ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πονάει πολύ η κατάθλιψη αλήθεια.. 2 χρόνια την έζησα και πέρασαν πολύ γρήγορα.. μερικές φορές σκέφτομαι πως θα ήταν αυτά τα δύο προηγούμενα χρόνια εάν ήμουν εστω χαμογελαστή... έμεινα πίσω στην σχολή, δούλευα και χάλαγα τα λεφτά σε άσκοπες εξοδους και καφέδες και ανθρώπους χωρίς κοινούς μελλοντικούς στόχους.. ούτε καν με στόχους και όνειρα.. άλλαξα ξεκίνησα γυμναστήριο διαβάζω βάζω στόχους όπως το να πάρω μια φωτογραφική και να γεμίσω τα επόμενα δύο χρόνια της μελλοντικής ζωής μου γεμάτα όμορφες στιγμές.. παιδιά ποναει πολύ αλήθεια.. μερικές φορές φοβάμαι μην την ξαναπάθω, γεμίζω, όμως, τις σελίδες του μπλοκ με πράγματα που θέλω να κάνω και βλέπω, επίσης, αυτά που εχουν τελειοποιηθει και παίρνω δύναμη για να συνεχισω..