίκες. Κ έρχομαι στην ερώτηση θεωρούμαι πλέον μπαι εάν με έλκυουν κάποιες γυναίκες παρόλο που μου αρέσουν οι άντρες? Κ αν ναι είναι καλή ιδέα θεωρείς να το μοιραστώ με τα δικά μου άτομα ενώ με ξέρουν ως στρειτ? Συγνώμη για το κατεβατό απλώς βρίσκομαι σε αδιέξοδο!!
-Ντεμη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Καλέ τι αδιέξοδο; Ποιος σου έχει βάλει το μαχαίρι στο λαιμό να αποφασίσεις τι είσαι; Μόνη σου το έκανες. Δεν ξέρω τι θεωρείσαι, θα σου δείξει η ζωή σου στο μέλλον. Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα που δεν θέλεις στους φίλους σου, αν δεν θέλεις. Εκτός αν θέλεις. Και πάλι, δεν χρειάζεται να κάνεις ανακοίνωση βγαίνοντας μέσα από τούρτα. Δεν είναι υποχρέωση σου να φέρεις ταυτότητα σεξουαλικής κατεύθυνσης και να την επιδεικνύεις με κάθε ερώτηση του καθένα. Για την ώρα σου αρέσουν οι άντρες αλλά ως ιδέα σου αρέσουν και οι γυναίκες. Θα δούμε τι σημαίνει αυτό, γιατί τα κάτι φιλιά δεν είναι και καμία απόδειξη για κάτι. Και αχ, πριν αποφασίσεις, σήμερα κι όλας, μάθε τη διαφορά μεταξύ φύλου και φύλλου.
_________________
7.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΙΖΩ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΠΑΡΕΑ...
Γεια σας Άμπα και σχολιαστές!
Γράφω επειδή δεν ξέρω αν θέλω να συνεχίσω να βγαίνω με το παιδί που βγαίνω ή αν θέλω να σταματήσω την επαφή μας.
Σου περιγράφω λοιπόν συνοπτικά την ιστορία: Αυτή τη περίοδο κάνω μεταπτυχιακό στο εξωτερικό και γνώρισα ένα νεαρό μέσω Τίντερ με τον οποίο βγαίνουμε εδώ και μερικούς μήνες. Εγώ είμαι 24 και αυτός είναι 25 χρονών. Στα πρώτα ραντεβού μου άρεσε αρκετά αλλά όταν ήρθαμε πιο κοντά κάπως απογοητεύτηκα. Άρχισε να μου τη σπάει λίγο ο χαρακτήρας του, όταν π.χ. έκρινε πολύ τους γύρω του ανθρώπους και έβγαζε-κατά τη γνώμη μου- γρήγορα συμπεράσματα για να φανεί εκείνος καλύτερος ή πιο έξυπνος. Επίσης, μου έχει πει και μου έχει δείξει ότι το σεξ για εκείνον δεν είναι τόσο σημαντικό. Δεν είμαι σίγουρη για τους αληθινούς λόγους που βρίσκονται κάτω από την –κατά κάποιο τρόπο- αδιαφορία του για το σεξ. Αυτό, όμως, με ξενέρωσε επιπλέον, γιατί είμαι σε μία φάση που θέλω να γνωρίσω καλύτερα το σώμα μου και τελοσπάντων να βρω τρόπους να απολαμβάνω το σεξ, δηλαδή να εξευρενήσω τη σεξουαλικότητά μου.
Τώρα το παιδί αυτό μου αρέσει και δε μου αρέσει. Δε τρελαίνομαι. Αξίζει να το τελειώσω για αυτούς τους λόγους ή είναι κάπως ανώριμο να ψάχνει κανείς συνεχώς τον τρελό έρωτα ή τον τρελό ενθουσιασμό ή την απόλυτη χημεία;
Ουσιαστικά το δίλημμά μου είναι να προσπαθήσω να βελτιώσω τη σχέση που έχω με το παιδί ή να ψάξω κάποιον τον οποίο θα θαυμάζω πιο έντονα και με τον οποίο θα έχουμε κατευθείαν καλύτερη χημεία;
-Subway to Sally
AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αυτό που σου αρέσει σε αυτό το παιδί είναι ότι σου άρεσε στην αρχή και τώρα επιμένεις στη πρώτη εντύπωση για να μην πεις ότι έκανες λάθος στην πρώτη σου εντύπωση. Στο καζίνο αυτό που λένε είναι cut your losses. Προχώρα. Σκέψου τι σου άρεσε, τι δεν είδες ενώ σίγουρα φαινόταν, και προχώρα. Όσο πιο γρήγορα, τόσο λιγότερα θα χάσεις, και εσύ, και αυτός. Συγνώμη για τα αγγλικά παιδιά αλλά σκέφτηκα πολλή ώρα και δεν μου ήρθε η αντιστοιχία του cut your losses and move on. Περιμένω προτάσεις.
σχόλια