__________________
1.
Με αφορμή την είδηση για εργαζόμενους στη Λάρισα και τη καταγγελία τους ότι τους ανάγκαζαν να δίνουν πίσω στον εργοδότη τους το δώρο των εορτών. Πάντα θεωρούσα ότι είμαι δίκαιος άνθρωπος και υπέρ των δικαιωμάτων του εργαζόμενου. Στη πράξη όμως συνεργάστηκα με μια εταιρία για ανακαίνιση του μπάνιου μου, η οποία ήξερα από πριν ότι κάνει το ίδιο στους δικούς της εργαζόμενους. Θα μπορούσα να σου πω 1000 δικαιολογίες, όπως ότι με συνέφερε οικονομικά. Μήπως τελικά είμαι υποκριτής;
- Υποκριτική τουαλέτα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Τουλάχιστον στη συγκεκριμένη περίπτωση, και εφόσον θεωρείς ότι είσαι υπέρ των δικαιωμάτων του εργαζομένου, έκανες μεγάλη έκπτωση στα ιδανικά σου και έδειξες ότι δεν εφάρμοσες αυτά που πρεσβεύεις. Αφιερωμένο.
Γενικότερα, πολλά πράγματα θεωρούμε ότι είμαστε, και μπορεί να είμαστε μόνο και μόνο επειδή δεν βρέθηκε ακόμα μπροστά μας ο πειρασμός να είμαστε κάτι άλλο. Ξανά αφιερωμένο.
__________________
2.
Είμαι 20 και δεν εχω κάνει ακόμα σοβαρή σχέση ,ξερω οτι ειναι κατι που εχεις βαρεθει να ακους . Τα τελευταια 2χρονια περιπου που εχω αρχισει να ασχολουμαι με τα ερωτικα γιατι στο σχολειο ημουν ουφο σε αυτο το θεμα μπορω να πω οτι υπηρξαν καποια εντονα φλερτ τα οποια εν τελη δεν καταληξαν πουθενα ,ειτε επειδη δεν ηταν κατι δυνατο, ειτε επειδη γιναν κατω απο ακαταλληλες καταστασεις. Μετα απο το καλοκαιρι λοιπον που συνέβη κατι αρκετα επιπολαιο με ενα παιδι το οποιο ειχε σχεση (ημουν σε διακοπες δεν θα τον ξαναβλεπα οποτε δεν εχει σημασια σκεφτηκα) εχω κλειστει ακομα περισσοτερο στον εαυτο μου με σκεψεις οτι ειναι ολα περιστασιακα και οτι δεν πρεπει να ελκυω τετοιες καταστασεις και οτι φτανει πια θελω κατι ουσιαστικο και οτι δεν χρειαζεται να βιαζω πραγματα. Ηταν κατι που ενω στην αρχη το εκανα για να περασω καλα ,πιστευοντας οτι θα το ξεχασω, ακομα με κατακλιζει ακομα και αν δεν ειχαμε καποια ολοκληρομενη ερωτικη εμπειρια. Τον χρησιμοποιησα και με χρησιμοποιησε ουσιαστικα επειδη ειχε καποιο προβλημα με την σχεση του εκεινο τον καιρο. Δεν καταλαβαινω τι με εχει πιασει και σκεφτομαι ολη την ωρα αυτη την κατασταση αφου ουσιαστικα δεν ξερω αν ηταν κατι τοσο σημαντικο ισως φταιει οτι ειμαι ακομα απειρη σε τετοιες καταστασεις.Τελος παντων, οι φιλες μου δεν ξερουν οτι μου εχει κατσει τοσο ασχημα ολο αυτο και συνεχεια με παροτρεινουν οτι πρεπει να βγαινω πιο πολυ για να γνωρισω καποιον και τετοια αλλα εγω εχω αποφασισει οτι θελω κατι σοβαρο και οταν βγαινω συνηθως γινονται ασκοπες γνωριμιες που δεν καταληγουν καπου σοβαρα και μετα νιωθω οτι χαλιεμαι και σκορποζομαι αδικα. Απο το κοινωνικο μου κυκλο (που οι περισσότεροι μεσω κοινων φιλων γνωριζουν ατομα) ειναι περιορισμενος σε αγορια και αυτα που υπαρχουν ηδη τα ξερω οποτε δεν παιζει να εξελιχτει καπως διαφορετικα . Η ερωτηση μου ειναι η εξης πως μπορω να σταματησω να σκεφτομαι την καλοκαιρινη κατασταση που για καποιο λογο εχω μεγαλοποιησει στο μυαλο μου και να προχωρησω με την ζωη μου ελκοντας καταλληλους ανθρωπους ?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Έχεις μεγαλοποιήσει την κατάσταση επειδή δεν έχεις κι άλλη να σκεφτείς, αλλά υπάρχει κι άλλος λόγος. Την ξεκίνησες με την ατάκα «θα περάσω καλά» με κάποιον που έχει σχέση, επειδή έτσι έχεις δει, έχεις ακούσει, έτσι νόμιζες ότι μπορείς να φερθείς. Τελικά αυτός δεν χάλασε τη σχέση του για σένα, ούτε συγκλονίστηκε μαζί σου. Αυτό που νόμιζες ότι μπορείς να κάνεις, να «περνάς καλά» χωρίς συναισθηματική δέσμευση, τελικά δεν μπορείς να το κάνεις, και νιώθεις και χρησιμοποιημένη, και ανήθικη, και πιστεύεις ότι μόνο τον εαυτό σου μπορείς να κατηγορήσεις γι'αυτό.
Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι ακολουθεί τώρα: έχασε η Βενετιά βελόνι. Δεν υποτιμώ αυτό που νιώθεις, πρέπει όμως εσύ να υποτιμήσεις αυτό που έγινε. Επειδή δεν σου πέτυχε κάτι που ξεκίνησες χωρίς να το πιστεύεις – γιατί αυτό είναι το πρόβλημα, όχι η ιδέα από μόνη της – δεν σημαίνει ότι η λύση που θα σε προστατέψει είναι το «έχω αποφασίσει ότι θέλω κάτι σοβαρό». Αυτό είναι που θα σε οδηγήσει σε ακόμη πιο ακατάλληλους ανθρώπους, γιατί όποιος το ακούει, ή θα φεύγει, ή θα σου λέει αυτό που θέλεις να ακούσεις, και θα φεύγει μετά.
Αυτό που θα σε συνέφερε να θέλεις είναι να μην έχεις προσδοκίες και να μην περιμένεις από κανέναν να σε σώσει. Πρέπει να μάθεις να βασίζεσαι στον εαυτό σου. Δεν περιμένω να το ξέρεις τώρα γιατί είσαι είκοσι χρονών, αλλά ο στόχος που είχες αρχικά, είναι σωστός. Προσπάθησε να περάσεις καλά παίρνοντας υπολογισμένο ρίσκο. Αυτό σημαίνει ότι όσοι έχουν σχέση είναι πάρα πολύ κακή ιδέα. Σιγά σιγά θα μάθεις και τις υπόλοιπες πολύ κακές ιδέες. Και τώρα μείωσε τον χρόνο που σπαταλάς με αυτές τις σκέψεις, και βάλε μέσα στο χρόνο σου δραστηριότητες που σε ωφελούν, όπως διάβασμα, γυμναστική, μουσική, και φίλες. Πες στις φίλες σου τι νιώθεις.
__________________
3.
Αγαπητη Α μπα, σε διαβαζω ανελλιπώς εδω και χρόνια και σε ευχαριστώ γιατι με εχεις οδηγήσει σε ενα καινούριο τρόπο σκέψης. Το ερώτημά μου ειναι διπλό αλλά ουσιαστικά ειναι το εξής ενα.Όταν κάποιος σε κοινόχρηστο χώρο μου επιβάλλει την ημίγυμνη η γυμνη παρουσία του αυτο δεν ειναι ενα είδος παρενοχλησης; Και εξηγούμαι: Εγω πηγαίνω σε δημοτικο κολυμβητήριο. Ο χώρος των αποδυτηρίων εκτος απο το κοινόχρηστο κομμάτι εχει και ξεχωριστές καμπίνες για να αλλαζουμε. Ομως οι περισσότερες κυριες επιλεγουν να μην τις χρησιμοποιούν, ακομα κι αν ειναι άδειες αλλά να αλλάζουν βγαζοντας ολα τα ρούχα τους στι κοινόχρηστο κομματι. Το ιδιο γινεται και στις ντουζιερες. Εδω θα ήθελα να σημειώσω οτι αυτό απαγορεύεται σύμφωνα με τον κανονισμό που υπογράφουμε όλοι κατά την εγγραφή μας και στο παρελθόν εχουν γινεικαι επιπληξεις απο τις κοπέλες που μπαινουν να καθαρισουν. Εγω ενοχλουμαι, οχι γιατι με ενοχλει το γυμνο, αλλα γιατι δεν εχω επιλεξει τη συγκεκριμένη στιγμη καιτο χωρο για να δω ανθρώπους γυμνους. Και το ερωτημα ειναι, το ιδιο δεν ισχυει και για γυναικες που ντυνονται με πολυ αποκαλυπτικα ρουχα στην καθημερινότητά τους; Δεν παρενοχλουν τους γυρω τους τη στιγμή που αυτοί δεν εχουν επιλέξει πηγαινοντας στη δουλεια τους ή για καφέ να ερχονται αντιμέτωποι με ενα μεγαλο αποκαλυπτικό ντεκολτέ ή ενα καυτό σορτσάκι, τη στιγμη που δεν εχουν επιλέξει οτι είναι ο τόπος και ο χρόνος για να δουν γυμνο ή ημίγυμνο;
- 40+
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς παθαίνεις όταν βλέπεις γυμνούς ανθρώπους. Αν μας πεις ποιος είναι ο τόπος και ο χρόνος για να δεις γυμνό ή ημίγυμνο, θα σου απαντήσω. Ο χώρος αποδυτηρίων μου φαίνεται πολύ κατάλληλος.
Ενοχλείσαι, όχι επειδή σε ενοχλεί το γυμνό. Αλλά γιατί τότε; Επειδή σε ενοχλεί το γυμνό όταν δεν είναι υπό τους όρους σου; Μα τότε, σε ενοχλεί το γυμνό.
Το πρόβλημα που έχεις προκύπτει αν θεωρείς ότι το γυμνό σώμα δεν είναι αυτό που έχουμε όλοι από κάτω από τα ρούχα μας, το οποίο χρειάζεται πλύσιμο, φροντίδα, γυμναστική, αλλαγή ρούχων και πολλά άλλα, αλλά κάτι που χρησιμοποιείς μόνο για να κάνεις κάτι που γίνεται πολύ κρυφά και με πολύ αυστηρά επιλεγμένη παρέα, που είναι το σεξ. «Έρχεσαι αντιμέτωπος» με μεγάλο αποκαλυπτικό ντεκολτέ; Έρχεται κατά πάνω σου με αναμμένα τα φώτα και την κόρνα τέρμα;
__________________
4.
Γεια σου Λένα και να χαίρεσαι το μωράκι σου! Λοιπόν, βρέθηκα στα 30 μου να χωρίζω μετά από 9 χρόνια σχέσης. Αποφάσισα λοιπόν να αρχίσω να βγαίνω ραντεβού (καταλαβαίνεις πως είναι μετά από τόσο καιρό σε σχέση), να δω τι παίζει εκεί έξω βρε αδερφέ. Ε και είπα να δοκιμάσω και τις γνωστές εφαρμογές για να γνωρίσω κόσμο εδώ στα εξωτερικά που μένω. Χθες μίλαγα λοιπόν με τις φίλες μου και τους εξιστορούσα διάφορα σκηνικά (αστεία κατά βάση). Και μου λένε, γιατί δεν κάθεσαι να τα γράψεις όλα αυτά, τύπου blog? Οπότε σε ρωτάω. Πως σου ακούγεται αυτό σαν ιδέα; Ενδιαφέρει κανέναν εκεί έξω τι σουρεαλιστικά σκηνικά περνάω εγώ στα γκομενικά μου; Πέρα από τους φίλους μου δηλαδή που με ρωτάνε πως πάει όλη αυτή η διαδικασία!
- Αχ, τι ζω η γυναίκα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πέρα του ότι τα μπλογκ ουσιαστικά δεν υπάρχουν πια, μιλάμε για το ίντερνετ και για μιλλένιαλς. Λες να είσαι η πρώτη που το έχει σκεφτεί;
Δεν έχει σημασία για ποιο θέμα γράφεις. Τα πάντα έχουν γραφτεί και τα πάντα θα μπορούσαν να έχουν ενδιαφέρον. Το θέμα είναι αν ξέρεις να γράφεις από μια οπτική γωνία που δεν είναι συνηθισμένη.
__________________
5.
Καλησπέρα, Ά,μπα
Είμαι 39 ετών, ανεξάρτητη και μένω εδώ και πολλά χρόνια μόνη μου. Το πρόβλημα μου είναι η μητέρα μου, έχει παθολογική αγάπη για τα παιδιά της, αλλά είναι και φοβερά χειριστική, Ο αδερφός μου είναι παντρεμένος, έχει 1 παιδί που το προσέχει καθημερινά η μητέρα μου. Κρατάει φοβερά διακριτική στάση και δεν επεμβαίνει πουθενά ακόμα και όταν ζητήσουν την άποψη της είναι πιο ουδέτερη από Ελβετία και πάρα πολύ καλά κάνει. Το θέμα είναι ότι είναι φοβερά χειριστική μαζί μου, ανακατεύεται σε όλα, έχει άποψη για τα πάντα, τα μαλλιά μου, τα κιλά μου, το ντύσιμο μου, το πως ξοδεύω τα χρήματα μου, τον σκύλο μου, τις παρέες μου, αραιά και που πετάει και την λέξη γάμος αν και έχει παραιτηθεί λίγο, αλλά ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα. Σχεδόν κάθε Κυριακή τρώμε μαζί οικογενειακώς, εννοώ μαζί με τον αδερφό μου και την αξιολάτρευτη οικογένεια του, τους αγαπημένους μου θείους και τα ξαδέρφια μου. Είναι παράδοση πολλών χρόνων και τα γεύματα αυτά πάντα τα περίμενα με λαχτάρα γιατί αγαπώ πολύ την οικογένεια μου και περνάω καλά μαζί τους. Τελευταία δεν ξέρω τι έχει πάθει και με πυροβολεί κάθε Κυριακή με φαρμακερά σχόλια, γιατί αδυνάτισα, γιατί δεν βγαίνω πια με τον Κώστα, γιατί, γιατί...συνήθως σώζουν την κατάσταση οι υπόλοιποι και με βγάζουν από την δύσκολη θέση, αλλά πλέον αρχίζω και αισθάνομαι άβολα, νιώθω ότι μετά από τόσα χρόνια αρχίζει και ξεχειλίζει το ποτήρι. Σκέφτηκα να πάω σε ψυχολόγο, να δω που φταίω, γιατί στρέφει σε μένα τα βέλη της, γιατί με αμφισβητεί, γιατί με ειρωνεύεται γιατί με πληγώνει ενώ ξέρω ότι με αγαπάει όσο την αγαπάω και εγώ. Προφανώς κάπου φταίω, κάτι της προκαλώ χωρίς να το καταλάβω. Το χειρότερο είναι ότι ότι δέχτηκα μια πρόταση για το εξωτερικό και μάλιστα πολύ καλή και είναι κρίμα να την σπαταλήσω, πόσο μάλλον εδώ το επάγγελμα μου είναι πεθαμένο-πολιτικός μηχανικός-και θα την αποδεχτώ και δεν ξέρω πως να της το πω, στο παρελθόν σε μια συζήτηση για δουλειά έξω μου είπε αποκλείεται, είσαι πολύ μεγάλη για να ξεκινήσεις κάτι από την αρχή . έξω, θα είσαι μόνη σου δεν θα έχεις παρέες, αν πάθεις κάτι δεν θα σε βρει κανείς(!), θα σε φάει ο ανταγωνισμός από νέους, δηλαδή μου στρίβει το μαχαίρι στην ανασφάλεια. Το είπα στον πατέρα μου και στον αδερφό μου και μου είπαν να το κάνω, αν και ξέρω ότι θα τους λείψω και θα μου λείψουν πάρα πολύ. Δεν ξέρω τι να κάνω, είναι ντροπή στην ηλικία μου να μην μπορώ να αντιμετωπίσω την μητέρα μου
AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Η σχέση σου με τη μητέρα σου χρειάζεται ανάλυση όσο είναι όλο το α μπα και δεν μπορεί να γίνει με συντομία. Το σίγουρο είναι ότι το να πας σε ψυχολόγο είναι η μόνη λύση για να το διαχειριστείς. Αυτό που καίει είναι αν θα πας στο εξωτερικό. Τι σχέση έχει το τι θα πει η μητέρα σου γι'αυτό το θέμα, εφόσον ξέρεις τι θα πει; Δεν εξαρτάται από αυτή τι θα κάνεις. Ας μην της αρέσει. Φοβάσαι ότι έχει δίκιο;
Είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις τη μητέρα σου, αυτό ισχύει για όλους μας, αλλά πολλαπλασιάζεται το πρόβλημα στη στρατόσφαιρα αν πιστεύεις ότι πρέπει να κερδίσεις την έγκρισή της για να ζήσεις τη ζωή σου. Γι'αυτό, πήγαινε το γρηγορότερο σε ψυχολόγο.
__________________
6.
Γειά σου αξιαγάπητη Αμπα που μας παρέχεις παρέα εκείνο το μισάωρο πριν κλείσουμε το μάτι και ξεραθούμε (και όχι μόνο!). Ας μιλήσω με λίγα φακτς για να έχεις μια εικόνα. Δυο άνθρωποι από διαφορετικές χώρες γνωρίζονται τυχαία και ζουν ένα φανταστικό βράδυ, το ζούν με τα όλα τους, ενθουσιάζονται και οι δυο, λένε θα κρατήσουν επαφή και όντως κράτησαν ανά 3ημερο ένα καληνύχτα, ένα γεια, τόσο ώστε να μην κουράσει, και όποτε βολέψει να βρίσκονται (με μένα έχει να κάνει απλά είπα να το κάνω πιο γενικό). Αυτός 38 εγω 25, φαίνεται πολύ ώριμος και εντάξει τύπος και το τι θέλει (αχ αυτή η ηλικία). Από κει και πέρα πιστεύεις ότι μπορούμε χωρίς strings attached να βρισκόμαστε ανά 3μηνο ή οπότε βολέψει και να το ζούμε? για σχέση ούτε για αστείο, δατ γουλτ μπι κρειιζι αλλά χωρίς να δίνουμε εξηγήσεις με ποιους άλλους πηγαίνουμε ή τι κάνουμε, να αρκούμαστε μόνο στις συναντήσεις μας... Πιστεύω ότι τα πάντα φαίνονται στις πράξεις οπότε κρατάω από τώρα μικρό καλάθι. Μήπως εθελοτυφλώ? δηλαδή αργά η γρήγορα είναι μονόδρομος η ταλαιπωρία ή όντως μπορεί να λειτουργήσει? Και αν όντως λειτουργήσει πως χειρίζεσαι αυτές τις καταστάσεις? ποια είναι τα do's and dont's? όπως λένε και στα ιταλικά αχ amore fuggevoli!
ΥΓ1 ήταν ένα βράδυ και η επόμενη μέρα που με καφέ κάναμε τις πιο ωραίες συζητήσεις και ταιριάξαμε (he is a keeper) και μετά έφυγε για την πατρίδα
ΥΓ2 περιμένουμε όλοι αγωνιωδώς τις διαλέξεις σου εκτός και αν κάνεις ήδη και δεν έχω ενημερωθεί να πάρω την Σάσα Παπαδήμα και το πρώτο λιαρ τζετ που θα βρω και να πεταχτούμε.
- φορέβερ ενθουσιώδης
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν μας έλεγες γιατί είναι τόσο τεράστια τρέλα η ιδέα της σχέσης, θα σου έλεγα κι εγώ. Ελπίζω να μην είναι το «μα είμαστε σε διαφορετικές χώρες» γιατί τότε όλα αυτά που λες, αυτός τα θέλει, και εσύ τα επαναλαμβάνεις για να μην χάσεις και τα λίγα που σου υπόσχεται.
Όχι, δεν κάνω διαλέξεις. Νάου δατ γουλτ μπι κρέιζι.
_________________
7.
Πολυαγαπημένη μου Α-μπα
είμαι 44 κι έχω ζήσει μια γεμάτη σε εμπειρίες ζωή μέχρι στιγμής. Τα τελευταία χρόνια ακολουθώ παράλληλα με τη σταθερή δουλειά μου ένα μοναχικό καλλιτεχνικό δρόμο που φαίνεται να αναγνωρίζεται κιόλας.
Γνώρισα έναν άνδρα στην ηλικία μου χαρισματικό αλλά ταλαιπωρημένο και με αρκετά θέματα. Του έχω προτείνει και ψυχολόγο (για να μην με προλάβεις μιας κι εγώ η ίδια υποστηρίζω την άποψη να λύνονται διάφορα θέματα με αυτό τον τρόπο) και θεωρώ καλό βήμα ότι ξεκίνησε. Θεωρώ ταιριάζουμε αλλά δεν έχει περάσει χρόνος και προσπαθούμε για παιδί. Πιστεύεις ότι αυτό είναι συνετό για το παιδί η απλά παράτολμο και μια εγωιστική-υπαρξιακή μας ανάγκη;
Ξέρω ότι ούτως η άλλως είναι μια δύσκολη ηλικία για να πετύχει καν κάτι τέτοιο αλλά πιστεύεις στο "ποτέ δεν είναι αργά";
Τέλος αν έπρεπε κανείς να διαλέξει, σε μια τέτοια ηλικία μάλιστα ,σημαντικότερο είναι ένας ισορροπημένος σύντροφος ή ένα παιδί; Πιστεύεις αλήθεια ότι η ηλικία θολώνει την ευθυκρισία μας;
-nanana
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Κάνεις πολλές ερωτήσεις που έχουν ξεχωριστή απάντηση. Μολαταύτα, στην ουσία της ερώτησης, η απάντηση είναι η εξής: εσύ ξέρεις ποια είναι τα «αρκετά θέματα» του χαρισματικού και ταλαιπωρημένου. Μπορείς να τα δεχτείς, εφαρμοσμένα σε ενδεχόμενο πατρότητας; Ξέρεις τι θα κάνεις όταν προκύψουν με πολλαπλάσια ένταση, αν έρθει ένα παιδί, που φέρνει στρες και ένταση που τώρα μόνο υποψιάζεσαι; Πιστεύεις ότι έχεις δίκτυο βοήθειας και αρκετά χρήματα για να το αναλάβεις μόνη σου, αν χρειαστεί; Οι απαντήσεις μόνο από σένα μπορούν να δοθούν.
Για τα άλλα, τα διλήμματα δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, εσύ τα δημιουργείς. Η ηλικία θολώνει μερικά και ξεκαθαρίζει άλλα. Δεν μπορείς να αφαιρέσεις την εκπλήρωση κάποιας εγωιστικής ανάγκης όταν τεκνοποιείς. Είναι ενσωματωμένη, χωρίς να είναι απαραίτητα κυρίαρχη. Δεν είναι το ένα ή το άλλο, σύντροφος ή παιδί, γιατί τίποτα δεν μπορείς να διαλέξεις. Δεν είναι στο χέρι σου κανένα από τα δύο. Το «αν έπρεπε να διαλέξεις» σε βάζει σε μια διαδικασία όπου είσαι το κέντρο, αλλά δεν είσαι. Όλοι μας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με αυτά που έχουμε.
σχόλια