Αγαπημενη μου, συλλυπητήρια. Αυτο που εχω να σου πω ειναι να μην ζοριζεις τον ευατο σου σκεπτομενη του γτ το βιωνεις ολο αυτο. Ειναι απολύτως φυσιολογικο. Εμενα ο μπαμπας μου εχει πεθανει 4 χρονια Τώρα και ανα καιρους ξεσπαω. Πιστευω θα σου κανει μεγαλο καλο να μοιραστείς ολο αυτο που νιωθεις με καποιο πολυ οικογενειακο ατομο πχ τη μαμα σου. Ισως η συζητηση να ναι λυτρωτική. Μην φοβασαι να μιλησεις για οσα νιωθεις και σκέφτεσαι. Οταν τα εξωτερικευσεις ολο αυτο θα σε ανακουφισει. Να εισαι παντα δυνατη. Φιλικα
6.3.2018 | 17:15
τα εχω χασει
Ισως με κοροιδεψετε καποιοι.ποτε η ψυχικη μου υγεια δεν ηταν καλα απο μικρη εχβ θεματα γιατι μεγαλωσα μεωπολλα προβληματα τωρα ειμαι31 ετωνΕχει εναμιση χρονο που ο μπαμπας μου εβαλε τελος στη ζωη του αυτοκτονησε.φαινομαι στους γυρω μου φυσιολογικη ολοι μου λενε οτι με θαυμαζουν γιατι δεν λυγισα εγω το ξερω ομως και εκτος των αλλων εχω παθει το εξης οταν ξυπναω οταν ειμαι σπιτι( ζω μονη) οταν κοιμαμαι φωναζω δυνατα μπαμπα το κανα πολλες φορες μεσα στη μερα δεν το καταλαβαινω οταν γινετε αλλα οταν το αντιλαμβανομαι.με πιανει πανικος! Δεν ξερω γιατι γινετε μαλλον ο πονος μου δεν αντεχεται το μυαλο μου δεν χωραει αυτο που συμβαινεθ οι περισσοτεροι θα μου πειτε μα παω σε γιατρο αλλα αληθεια δεν θελω να το κανω ουτε εχω την δυνατοτητα.συγμωμη αν αας κουρασα.ευχομαι κανεις να μην το αντιμετωπισει ποτε
6
