Έχεις δειλια; Μη ζητάς φίλους να πέσουν από τον ουρανό. Κι αν σου πέσουν, να προσέχεις.Διστάζεις; Και τι κερδίζεις; Μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερη δυσπιστία όσο μεγαλώνουμε, αλλά αν υπάρχει μεγαλύτερη ωριμότητα, σκέψη και υπομονή στη σχέση μας με τους άλλους, η δυσπιστία νικιέται.Ο κύκλος των ανθρώπων ορίζεται από μας. Μπορούμε να τον ανοίξουμε πανεύκολα, μιλώντας με τον γειτονα, τον περιπτερά, τον παντοπώλη, στις δραστηριότητες που κάνουμε (συλλόγους, εκμάθηση γλωσσών, τεχνών, συμμετοχικές δράσεις). Δεν ανοιγει όπως στο σχολείο, αλλά ανοίγει. Με καθαρότητα, ειλικρίνεια, αντίληψη.Αν η φιλία καταντά ανάγκη και όχι επιλογή, δε στηρίζεται στη σωστή βάση.Και επιτέλους, μη τα ζητάτε όλα στο πιάτο. Ακόμα και οι πιο κοινωνικοί άνθρωποι καταβάλλουν προσπάθειες για να αρχίσουν και να διατηρήσουν τις σχέσεις τους.
31.3.2018 | 20:40
περί μοναδικότητας
Ολοι οι άνθρωποι είναι μοναδικοί.Κανένας δεν έχει το προνόμιο της μοναδικότητας.Το ότι κάποιοι ''διαμαρτύρονται'' ότι είναι μόνοι ή μόνες, δε σημαίνει ότι λένε πως δε βρίσκουν ομοίους τους.Δεν το βλέπω έτσι και πιστεύω πως και πολλοί άνθρωποι έχουν αυτή την οπτική πάνω στο θέμα.Απλά παίζει ρόλο και η δειλία που έχουμε, ο δισταγμός, οι ανθρώπινες σχέσεις (και οι wannabe φιλίες) που δυσκολεύουν όσο μεγαλώνουμε.Ο κύκλος των ανθρώπων που μπορούμε να έχουμε(ή που δεν μπορούμε να έχουμε) στη ζωή μας ώστε μέσα από αυτόν να κάνουμε και φιλίες.Δεν είναι θέμα ομοίων.Μακάρι να βρίσκαμε κι ανόμοιους.
2
