Στο σημερινό «Α μπα»: ουσιαστικές διαφορές

Στο σημερινό «Α μπα»: ουσιαστικές διαφορές Facebook Twitter
110

__________________

1.


Γειά σου Λένα! !! Είναι υπέροχη η δουλειά που κάνεις εδώ !!! Σε ευχαριστούμε πολύ !!! Λοιπόν είμαι 29 πριν 3 χρόνια κάναμε σεξ με ένα παιδί για περίπου 3 μήνες . Μετά τελείωσε, εγώ έκανα σχέση που κράτησε μέχρι σήμερα και εκείνος το ίδιο . Απλά τα 2 τελευταία χρόνια βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο υποχρεωτικά χωρίς όμως να υπάρχει κανένα πρόβλημα. Είμαστε 2 πολύ καλοί γνωστοί . Χωρίς παραπάνω συζητήσεις πάρα μόνο κανένα αστείο γενικό. Πριν λίγο καιρό εγώ χώρισα και τώρα χώρισε και αυτός . Οπότε αρχίσαμε να μιλάμε περισσότερο για εμάς και να δημιουργούμε μια κατάσταση λίγο πιο προσωπική . Ωστόσο δεν έχει γίνει κάτι ακόμα διότι εκείνος μου είπε πως θέλει πρώτα να δει τι θα γίνει με την σχέση του γιατί μάλλον είναι ακόμα στο δεν ξέρουμε αν θα τελειώσουμε ή αν θα το προσπαθήσουμε. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό . Το καταλαβαίνω απόλυτα . Απλά η ερώτηση μου είναι η εξής . Αν τελικά γίνει κάτι μεταξύ μας εγώ δεν είμαι στην ίδια φάση που θέλω να κάνω ανέμελο σεξ μια φορά την εβδομάδα οπότε εγώ αυτό του το λέω εξαρχής ? Ή αν γίνει το κάνω αφού μου αρέσει κ το παιδί και το πάω βλέποντας και κάνοντας.? Για να μην παρεξηγηθώ δεν μπορώ να κάνω αυτό που κάναμε πριν 3 χρόνια. Θα ήθελα να ξεκινήσει κάτι ναι οκ με σεξ θα ξεκινήσει και αν πάει και σε κάτι άλλο καλώς αλλιώς οκ αποδεκτό. Απλά μπερδεύομαι στο αν πρέπει να το πω επειδή ήδη τον γνωρίζω και ήδη έχει υπάρξει κάτι στο παρελθόν. Υπό άλλες συνθήκες δεν θα έλεγα τίποτα ,θα περίμενα να δω τι μου αρέσει, πώς πάει η επικοινωνία κλπ . Αλλά εδώ δεν είναι τελείως άγνωστος. Τι να κάνω ? Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων
- Penny


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Να κάνεις ό,τι θα έκανες αν ήταν τελείως άγνωστος, γιατί η σύντομη γνωριμία των τριών μηνών που ήταν πριν τρία χρόνια δεν σας κάνει και φίλους. Είσαστε δύο πολύ καλοί γνωστοί, όπως λες.


Εσύ πώς ξέρεις εκ των προτέρων ότι δεν θα θέλεις το ανέμελο σεξ της εβδομάδας ΜΑΖΙ ΤΟΥ; Άλλο τι λες ότι θέλεις. Άλλο τι θα προκύψει με αυτόν, τι θα νιώσεις, τι δεν θα νιώσεις όταν και αν τελικά προχωρήσει το πράγμα. Πολλά νομίζουμε ότι θέλουμε, μέχρι που έρχεται στη ζωή μας ένας συγκεκριμένος άνθρωπος και μας τα φέρνει άνω κάτω.

 

Μην κάνεις δηλώσεις. Εκτίθεσαι χωρίς λόγο, φέρνεις τον άλλον σε δύσκολη θέση γιατί τον αναγκάζεις να κάνει κι αυτός προγραμματικές δηλώσεις. Αν ξεκινήσει κάτι θα είναι με σεξ και αν πάει και σε κάτι άλλο καλώς αλλιώς οκ αποδεκτό. Πολύ ωραία τα λες. Τι περισσότερο χρειάζεται να πεις ή να κάνεις, αν όντως πιστεύεις αυτό που λες;

__________________
2.

Γλυκιά μου Α,μπα,

Έχω θέμα με τις δουλειές του σπιτιού. Είναι από τις χειρότερες μου αγγαρείες. Κάνω που και που ο φίλος μου που μένουμε μαζί κάνει πιο συχνά από μένα αλλά μη φανταστείς. Ένα γρήγορο ντου μια φορά την εβδομάδα κ το σπίτι είναι καθαρό κ συμμαζεμενο τόσο όσο. Όμως δεν καθαρίζει καλά κ πολλές φορές το ακατάστατο κ βρώμικο σπίτι μου χαλάει τη διάθεση. Να πω εδώ ότι κ οι δύο δεν έχουμε σταθερά ωράρια δουλειάς, συνήθως όμως λείπουμε αρκετές ώρες απ' το σπίτι ή κουβαλάμε δουλειά σπίτι. Κ στην τελική κ όταν είμαι σπίτι κ έχω ελεύθερο χρόνο θέλω να ασχολούμαι με ό,τι θελω κ όχι να καθαρίζω. Λέω λοιπόν να πάρουμε μια κοπέλα μια φορά την εβδομάδα. Κ είναι ανένδοτος δε θέλει ούτε να το ακούσει. Το βρίσκει υποτιμητικό, ότι δεν μας λείπει κάτι μπορούμε κ μόνοι μας κ αυτά τα λεφτά ας τα δώσουμε σε κάποιον που τα χρειάζεται κ ένα σωρό άλλα. Να το κάνω κρυφά δεν παίζει θα το καταλάβει. Εν ολίγοις θέλω μια καλή κ σωστή γενική μια φορά την εβδομάδα κ εμείς μόνο να το συντηρούμε μέχρι την επόμενη φορά. Τι μου προτείνεις; Ευχαριστώ
- Νοικοκυράχαχα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δηλαδή η κοπέλα δεν θα τα χρειάζεται αυτά τα λεφτά; Θα το κάνει από χόμπι;


Προτείνω να το πάρεις πάνω σου και να το κάνεις χωρίς να περιμένεις να συμφωνήσει. Δεν ξέρω τι τον ξενίζει τόσο, μάλλον απλώς το διαφορετικό, το άγνωστο. Είναι συχνή αυτή η αντίσταση σε αυτό το θέμα. Όταν καταλαβαίνουν τι τεράστια ανακούφιση είναι το έτοιμο καθαρό σπίτι ξεχνάνε και το όνομα τους. Δεν λέω να το κάνεις κρυφά. Πες του ότι θα τα αναλάβεις όλα εσύ και θα γίνει η δουλειά όταν δεν είναι σπίτι. Θα γυρίσει και θα δει πώς θα του φανεί. Μην βιαστείς να τον κάνεις να παραδεχτεί ότι είναι καλύτερα. Θα προκύψει αβίαστα από μόνο του.

 

__________________
3.

Αγαπητή Α μπα,
Συζώ με το σύντροφό μου τα τελευταία 4 σχεδον χρόνια. Η απόφαση να μείνουμε μαζί δεν ήταν ακριβώς απόφαση, γνωριστήκαμε κατα τη διαρκεια σπουδών οπου εγώ νοίκιαζα δικό μου σπίτι και εκείνος συγκατοικούσε, οπότε λογικά τον περισσότερο χρόνο μας τον περνούσαμε στο δικό μου σπίτι. Στο τέλος των σπουδών αποφασίσαμε να αλλάξουμε πόλη οπότε πια ήταν δεδομένο οτι ψάχναμε για σπίτι μαζί. Τον τελευταίο χρονο, έχει αποφασίσει πως θέλει να αγοράσει ένα διαμέρισμα στην πόλη που μένουμε, βάζοντας αρχικα το μισό ποσό και έπειτα πληρωνοντας δάνειο. Χιλιοειπωμένη ιστορια και μπράβο του.
Όμως εγώ Αμπά μου, δε θέλω να αγορασω σπιτι. Λόγω καλης οικογενειακης περιουσίας, γνωρίζω οτι ένα σπιτι και γλιτώνει αλλα και φέρνει προβληματα. Όπως και να εχει, και λογικό να μην έιναι, δε θελω να μπω σε αυτή τη διαδικασία.
Σήμερα, το σπιτι που νοικιαζουμε το πληρωνουμε κατα το ημισυ, κ ας βγαζει περισσοτερ από εμενα. Συζητήσαμε για την αγορα του σπιτιου, του ειπα πως ειναι δική του απόφαση και δεν θελω να βαλω άγχος δανείου σε αυτή τη φάση της ζωής μου. Στην αρχή δεν καταλαβαινε γιατι, θεωρουσε οτι σα ζευγαρι θα ηταν ωραιο να ειχαμε εναν τετοιο στοχο μαζι. Όταν του εξήγησα οτι δε θελω να βαλω τετοιο μπελά στο κεφάλι μου, μου ειπε ενταξει αλλα όπως και να εχει αφου θα πληρωνα ενοικιο αν εμενα καπου αλλου, γιατι να μην πληρωνω και εκει?
Και ερωτώ, έαν πληρώνω σε εκείνον ενοίκιο, δε θα ειναι σαν να αποπληρώνω και το δάνειο του κατα το ήμισυ(του ήμιση)? Δηλαδή στο τελος θα εχει σπιτι που εστω και κατα 25% θα το εχω πληρωσει εγω? Μου φαινεται άδικο. Σε δάνειο μαζί δε μπαίνω, αν χωρίσουμε θα εχω τα συναισθηματικά θα έχω και τους δικηγόρους? Επίσης, αν δεν ημασταν μαζι και γνωριζε αλλη, θα της ζητουσε ενοικιο? Τέλος σκέφτομαι οτι ίσως είναι παράλογο από την πλευρά μου, επειδή πληρώνω ενοίκιο στον ιδιοκτήτη, θα είχα ποτε την απαίτηση να μου γράψει και το ποσοστό που αποπλήρωσα? Μπερδευομα
ι.
Τι δε βλεπω καλα?
- Fair is care.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μπερδεύεσαι γιατί δεν υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση σε αυτό. Κάθε ζευγάρι κάνει τα δικά του κουμάντα στα οικονομικά. Άλλοι έχουν τελείως χωριστό πορτοφόλι και λειτουργούν σαν συγκάτοικοι, άλλοι έχουν εφαρμόσει τον ιδεατό κομμουνισμό, και πάρα πολλοί άλλοι λειτουργούν σε υβριδικό καθεστώς. Αυτό που προτείνει σε κάνει συγκάτοικο. Αν είσαι συγκάτοικος πρέπει να μοιραζόσαστε και τους λογαριασμούς και το σούπερ μάρκετ και όλα. Θα μπορούσε να λειτουργήσει. Και αν χωρίσετε, κανείς δεν μπορεί να ζητήσει τίποτα από κανέναν (αλλιώς μπορεί να υποβιβαστείς σε «φιλοξενούμενη» από τη μια μέρα στην άλλη).


Αυτό που αναρωτιέμαι είναι τι θέλεις από αυτόν για το μέλλον. Υπάρχει προοπτική του «για πάντα;» Αν ναι, σε κάνει να νιώθεις καλά αυτή η συμφωνία; Αυτό που σου λέει τώρα, λέει ακόμη περισσότερα για την άποψη του για αυτό που έχετε, για τον ρόλο του, τον ρόλο σου, το επίπεδο στο οποίο επιτρέπει την διείσδυση της ζωής του ενός στη ζωή του άλλου και τον τρόπο που βλέπει μια ένωση δυο ανθρώπων. Είσαι ασφαλής με αυτό; Σου αρέσει; Αν σου κλωτσάει κάτι, μην το αγνοήσεις. Είναι πολύ αξιόπιστο σημάδι αυτό που συμβαίνει για να προετοιμαστείς για το μέλλον.

__________________

4.

Αγαπητή Α,μπα, δεύτερη φορά, που διαβάζω στη στήλη την ιστορία μιας γυναίκας, που έκανε έκτρωση, χωρίς να το θέλει πραγματικά. Πιο σωστά, χωρίς να είναι σίγουρη, αν το θέλει. Χωρίς την απαραίτητη στήριξη από το σύντροφό της, για να αποφασίσει ψύχραιμα. Ακόμα και με εκβιασμό από την πλευρά του, που ίσως να μην ειπώθηκε ακριβώς, αλλά ήταν ξεκάθαρο το μήνυμα. Και βρίσκεται μόνη, απελπισμένη απέναντι σ'αυτό. Γιατί δεν είχε το κουράγιο, να κάνει άλλη επιλογή. Και δεν εννοώ, να κρατήσει οπωσδήποτε το μωρό. Δεν είχε το κουράγιο, να πει, ότι θα ήθελε να σκεφτεί και μια άλλη επιλογή. Και το δέχεται. Ανυποψίαστη ίσως για το πόσο πόνο έχει όλο αυτό. Σπαράζει βουβά κι εκείνος ήρεμος πια, ανακουφισμένος χρυσώνει απλά το χάπι. Δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή, θα γίνει αργότερα, θα σου περάσει, ε, συμβαίνουν κι αυτά. Και τώρα τι, γαμώ το κέρατο μου; Αμάξι είναι, που χάλασε, και λες πάρε για λίγο καιρό το λεωφορείο; Όταν βρούμε λεφτά και χρόνο θα το φτιάξουμε; Δεν το έχω ζήσει, δεν περίμενα τη στήλη, για να μάθω, ότι γίνονται γύρω μας αυτά, αλλά κάθε φορά είναι σαν να τρώω μπουνιά στη μούρη. Είναι πόνος και θυμός. Δε συνηθίζεται. Δε θα ρωτήσω, γιατί αυτές οι γυναίκες εγκλωβίζονται έτσι και γιατί οι άλλοι είναι στην καρακοσμάρα τους. Νομίζω, ότι ξέρω. Αν και γνώμη σου είναι πάντα εποικοδομητική. Πρακτικά όμως πώς μπορούμε, να βοηθήσουμε αυτή τη γυναίκα δίπλα μας;
- μια από το χωριό,δε με ξέρει


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο καθένας ξεχωριστά; Δε νομίζω ότι γίνεται. Αυτό το θέμα μόνο συλλογικά μπορεί να λυθεί. Στις χώρες που υπάρχει σημαντική οικονομική και άλλου είδους βοήθεια για μητέρες που μεγαλώνουν παιδιά χωρίς σύντροφο, είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Ο εγκλωβισμός δεν είναι στο μυαλό μας. Είναι αδύνατον να μεγαλώσει παιδί μια γυναίκα μόνη της, χωρίς βοήθεια. Αν δεν υπάρχουν γονείς (που πρέπει να είναι σε καλή φυσική κατάσταση, απολύτως αποφασισμένοι, πρόθυμοι, με οικονομική άνεση) που γενικώς δεν υπάρχουν, πρέπει να υπάρχει και ένας σύντροφος.


Όλες αυτές οι γυναίκες θα ήξεραν περισσότερο τι θέλουν αν είχαν εξασφαλισμένη την μητρική άδεια, τα έξτρα χρήματα για την ανατροφή του παιδιού, παιδικούς σταθμούς και ιατρικές υπηρεσίες. Χωρίς αυτά δεν μπορούμε να κάνουμε κουβέντα. Είναι αδιέξοδο. Δεν είναι ότι δεν είχαν το κουράγιο για άλλη επιλογή. Τις περισσότερες φορές δεν είχαν άλλη επιλογή.

 

__________________
5.


Είμαι 33, μητέρα ένα χρόνο τώρα και πνεύμα ανήσυχο. Κάνω δουλειά γραφείου, σπούδασα τουριστικά σε ιδιωτική σχολή και ασχολήθηκα λίγο με αυτά. Κάνω μια δουλειά που μισώ αλλά που με πληρώνει καλα. Έχω ξεκινήσει μαθήματα για να δώσω το Proficiency τον Δεκέμβριο. Παράλληλα θα ξεκινήσω μαθήματα για να ξανά δώσω πανελλήνιες και να περάσω σε μια πανεπιστημιακή σχολή.1ος στόχος η αγγλική φιλολογία. Θέλω να διαβάσω, να γνωρίσω καινούργια πεδία και ανθρώπους. Μου αρέσει ο εθελοντισμός. Όνειρο μου να διδάξω αγγλικά σε σχολεία 3ων χωρών παράλληλα με εθελοντισμό. Ζω σε ένα χωριό 3000 κατοίκων. Ώρες ώρες νιώθω ότι κάνεις δεν με καταλαβαίνει και δεν αφουγκράζεται τα όνειρα και την όρεξή για μάθηση που έχω. Άλλες πάλι φορές νιώθω ότι μάλλον έχουν δίκιο, που να τρέχεις τώρα και τι να θέλεις να αποδείξεις; Δεν θέλω απλά να ζήσω μια συμβατή ζωή περιμένοντας απλά την σύνταξη. Θέλω να μορφωθώ να ταξιδέψω και να προσφέρω. Θέλω να είμαι πρότυπο για τα παιδιά μο . Με θεωρείς ονειροπόλα με μη ρεαλιστικούς στόχους; Θεωρούμε υπερβολική;
Κάποιες φορές νιώθω πολύ μόνη.
Καλή συνέχεια!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Συμβατική ζωή εννοείς μάλλον, όχι συμβατή. Αν έχεις βρει πώς θα χρηματοδοτήσεις τις εξετάσεις και τα μαθήματα δουλεύοντας (;) και έχοντας και ένα παιδί, οι στόχοι σου είναι όσο ρεαλιστικοί μπορούν να είναι οι στόχοι κάποιου για το μέλλον του. Δεν χρειάζεται να θέλεις να αποδείξεις κάτι για να έχεις αυτούς τους στόχους, αλλά αν τα θέλεις όλα αυτά για να αποδείξεις κάτι, έχεις βρει πολύ λάθος τρόπο για να το κάνεις. Βρες πρώτα τι είναι αυτό που θέλεις να αποδείξεις και λύσε το εσωτερικά. Μετά θα ξέρεις περισσότερο αν σου κάνουν αυτοί οι στόχοι.

__________________
6.


Αγαπητή Α μπα,
Δουλεύω σε ένα εστιατόριο ως σερβιτόρα εδώ και κάποιο καιρό και ενώ όλα πηγαίνουν καλά, τις τελευταίες μέρες έχω κάποιους προβληματισμούς, για τους οποίους θα ήθελα τις σκέψεις σου. Έχει έρθει τις τελευταίες μέρες ένας καινούργιος σεφ. Σαν ιεραρχία είναι το ¨αφεντικό¨ της κουζίνας και όλα καλά μέχρι εδώ, μόνο που από την πρώτη στιγμή ήταν ανυπόφορος. Αγενής, φωνακλάς, δεν απαντάει όταν ρωτάμε κάτι ή απαντά με ειρωνεία κτλ. Όλα αυτά δεν με επηρεάζουν προσωπικά κατά τη διάρκεια της δουλειάς, αν και όσο να 'ναι χαλούν το κλίμα που επικρατεί μες στην κουζίνα και προσπαθώ όσο μπορώ να μην το φέρνω στη σάλα με τους πελάτες. Το θέμα όμως προκύπτει όταν ο ίδιος επεμβαίνει στο τι κάνω. Για παράδειγμα, όσο οι σερβιτόροι είμαστε στην κουζίνα μας απαγορεύει να μιλάμε μεταξύ μας. Και αυτό περιλαμβάνει να πούμε καλησπέρα όταν ερχόμαστε ή να πούμε μία χαζομάρα για λίγα δευτερόλεπτα τον χρόνο που περιμένουμε την παραγγελία. Τη μόνη στιγμή δηλαδή που μπορούμε να πάρουμε μια ανάσα! Φυσικά, οι κανόνες του δεν ισχύουν για τον ίδιο! Έρχομαι, λοιπόν, στον προβληματισμό μου. Τις στιγμές που συμπεριφέρεται έτσι δεν απαντάω και νευριάζω με τον εαυτό μου που το αφήνω να συνεχίζεται και δεν είμαι καν σίγουρη αν αξίζει να μπω στη διαδικασία. Δεν θέλω να προκύψει διαμάχη και φασαρία, αλλά στην τελική δεν είναι καν το αφεντικό μου, σωστά; Θα έλεγα πως η δικαιοδοσία του ξεκινάει και τελειώνει στην κουζίνα με τους υπόλοιπους μάγειρες κτλ. Εν τέλει, προβληματίζομαι στο ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδρασή μου δεδομένου ότι δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν βρει κάπου αντίσταση ή στο αν θα πρέπει να βάλω κάποια όρια για μένα προσωπικά και ας συμπεριφέρεται όπως θέλει στους υπολοίπους.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Σαν πολλά ριάλιτι μαγειρικής να βλέπει ο σεφ. Φυσικά και πρέπει να βάλεις κάποια όρια για εσένα προσωπικά, και αυτό θα ίσχυε και αν ήταν το αφεντικό σου.


_________________
7.

Με αφορμή την απάντηση στην ερώτηση 4 στις 21/2/2018, αναρωτήθηκα το εξής: Αν οι απαντήσεις σε κάποια από τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής, τύπου "θέλω παιδιά;", "πού θέλω να ζήσω" κλπ είναι γνωστές από το αρχικό στάδιο μιας σχέσης (ηλικίες ανάμεσα σε 22-35), και είναι αντίθετες, είναι πιο σοφό να σταματήσει η σχέση ή να συνεχίσει ελπίζοντας ότι αν πάει καλά, στην πορεία τα θέλω και των 2 θα κλίνουν προς μια κοινή κατεύθυνση;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αυτό ισχύει. Οπότε, θέλεις να βασίσεις το μέλλον σου σε μία ελπίδα;


Αν όχι, σκέψου αν εσύ υπάρχει περίπτωση να αλλάξεις γνώμη, γιατί έτσι όπως το λες, με το «κλίνουν» εννοείς να μην χρειαστεί να κάνεις κάτι, και μαγικά να γίνει αυτό που θέλεις, ίσως επειδή αυτό που θέλεις είναι το «σωστό» και ο άλλος μοιραία θα το καταλάβει. Πώς θα συνδυαστούν τα θέλω δύο ανθρώπων όταν ο ένας θέλει παιδιά και ο άλλος όχι; Δεν υπάρχει σε όλα τα θέματα ενδιάμεση λύση.


Υπάρχουν διαφορές που μπορείς να αντέξεις και άλλες που δεν μπορείς. Η καλύτερη προετοιμασία για το μέλλον είναι να ξέρεις τι ισχύει για εσένα προσωπικά, άσχετα με τον σύντροφο. Μην κάνεις κάτι για τον άλλον, κάνε το επειδή εσύ ξέρεις ότι μπορείς να το κάνεις (ή να μην το κάνεις). Διαφορετικά, ναι, είναι πιο σοφό να σταματήσει η σχέση πριν αρχίσει να μετράει ο καθένας και τον χρόνο που επένδυσε ώστε να μην χρειαστεί να χωρίσει. Μην πας γυρεύοντας σε ραντεβού με τη δυστυχία.

110

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

15 σχόλια
#1 Αν γίνει κάτι, είναι πολύ εύκολο να δείξεις τις προθέσεις σου χωρίς να πεις τίποτα. Την πρώτη φορά που θα κανονίσετε να βρεθείτε, πρότεινε να πάτε ένα σινεμά ή φαγητό αντί να βρεθείτε σπίτι. Αν αυτό γίνει μερικές φορές κι ο άλλος αντιδρά θετικά, είσαι σε καλό δρόμο. Επίσης δες αν προτείνει κι αυτός κάτι αντίστοιχο. Μετά από εύλογο χρονικό διάστημα, πρότεινε να βγείτε με φίλους, για να γνωρίσει την παρέα σου. Δε χρειάζεται κάτι άλλο νομίζω!
Ρε κοπελια σοβαρεψου και εσυ και όλοι σας που απο την πολυ μοντερνια τα εχετε χασει όλοι. Είστε ζευγαρι όχι παντρεμενοι, αδεφια κτλ και "προβληματίζεσαι" αν θα παρετε σπιτι μαζι ή αν θα πληρώνεις νοικι στο μελλοντικο σπιτι του αμορε σου;Ρε πατε καλα; Οχι δεν είναι απο τις περιπτωσεις "καθε ζευγαρι εχει τους κανονες του". Είναι μια καθαρη, καθαρότατη περιπτωση.Αυτος θελει ιδιοκτητο σπιτι, εσυ όχι, νομικα δεν είστε δεσμευμενοι και αρα εξασφαλισμενοι, σε ιδιόκτητο σπιτι (αποπληρωμενο ή όχι δεν εχει σημασία) τα αμορε τυπου σχεση ΔΕΝ πληρώνουν νοικι! Συμμετεχουν στα λοιπα εξοδα προφανως αλλα όχι νοικι.Αν οι καλοι λογαριασμοι κανουν τους καλους φίλους μαντεξε τι κανουν στους εραστες.
Αυτός που επί 4 χρόνια κοιμόταν στο σπίτι που νοίκιαζε αυτή, πλήρωνε το μερίδιό του στο ενοίκιο;Ας του προτείνει να έχει ο καθένας τον δικό του χώρο, αυτή στο ενοίκιό της, αυτός στο δάνειό του και να κοιμούνται ο ένας στου άλλου εναλλάξ και ό,τι προκύψει.
Σουση, το "εχουμε σχεση" δεν παραγει ενομα δικαιωματα και υποχρεωσεις, αμα το αγορασει το σπιτι το αμορε τοτε μπορει να είναι φιλοξενουμενη ή να δινει νοικι, αλλα θα πρεπει να οριστει πιο δωματιο νοικιαζει, ποιοι χωροι είναι κοινοχρηστοι κτλ. αλλα εδω παμε σε οικονομικη συναλλαγη και όχι "εχουμε σχεση".Γενικα στα οικονομικα υπάρχουν δυο βασικοι κανονες που πρεπει παντα να τηρουντε: 1. δικαιωμα στην δικαιοπραξία (το εχουν), 2. ταυτηση βουλησης και πραξηςΓια το δευτερο να σου δωσω ενα παραδειγμα: ενας εμπορος εκδιδει ενα δελτιο αποστολης εμπορευματων με σκοπο διακινησης Δωρεαν Διαθεση (βουληση) και μετα εκδιδει τιμολόγιο για τα εμπορευματα στον παραληπτη (πραξη) = παρανομη πραξη.Η κατανοηση του δευτερου κανονα καθοριζει το 90% των περιπτωσεων όλων των οικονομικων συναλλαγων εταιρικων, ατομικων, τραπεζικων, εμπορικων κτλ. Για να γίνεις καλος λογιστης δεν χρειάζεσαι καν πτυχιο, απλη κατανόηση (και εφαρμογη) τετοιων απλων κανονων είναι αρκετη για να λυσεις την πλειοψηφία των οικονομικων προβληματων/λαθων. Τα οικονομικα δεν είναι τοσο δυσνοητα όσο πολλοι νομίζουν, βασιζονται στην λογικη, όλα βγαζουν νοημα. Απαξ και το συνειδητοποιησεις μπορεις καλιστα να μου φας τη δουλεια. Τα τεφτερια και τους νομους τους ανοιγεις για να δεις τι συγκεκριμενα εγγραφα χρειαζεσαι και τι συντελεστες κτλ χρειάζεσαι. Εδω εχουμε εξοδα ιδιοκτησιας και εξοδα διαβιωσης, τα πρωτα βαρενουν τους ιδιοκτητες (εκ του νομου εξασφαλισμενοι) τα δευτερα τους χρηστες, αντικατασταση καμπινας ανσασερ vs συντηρηση ανσασερ κτλ. Ειναι παραλογο να ζητησω το μισο ΕΝΦΙΑ μου να το πληρωσει μια σχεση μου, με μια συζυγο δεν είναι καθοτι είναι νομικα εξασφαλισμενη αλλα και τοτε δεν νοητε μισα εγω μισα εσυ αφου τηθεται σε εφαρμογη ο κανονας του κοινου πορτοφολιου που είχαμε συζητησει. Παντα ξεκινα με την ερωτηση: Τι θελεις να κανειςΜετα σκεψου: τι δικαιώματα εχεις για να πραξειςΜετα: τι δυνατοτητες/εργαλεια εχειςΚαι τελος: ΕφαρμοζειςΑυτη η μεθοδολογία σκεψης δεν περιορίζεται στα λογιστικα/φοροτεχνικα μονο αλλα:Π.χ. σχολια στη Lifo1. Θελω να εκφραστω2. Εχω το δικαιωμα να δημιουργησω λογαριασμο στη Lifo3. Κατεχω συγκεκριμενη ορθογραφια/συνταξη/λεξιλογιο4. Τα εφαρμοζωΣτην ανωθεν περιπτωση:1. Θελουν να είναι εραστες μετα συναισθηματος2. εχουν το δικαιωμα3. εχουν την φυσικη υποσταση4. κανουν σεξΗ λεξη κλειδι στην βουληση είναι το "συναισθημα", ναι εχουν το δικαιωμα να πληρωνει η μια νοικι στον αλλον για το δικαιωμα στην χρηση κτηριακου χωρου του δευτερου απο την πρωτη και το εργαλείο (αποδειξη ενοικιου) αλλα δεν συναδει με την κοινη βουληση του "συναισθηματος". Λογιστικα και νομικα μπορει να πληρωσει νοικι αλλα αμα ξεκινας ερωτικες σχεσεις με ισολογισμους....καλυτερα ο αγοραιος ερωτας τουλαχιστον εκει δεν υπάρχει η ψευδαισθηση της κοινης σκεψης/θελησης/πορειας αλλα είναι ξεκαθαρα ατομικα τα πραγματα και η θεληση.Σε οτιδηποτε οικονομικο:πρωτα λογικη μετα οι αριθμοι.Στα οικονομικα αμα κατι δεν σου φαινεται λογικο ή απλα σε τσιναει σε επιπεδο λογικης είναι γιατί κατα 99% είναι λαθος.
#3: μπορείς να προτείνεις να του δίνεις το ποσό που δίνεις τώρα για ενοίκιο κάθε μήνα, χωρίς να μπεις εσύ στο δάνειό του φυσικά. Δες το έτσι: αν δεν είχε σκοπό να αγοράσει σπίτι, θα νοικιάζατε και θα πλήρωνες ενοίκιο. Αν χωρίσετε, δεν έχεις καμία επιπλέον υποχρέωση
Της λες ακριβώς αυτό που λέει ο δικός της. Μπορεί αριθμητικώς τα ποσά να είναι τα ίδια αλλά σημειολογικώς τα συνυποδηλούμενα είναι τελείως διαφορετικά.
Το να του πληρώνει νοίκι μου ακούγεται πολύ άσχημο. Αν το σπίτι το είχε αυτός από πριν θα έλεγε στην κοπέλα αν θέλεις να μείνουμε μαζί θα μου πληρώνεις νοίκι; Το να ζητούσε να μοιραστούν τα έξοδα είναι κατανοητό και θεμιτό,ακόμα και τον ΕΝΦΙΑ εφόσον με την χρήση ενός ιδιόκτητου σπιτιού τα έξοδα ενοικίου τα γλιτώνουν και οι δυο, κάτι άλλο όμως όχι. Κάποτε είχα μια μακροχρόνια σχέση που υποτίθεται ότι πήγαινε σοβαρά. Λέω υποτίθεται γιατί αυτός συνέχεια μιλούσε για γάμο και παιδιά αλλά εγώ ενώ θεωρητικά ήθελα, ένιωθα ότι ήμασταν μικροί για να το κάνουμε,οπότε η συζήτηση ήταν πάντα για το μέλλον. Ενώ λοιπόν ο ίδιος ήθελε να προχωρήσουμε τη σχέση μας να μείνουμε μαζί δεν το έπαιρνε απόφαση. Εγώ νοίκιαζαν σπίτι και αυτός έμενε στους γονείς του οι οποίοι είχαν μια γκαρσονιέρα κάτω από το σπίτι τους στο όνομα του την οποία και νοίκιαζαν. Όταν λοιπόν του είπα άντε να μείνουμε μαζί αλλά να ξέρεις θα πρέπει να συνεισφέρεις στα έξοδα του σπιτιού,και στο ενοίκιο αλλά και στους λογαριασμούς και στο σουπερμάρκετ αυτός άρχισε να τσιναει. Μάλιστα η λύση που είχε να προτείνει ήταν να μείνουμε στην γκαρσονιέρα των γονιών του όπου αυτός φυσικά δε θα πλήρωνε τίποτα στη μάνα του αλλά εγώ θα έδινα το μισό ενοίκιο. Η λογική πίσω από αυτό εμένα με ξεπερνούσε. Εγώ να πληρώνω ενοίκιο γιατί οι άνθρωποι το σπίτι το νοίκιαζαν αλλά αυτός όχι γιατί ποιο το νόημα να δίνει λεφτά στη μάνα του; Και φυσικά το πήρε βαρέως που έλεγα ότι ενώ ξημεροβραδιαζοταν σπίτι μου μια φορά δεν είπε να δώσει κάνα φράγκο για το σουπερμάρκετ. Όπως καταλαβαίνετε η σχέση δεν κράτησε,όχι εξαιτίας αυτού,αλλά νομίζω ότι ήταν ένα πολύ σοβαρό καμπανάκι αυτό με το ενοίκιο για το σπίτι του που εγώ προτίμησα να αγνοήσω. Είδα τη μεγάλη διαφορά με τον πρώην μου, που παρόλο που χωρίσαμε γιατί στα ξαφνικά έφαγε τη φρίκη του και του γύρισε το μυαλό και δεν ξέρω κι εγώ τι επαθε, είχαμε μια πολύ όμορφη και ιδανική θα έλεγα σχέση. Παρόλο που έμενε μακριά και βρισκόμασταν μόνο Σαββατοκύριακα, επειδή ψώνιζα διάφορα για να τρώει αυτός που εγώ δεν έτρωγα,μου έδινε από μόνος του χρήματα για να έχω στο σπίτι σοκολάτες και πατατάκια ας πούμε. Που σιγά το έξοδο, αλλά ήταν τέτοιος χαρακτήρας που όχι απλά έδινε ,παραεδινε θα πω. Και άλλες φορές που έλεγα ότι θέλω να παραγγείλω πετρέλαιο έδινε χρήματα να βάλω παραπάνω,παρόλο που εγώ του έλεγα όχι,ενώ στο σπίτι μου έμενε ελάχιστα. Πολύ διαφορετική νοοτροπία η οποία όμως λέει πολλά για τον χαρακτήρα κάποιου.
#1 Penny δεν είστε τελείως άγνωστοι αλλά ούτε τελείως γνωστοί και μετά από 3 χρόνια μάλλον τείνετε προς το άγνωστοι, ερωτικά τουλάχιστον. Κι εσύ πριν 3 χρόνια μόνο σεξ ήθελες (τουλάχιστον αυτό κατάλαβα. Eφ όσον συνεχίστηκε η επικοινωνία δεν υπήρχαν "hard feelings"). Τωρα δεν θες μόνο σεξ, όχι συγκεκριμένα απ αυτόν αλλά γενικά. Κι αυτός λοιπόν μπορεί ή όχι να θέλει το ίδιο. Ομως πρέπει να τον ξαναγνωρίσεις και να δεις αν κι εσύ θες κάτι παραπάνω μαζί του, όταν αρχίσεις να καταλαβαίνεις οτι όντως ταιριάζετε και θες κάτι παραπάνω να του το πεις, όμως χωρίς να ξερεις καν εσύ αν θες δεν έχει και πολύ νόημα.Και σαν συμβουλή περίμενε να τελειώσει οριστικά το θέμα με την πρώην του γιατί διαφορετικά μπορεί να τελειώσει χωρίς να εχει ουσιαστικά ξεκινήσει κάτι μεταξύ σας.
#6 Αγαπητή μου,λογικά υπάρχει κάποιος μετρ στο εστιατόριο και ο οποίος θα έπρεπε να είναι ο υπεύθυνός σας. Με αυτόν, λοιπόν, θα πρέπει να συζητήσετε το θέμα σας (οι σερβιτόροι) και κανονικά είναι ο πρώτος που θα έπρεπε να βάλει όρια ως προς εσάς, μιας και τυπικά είστε οι υφιστάμενοί του. Αν δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στο μαγαζί που εργάζεσαι, τότε ναι, θα πρέπει να πάρεις θέση η ίδια προσωπικά.
2. Αγαπητό 2 δυστυχώς πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα θεωρούν υποτιμητικό να πάρεις κάποιον να σε βοηθαει στο σπίτι. Οι μεν γυναίκες θεωρούν ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της καλής γυναίκας για σπίτι αν δεν είναι ολη μερα με ενα σφουγγαροπανο στο χέρι και οι μεν άνδρες θα βοηθήσουν πλέον πιο πολυ απο οτι στο παρελθόν αλλα δεν θα κρατήσουν το "νοικοκυριό " με ολη την έννοια. Τα λεφτά αν όντως δεν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα ειναι μια πρόφαση για αλλα συναισθήματα που θα προκαλέσει αυτη η κίνηση. Κάντο μια φορά έχοντας ενα απτό αποτέλεσμα πως οπως λέει και η λενα ειναι τοσο ανακουφιστικό. Τέλος οι 6 τουλάχιστον ωρες που θα ξοδευτούν για να καθάριζετε καθε βδομαδα με νεύρα και η κουραση μετά μπορουν να αξιοποιηθούν πολυ καλύτερα και απο τους 2 σας.
#7Να μαντέψω: ο 35άρης αποφάσισε ότι κάποια στιγμή θέλει να κάνει παιδί πριν τον πάρουν τα χρόνια (ίσως του τα πρήζουν οι γονείς) αλλά εσύ θες να ζήσεις τα νειάτα σου στα 22; Σωστά; (η ψαλίδα μου φάνηκε μεγάλη για να προσδιορίζεις πιο ενδιάμεσες ηλικίες)Προσωπικά πιστεύω ότι το αοριστικόλογο "θέλω να κάνω παιδιά" (σε σύγκριση με το "θέλω να κάνω παιδί μαζί σου") είναι ελαφρώς προβληματικό για την πρόβλεψη της σχέσης. Είναι συνήθως οι άνθρωποι που αργότερα βάζουν τον σύντροφο σε τεταρτοδέκατη μοίρα; Ίσως; Κι αν καίγεται το ξενοδοχείο -ας πούμε- κι έχουν κατεβάσει τα παιδιά στο ίσιωμα τότε μόνο θυμούνται ότι ο άλλος ήταν κλειδωμένος στο μπάνιο κάνοντας αμέριμνα ντουζ. Κι είναι ακριβώς αυτοί που άμα χωρίσουν το κοπανάνε "μου'φαγες τα χρόνια". Δεν ξέρω. Ίσως είμαι σκληρή. Νομίζω όμως ότι δεν είναι καθόλου ρομαντικό. (Με την ουσιαστική έννοια του όρου.)
#5Μερικές παρατηρήσεις:1.Yπέροχος ο εθελοντισμός και η προσφορά στον τρίτο κόσμο αλλά με ένα παιδί και δεδομένου ότι θερίζουν οι ασθένεις (που δεν υπαρχουν εμβόλια για όλες) δεν ξέρω αν είναι κάτι το ρεαλιστικό. Για τον εαυτό του παίρνει καθένας την ευθύνη του αλλά μπορείς να πάρεις και για λογ/μό του παιδιού σου;2.Το Proficiency αν έτσι το σκέφτεσαι δεν δίνει πλέον άδεια διδασκαλίας (όπως γινόταν παλιά με τις επάρκειες). Μόνο η Αγγλική Φιλολογία.3.Καλά τα σκέφτεσαι να διδάσκεις αγγλικά σε τρίτες χώρες. Για να συννενοηθείτε μήπως θα πρέπει να μάθεις και την γλώσσα της τρίτης χώρας ώστε να μπορέσεις να διδάξεις τελικώς;Καλό πράγμα πάντως να θέλει να ανοίξει τους ορίζοντές του κάποιος. Δεν το αποθαρρύνω.
Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις την γλώσσα του διδασκόμενου για να διδάξεις αγγλικά. Ίσα-ίσα, μην γνωρίζοντας την μητρική του γλώσσα τον αναγκάζεις να επικοινωνήσει στα αγγλικά (θέλει παραπάνω προσπάθεια), αλλά τα αποτελέσματα έρχονται πιο γρήγορα καθώς το μυαλό του δεν έχει την πολυτέλεια να τεμπελιάσει.
#3" αν χωρίσουμε θα εχω τα συναισθηματικά θα έχω και τους δικηγόρους"Μόνη σου το γράφεις. Δεν έχετε δημιουργήσει τις δυνατότητες να σκέφτεστε ότι ΔΕΝ θα χωρίσετε. Πάντως ο δικός σου δεν έχει αποκτήσει την σοφία που έχεις αποκτήσει εσύ (κι εγώ και κάποιοι άλλοι ακριβώς λόγω κτήσης κι ΕΝΦΙΑ και επισκευών κλπ). Τα σπίτια (και δη με δάνειο) στην Ελλάδα είναι πλέον περασμένης φιλοσοφίας επένδυση. Ας κάνει κάτι άλλο τα χρήματα που διαθέτει επενδυτικά.
#3Αν θέλεις να σου γράψει το 25% του σπιτιού, θα πρέπει να συμμετέχεις κατά 25% στους φόρους και τα έξοδα συντήρησης, πράγμα που δεν συμβαίνει όταν νοικιάζεις.Κι εμένα όμως κάτι μου λέει ότι το θέμα σου δεν είναι το σπίτι αλλά το πού πάει η σχέση γενικώς. Η συζήτηση για τα έξοδα, τη διαμονή και τα περιουσιακά είναι crash test.
Σίγουρα δεν θέλει να δεσμευτει για το μέλλον η κοπέλα. Αλλά και ο άλλος επειδή αποφάσισε να πάρει σπίτι δεν δικαιούται να την φορτώνει με ξένα βάρη. Δηλαδή αν αγοράζε αυτοκίνητο με δάνειο, θα την έβαζε να πληρώνει ταρίφα, κάθε φορά που θα πήγαιναν βόλτα; Χμ κάπως δύσκολο...
Το αυτοκίνητο είναι περίπτωση παρόμοια με τη φιλοξενία. Τη φιλοξενεί όταν πάνε βόλτα. Θέλει να είναι φιλοξενούμενη στο σπίτι όπως το έθεσε και η Λένα;
Μάγε, τι να πω; Δεν ξέρω πώς είναι η σχέση μεταξύ τους, τι σχέση έχει ο καθένας τους με το χρήμα, αν κάνουν σχέδια για κοινό μέλλον κλπ. και το σκηνικό που μας διηγείται η κοπέλα είναι εντελώς έξω από τη δική μου λογική περί σχέσεων.Αν ήμουν εγώ στη θέση της, δεν μπορώ καν να περιγράψω το ξενέρωμα που θα έτρωγα από μια τέτοια πρόταση. Μου φαίνεται από μίζερη τσιφουτιά σαν τη βενζίνη που περιγράφεις εύστοχα μέχρι ύποπτη προσπάθεια εκμετάλλευσης. Φαντάσου μετά από λίγο καιρό να με βαρεθεί και να με κρατάει γιατί του τσοντάρω στο δάνειο. Αν χωρίσουμε και βρει άλλη, θα της ζητήσει κι εκείνης να πληρώνει το δάνειό του; Τι 'ν' αυτά;Αν ήμουν εγώ στη θέση του φίλου της και έβλεπα το μέλλον μου μαζί της, δεν θα έριχνα τις οικονομίες μου συν φέσι με δάνειο για να αγοράσω σπίτι μόνος μου, ενώ η σύντροφός μου δεν θέλει να αγοράσει σπίτι για τους δικούς της λόγους. Επίσης επ' ουδενί δεν θα της ζητούσα νοίκι. Θα ντρεπόμουν να το ξεστομίσω αυτό το πράγμα.Αν η κοπέλα ήταν φίλη μου, θα της έλεγα να μην έχει καμία συμμετοχή στην αγορά του σπιτιού χωρίς να διασφαλίσει με κάποιο τρόπο τα δικαιώματά της επί αυτού. Αν πρόκειται να του πληρώνει νοίκι για τη "διαμονή" της (σχέση 4 χρόνων, τζήζους!), να το κάνει επισήμως με μισθωτήριο.Ξαναλέω όμως ότι το θέμα κατά τη γνώμη μου δεν είναι το σπίτι. Είναι το μέλλον αυτής της σχέσης και τέσσερα χρόνια είναι πολλά για να μην ξέρουν πού πάει. Ίσως το θέμα του σπιτιού είναι η αφορμή για ν' ανοίξουν συζητήσεις και δεν θα 'ναι πρωτότυπο.
#2Ομοιοπαθούσα ακαμάτρα που σιχαίνομαι τις δουλειές του σπιτιού κι ευχαρίστως πάω για οδοντιατρικό τροχό παρά για σφουγγάρισμα ή τράβηγμα επίπλων. Το καλύτερο όλων είναι να πάρετε βοηθό όπως υποδεικνύει η Λένα. Εμείς πάντως, που τη σταματήσαμε κάποια στιγμή λόγω έλλειψης ρευστού, μπρος στο φάσμα του squalor (δεν μου έρχεται τόσο εμφατική λέξη στα ελληνικά...για δύσοσμη βρωμιά λέω "λέσι"; αλλά αυτό είναι τούρκικο ούτως ή άλλως) βρήκαμε ότι μας (μου) χρειαζόταν κίνητρο. (Εκείνος έχει αναλάβει ηλεκτρική και μπαλκόνια.)Τι σκέφτηκε λοιπόν ο διεστραμμένος εγκέφαλός μου: Βάλαμε ερωτικά κίνητρα επί της διαδικασίας, έφτιαξα συγκεκριμένο "συμβόλαιο" και πινακάκι στο ψυγείο τι δουλειές θα γίνονται πότε (και βάζω τικ) κι υπάρχουν ανταμοιβές και "ποινές" (τέλος πάντων κι αυτές τις γουστάρω..μη ρωτάς πολλά). Βέβαια μην φανταστείς ότι έχω γίνει η σούπερ νοικοκυρά αλλά τα σκουλήκια τα σκαπουλάραμε προς το παρόν!
Παιδιά όλα καλά, αλλά θέλω να υπερασπιστώ τον οδοντιατρικό τροχό, που μας φτιάχνει τα δόντια και είναι ένα πολύ καλό πράγμα για την ανθρωπότητα.
#5, χμμ. Είσαι 33 και μωρομανα. Και έχεις αυτά τα όνειρα φυγής. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Θέλεις να φύγεις από το μεγάλο μεν, χωριό δε, να σπουδάσεις, να διδάξεις σε άλλη χώρα (γιατί σε άλλη χώρα και όχι σε άλλη πόλη;). Σύζυγος, σύντροφος, πατέρας υπάρχει; Αυτός τι λέει; Πριν τα 33 σου τι όνειρα είχες; Νομίζω ότι νιώθεις εγκλωβισμένη με τις επιλογές σου και απλά θέλεις να τα δώσεις όλα μια κλωτσιά (αποψαρα μου).Θα σου πρότεινα να μιλήσεις με ψυχολόγο.
#1"Εσύ πώς ξέρεις εκ των προτέρων ότι δεν θα θέλεις το ανέμελο σεξ της εβδομάδας ΜΑΖΙ ΤΟΥ" ρωτά η Λένα (και δεν απαντά). Μα...επειδή είναι 29 χρονών! Η εποχή του προγραμματικά "ψάχνω σχέση"...Τα μαθημένα αντανακλαστικά ούτε 40 χρόνια Α Μπα δεν μπορούν να μας τα αποβάλλουν καθώς φαίνεται. Το λες και μείζον θέμα.
Δεν υπάρχει δηλαδή περίπτωση, σε μια φάση στη ζωή μας να μη θέλουμε ανέμελο σέξ της εβδομάδας και να είμαστε τόσο σίγουροι ότι δεν το θέλουμε, όσο σίγουροι είμαστε για το ότι ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή;Και να μην είναι επειδή είμαστε σε εποχή που προγραμματικά ψάχουμε για σχέση αλλά για άλλους λόγους.
Ξέχασα να αναφέρω κάτι ακόμα. Οι κοπέλες που δεν θέλουν "ανέμελο σεξ της μιας εβδομάδας" όπως το θέτεις συνήθως δεν το θέλουν επειδή θέλουν εγγυήσεις. Γι'άυτό άλλωστε έχει ενσκύψει η μόδα του να "δηλώνεται" εξαρχής στο πρώτο ραντεβού το "τι ψάχνεις" (σεξ ή σχέση;) Ώστε να αποφεύγονται οι "κακοτοπιές". Πρόκειται για τελείως τεχνητό δίλλημα το οποίο προέκυψε ακριβώς επειδή το σεξ σήμερα προσφέρεται αφειδώς. Παλιά που έπρεπε να έρθει γονυπετής με τη βέρα ο τσέλιγκας για να του κάτσεις ήταν διαφορετικά. Η σεξουαλική απελευθέρωση έρχεται και με τις δικές της ευθύνες! Αν σε πουν "ελαφριά" (όχι εσένα προσωπικά) πρέπει να έχεις το σθένος να μην ντραπείς γιατί πραγματικά δεν έχει κανένα νόημα. Αν μέσα σου ακόμα κλωτσάει και θεωρείς τιμή σου να σε "διαλέξουν για σχέση" τότε τα μαθήματα φεμινισμού πρέπει να συνεχιστούν πιο εντατικά. Εκτός αυτού πάρα πολλές κοπέλες έχουν ταυτίσει το σκέτο σεξ με την έλλειψη τρυφερότητας/συντροφικότητας για όσο διαρκεί η συσχέτιση. Όμως όπως μόλις εξηγούσα στην στήλη των εξομολογήσεων "σκέτο σεξ" δεν σημαίνει ντε και καλά σε πετάω στον τοίχο να σου σπάσω τα παϊδια επειδή δεν σε αγαπώ! Μπορεί μια χαρά να είναι και τρυφερό και συντροφικό με τον κατάλληλο παρτνέρ. Γι'άυτό και πάρα πολλές όπως διαβάζω κι ακούω μπερδεύονται όταν τις παίρνει αγκαλιά μετά το σεξ ο άλλος ο χριστιανός και πάνε να του προσδώσουν συγκεκριμένες αποχρώσεις και χροιές. "Σκέτο σεξ" (απαίσιος όρος αλλά τεσπα) σημαίνει 2 βασικά πράγματα εξ ορισμού¨: μη κοινωνική έγκριση και μη δέσμευση (το διαλύετε όποτε θέλετε και προαποφασίζετε την ερωτική αποκλειστικότητα ή μη). Και συνήθως η κοινωνική έγκριση είναι που είναι η ΠΟΛΥ σημαντική για πολύ κόσμο (να βγαίνουν ζευγάρι ή να πηγαίνουν σε γάμους σετάκι ή να συστήνονται σε φίλους κλπ) καθώς κι η ερωτική αποκλειστικότητα (επειδή στις γυναίκες καραδοκεί ίσως ακόμα περισσότερο από τους άντρες ο φόβος του ανταγωνισμού της αντιπάλου). Κι η τρυφερότητα καταϊδρωμένη μόνο τριτερευόντως.Αν πραγματικά εσύ θέλεις "σχέση και μόνον" ντε και καλά για κάποιον λόγο που ΔΕΝ εμπίπτει σε όσα ήδη εξήγησα (επιγραμματικά: εγγύηση /τρυφερότητα-συντροφικότητα/ κοινωνική αποδοχή ζευγαρωμένης/ ερωτική αποκλειστικότητα/ μελλοντική αποκατάσταση) τότε ευχαρίστως εγώ θα φάω το καπέλο μου!
Όμως βρε Καραβαν, υπάρχουν κοπέλες που θέλουν σεξ της μιας εβδομάδας ή της μιας βραδιάς και το απολαμβάνουν μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο, εννοώ που η απόλαυση φτάνει ταβάνι και δε θέλουν καμία απολύτως εγγύηση. Και που αν την πεις 'ελαφριά΄ σου απαντά, ναι είμαι και ευτυχώς για μένα γιατί παίρνω απόλαυση όσο λίγοι μπορούν με το σεξ. Υπάρχουν. Δε λέω ότι είναι ο κανόνας, αλλά απόλυτη προσπαθώ να θυμάμαι να μην είμαι. Αν πραγματικά εσύ θέλεις "σχέση και μόνον" ντε και καλά για κάποιον λόγο που ΔΕΝ εμπίπτει σε όσα ήδη εξήγησα Πηγή: www.lifo.grΔε μίλησα για κάτι τέτοιο. Στο προηγούμενο σχόλιο είπα πως ναι, είναι δυνατόν μια γυναίκα στα 29 να μη θέλει σχέτο σεξ πχ γιατί το έχει κάνει τόσο πολύ που έπαψε να την ενδιαφέρει σε αυτή τη φάση γιατί μπούχτησε και επιπλέον δε θέλει ούτε σχέση πχ γιατί σε αυτή τη φάση η ανάγκη της για επικοινωνία / συντροφικότητα έχει μπλοκάρει. Υπάρχει και 3ος λόγος για σχέτο σεξ πχ ο συνδυασμός του να είσαι πάρα πολύ καλός σε αυτό και να έχεις και θέματα ελέγχου στους άλλους, πράγμα που είναι αρκετά συχνό στους ανθρώπους . Η εξουσία που ασκείς στον αλλον, και δεν εννοώ την εξουσία στο κρεβάτι, εννοώ την εξουσία στο μυαλό του, είναι ακραία αφροδισιακή. Ακόμα και για μια εβδομάδα. Και πιστεύω πως υπάρχει και 4ος και 5ος λόγος για σχέτο σεξ και πάει λέγοντας.Γενικά συμφωνώ με όσα λες, απλά μου χτύπησε το 'απόλυτο΄. Για αυτό λέω.
Leas βρήκα ενδιαφέρουσα την τοποθέτησή σου κι ήρθα πάλι που έχω λίγο χρόνο να απαντήσω. Ευχάριστο που σε γενικές γραμμές συμφωνούμε και είναι απλώς το "απόλυτη" που κλώτσησε. Γενικώς δεν θα'λεγα ότι είμαι. Σε ορισμένα πράγματα που έχουν ανακυκλωθεί μοτίβο εδώ μέσα αέναα η υπομονή μου όμως έχει μάλλον εξαντληθεί (σχολιάζω αρκετά και στις Εξομολογήσεις όπου το ζήτημα είναι κόκκινο πανί).Για να πάμε όμως στην ουσία και ν'αφήσω τις εισαγωγές. Θέλω να δω αν κατάλαβα αυτό το κομμάτι καλά: "Στο προηγούμενο σχόλιο είπα πως ναι, είναι δυνατόν μια γυναίκα στα 29 να μη θέλει σχέτο σεξ πχ γιατί το έχει κάνει τόσο πολύ που έπαψε να την ενδιαφέρει σε αυτή τη φάση γιατί μπούχτησε" Λες αρχικά για κοπέλες που στα, φερ'ειπείν 29, είναι τόσο χορτασμένες από σκέτο σεξ που λένε μπούχτησα δεν θέλω άλλο (άρα ας δοκιμάσουμε και σχέση). Προτάσσεις δηλαδή ως 1o λόγο επιθυμίας μιας σχέσης στα 29 τον κορεσμό από σεξ. (Η σχέση δηλαδή νομοτελειακά δεν περιλαμβάνει ξέφρενο απολαυστικό σεξ; Για να το δούμε λίγο καλύτερα αυτό το στερεότυπο.)Αλλά το κυριότερο ΠΟΥ είναι αυτές οι κοπέλες που έχουν μπουχτήσει από το σούπερ απολαυστικό σεξ που λαμβάνουν/κάνουν;;; Εγώ γιατί δεν τις βλέπω; Τι χάνω; Αντίθετα στην συναναστροφή μου βλέπω συνέχεια κάτι ξινισμένες που έχουν νεύρα με τα πάντα κι οδηγούν και μιλάνε στα κινητά κι αν κάνεις πως τους μιλάς σε κατσαδιάζουν σαν λιμενεργάτες. Στερεότυπο κι αυτό ίσως; Πάντως τι να σου πω...κορεσμένες από σούπερ απολαυστικό σεξ δεν μου φαίνεται να είναι. Η απόλαυση φέρνει χαλάρωση και καλή διάθεση. Όχι ανταγωνιστικότητα. Μπορεί να κάνω λάθος! Δεν είμαι αλάνθαστη! :) Κατόπιν αναφέρεις: "και επιπλέον δε θέλει ούτε σχέση πχ γιατί σε αυτή τη φάση η ανάγκη της για επικοινωνία / συντροφικότητα έχει μπλοκάρει."Ως 2ο λόγο να μην θέλει σχέση συμπεραίνω από τα συμφραζόμενα ότι λες ότι έχει μπουχτήσει ΚΑΙ από σεξ σκέτο ΚΑΙ από σχέση και τα προβλήματά της. Δηλαδή κάθεται μόνη μέχρι να ξεμπλοκάρει. Νομίζω ότι καταλαβαίνεις ότι αυτό δεν είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικό (όχι ότι δεν υπάρχουν τέτοια συναισθήματα! αυτά δεν τα αμφισβητώ καθόλου)επειδή η κοινωνική πίεση για τις αζευγάρωτες είναι τεράστια στα 29. Ήδη στο σημερινό (13.4.18) Α Μπα έχουμε όχι μία αλλά δύο ερωτήσεις (την 1 και 3) που μπήκαν ή μέίναν σε σχέση όχι ικανοποιητική ακριβώς επειδή ήταν γύρω στα 30! Και πόσες άλλες...όρεξη και χρόνο να'χει κανείς να μαζεύει τεκμήρια. Τέλος αναφέρεις ως 3ο λόγο για σκέτο σεξ την καύλα της εξουσίας που προσφέρει η μη σύναψη σχέσης με κάποιον που σε θέλει πολύ: "Υπάρχει και 3ος λόγος για σχέτο σεξ πχ ο συνδυασμός του να είσαι πάρα πολύ καλός σε αυτό και να έχεις και θέματα ελέγχου στους άλλους, πράγμα που είναι αρκετά συχνό στους ανθρώπους . Η εξουσία που ασκείς στον αλλον, και δεν εννοώ την εξουσία στο κρεβάτι, εννοώ την εξουσία στο μυαλό του, είναι ακραία αφροδισιακή."Και θα συμφωνήσω μαζί σου! Iσχύει αυτό που λες ψυχολογικά.Όμως αυτό συγκεκριμένα συμβαίνει κατά κόρον με τους άντρες προς τις γυναίκες σ΄αυτή την ηλικία συγκεκριμένα! Επειδή ακριβώς οι γυναίκες (και δη στα 29) επιζητούν σχέση! Κι οι άλλοι τις έχουν στο κρύο-ζέστη και γουστάρουν που τις παίζουν (ή τις έχουν στο κλάσιμο κι όποτε τις θυμηθούν για ξεκ@υλωμα)Αν η αριστεία στο σεξ αποτελεί μοχλό ελέγχου για σκέτο σεξ γιατί δεν έχουμε περισσότερους άντρες που παραπονιούνται (φωναχτά τουλάχιστον γιατί μυστικά στη σκέψη τους δεν μπορούμε να ξέρουμε) "με ξεζούμισε η ρουφιάνα και με παράτησε...κι εγώ τώρα έχω πάθει παράκρουση και πώς θα την κάνω να με θέλει να κοιμόμαστε μαζί ή να πιανόμαστε χεράκι χεράκι στην βόλτα στην παραλία κλπ"; Ε; Βλέπεις; Είναι έτσι στημένο το παιχνίδι που οι λόγοι για να επιζητά κάποιος μόνον σεξ στις ηλικίες αυτές ευνοούν σχεδόν πάντα τους άντρες. Όχι τις 29χρονες γυναίκες.Ξαναλέω η σεξουαλική απελευθέρωση έφερε ευθύνες μαζί της (πάντα η ελευθερία έχει ευθύνες.) Όταν ο άλλος για να πάρει σεξ έπρεπε να λογοδοθεί την εξουσία την είχε η γυναίκα. Όχι ότι λέω ότι ήταν ιδανικά φυσικά. Απλώς τονίζω την διαφοροποίηση. Αυτή είναι η θεωρία μου. Δεκτός ο οποιοσδήποτε αντίλογος.
Καραβάν μου αρέσει να συνομιλώ μαζί σου!"Εσύ πώς ξέρεις εκ των προτέρων ότι δεν θα θέλεις το ανέμελο σεξ της εβδομάδας ΜΑΖΙ ΤΟΥ" ρωτά η Λένα (και δεν απαντά). Μα...επειδή είναι 29 χρονών! Η εποχή του προγραμματικά "ψάχνω σχέση"...Τα μαθημένα αντανακλαστικά ούτε 40 χρόνια Α Μπα δεν μπορούν να μας τα αποβάλλουν καθώς φαίνεται. Το λες και μείζον θέμα. Πηγή: www.lifo.grΗ αντίρρηση μου είναι ως προς την απολυτότητα την οποία διέκρινα, δηλαδή πως οι γυναίκες στα 29, αν δεν κάνουν ανέμελο σεξ της μιας βραδιάς είναι γιατί θέλουν σχέση. Και λέω πως ναι, ισχύει αυτό, αλλά δεν ισχύει για όλες τις γυναίκες στα 29. Πιστεύω πολύ στη διαφορετικότητα και στην πολυπλοκότητα του ανθρώπου και προσπαθώ να αποφεύγω τις γενικεύσεις. Για αυτό και έδωσα παραδείγματα πως μπορεί να παίζει και κάτι άλλο, εκτός από το 'δεν κάνω περιστασιακό σεξ και άρα θέλω σχέση΄. Όπως είπα, το απόλυτο είναι που κλώτσησε.Έχω γνωρίσει γυναίκες χορτασμένες από σεξ στα 29, πεινασμένες για σεξ, αδιάφορες για σεξ κτλ. Για κάποιες, η μη κοινωνική έγκριση και η μη δέσμευση του σχέτου σεξ είναι που καθορίζει την απόφαση τους ως προς αν θα το κάνουν ή όχι και σε άλλες δεν τους καίγεται καρφάκι για όλα αυτά, και έδωσα το παράδειγμα που έδωσα. Νομίζω πως γενικά συμφωνούμε, ίσως η διαφωνία έγκειται στο ότι πιστεύω πως η ποικιλία στη στάση των γυναικών στο θέμα σχέτο σεξ ή σχέση ή και τα δύο ή κανένα από τα δύο είναι τόση, όσος είναι και ο αριθμός των γυναικών. Έχω γνωρίσει γυναίκες που είναι έτσι και αλλιώς και αλλιώτικα. Αν παρατηρήσεις προσεκτικά, θα δεις πως δεν είναι όλες ξινισμένες με νεύρα και αντίστοιχα βέβαια, δεν είναι όλες μπουχτισμένες από καλό σεξ. Άκρα υπάρχουν και βέβαια και μέτρο υπάρχει και απ' όλα.Η απόλαυση δε φέρνει πάντα καλή διάθεση και χαλάρωση όπως λες, προς στιγμήν ναι αλλά η ανταγωνιστικότητα έχει να κάνει με άλλα πράγματα. Σε άλλο γήπεδο παίζεται αυτό το παιχνίδι, όχι στο αν περάσαμε σούπερ στο κρεβάτι. Πάρα πολλές γυναίκες κάθονται μόνες μέχρι να ξεμπλοκάρουν, άλλες πηδιούνται σα να μην υπάρχει αύριο, άλλες μπαίνουν κατευθείαν σε σχέση, άλλες πάνε σε μοναστήρι, άλλες δε ξεμπλοκάρουν ποτέ, ξερω γω, ο κατάλογος είναι ατελείωτος.Κακά είναι τα στερεότυπα, αλλά μερικές φορές κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε την πολυπλοκότητα μας ως μονάδες και μερικές φορές όταν αναφερομαστε μόνο σε αυτά ως αίτια, υπάρχει ο κίνδυνος να γίνουμε προς στιγμήν εμείς 'στερεότυποι'.Στο ίδιο μοτίβο, θα έλεγα πως η δίψα για εξουσία, επιβολή, έλεγχο, ισοπέδωση του άλλου είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό και δεν εξαρτάται από το φύλο. Το homo homini lupus ισχύει για τον άνθρωπο. Δυστυχώς.
Νταξ ρε Καραβαν χαλαρωσε λίγο που είσαι και απόλυτη οτι δεν υπάρχει Ελληνίδα γυναίκα που στα 29 δεν ψαχνει για σχέση και δεν γραφει και στη LIFO(wtf?).Δηλαδή το να χώρισε κάποια απο μακροχρόνια σχέση και να θέλει να π@δ@χτ@ δεν παίζει ε;Πολύ περιορισμένος είναι ο κοινωνικός σου κύκλος...
mplrΠαρενόησες. Aπό τις 29χρονες Ελληνίδες που στέλνουν ερωτήσεις στη LIFO (συγκεκριμένο υποσύνολο) πράγματι δεν έχω δεί κάποια που να λέει "δεν θέλω σχέση" γενικώς.Ο κοινωνικός μου κύκλος είναι περιορισμένος όντως από αυστηρή επιλογή. ;)leas θα επανέλθω με περαιτέρω σχολιασμό. Έχει ενδιαφέρον αυτό που λες.
MPLR Αμα ο κοινωνικος κυκλος δεν περιορίζεται αντιστροφως αναλογα με την προσθεση ετων εν ζωή κατι δεν κανεις σωστα.Στα εικοσι όλοι είναι φίλοι και είναι δεκαδες, στα τριάντα χωρίζονται σε φιλους και γνωστους στα 40 σε φιλους, φιλικες γνωριμίες, γνωστους και αγνωστους και ουτο καθ εξης, με τον κυκλο των φίλων μονιμως να μικραινει.Οι λογοι; 1. εμπειριες, 2. κουραγιο να κοινωνιζεσθαι με δεκαδες ανθρωπους, 3. δομηση καθημερινης "ρουτινας" υποχρεωσεων/ενδιαφεροντων.Τωρα αναφορικα με την ουσία (και την τεκμηρίωση) της Καραβαν' το ότι δεν είναι ομορφη αληθεια δεν σημαίνει ότι δεν είναι αληθεια. Στο μονο που εχω ενσταση είναι ότι αντιμετωπισε του λογους που δημιουργουν την εν λογο συμπεριφορα καπως επιθετικα.Προσωπικα περισσοτερες μπακουρισες γυναίκες (και αντρες) 25-35 χρονων ξερω που λενε τα προοδευτικα λογια αλλα καιγονται για την "σχεση" παρα μπακουρισες που ομολογουν ότι θελουν σχεση (για οποιον λογο) και ο λογος απο φοβο μην θεωρηθουν "απαρχαιωμενες". Εδω η αλλη ενοιωθε ντροπη που ητανε παρθενα στα εικοσι κατι της (και δεν είναι η μονη)....απο που της δημιουργηθηκε αυτη η κοινωνικη ντροπη;Δες το μοτιβο στις ερωτησεις εδω στην Α μπα, "είπαμε τα λογια της ελευθερης σχεσης αλλα...."Ανθρωποι που συμπεριφερονται σαν 20χρονοι φοιτητες και δεν είναι, δεν είναι και προκοπης. Μετα τα τριαντα το φυσιολογικο είναι να θελεις να φτιαξεις μια σταθερης πορείας ζωη, γιατί εχεις ζησει σχεδον τα μισα της ζωής που μας αναλογει στον πλανητη.Και ιδιως στις γυναίκες η κοινωνικη ντροπη εχει αντιστραφει, απο μην την πουν γεροντοκόρη τωρα φοβάται μην της πουν ότι δεν εχει ζησει την ζωή της.Η πλειοψηφία των ανθρωπων (δηλαδη και των γυναικων) είναι συντηριτικοι ανθρωποι ότι λεξεις και να λενε και παντα θα είναι.Μονογαμία και παιδι θελει η πλειοψηφία ανεξαιρετως φυλου, σεξ προσανατολισμου, ρατσας και πολιτισμου ολα τα αλλα είναι απλες εξαιρεσεις του κανονα.
@old lonely dogΠιο προσβολή καλέ, το ότι μου φαίνεται περίεργο μια γυναίκα (δεν ξέρω την ηλικία της) δεν εχει ακουσει μια γυναικα πάνω από τα 29 να θέλει μόνο σεξ; Και μετά στο σχόλιο της αναφέρει ότι εννοει τις γυναίκες που στέλνουν ερωτήσεις στο Αμπα που και πάλι μου φαίνεται περίεργο. Σίγουρα οι περισσότερες που στέλνουν θέλουν σχέση αλλά αρκετες έχουν στείλει εμπειρίες που ήταν μόνο σεξ (δεν θυμάμαι ημερομηνίες όπως εσυ). Αλλωστε πολλοι δεν γραφουν την ηλικια τους οποτε δεν μπορουμε να ξέρουμε, αλλά ακόμη και καμια να μην είχε στείλει (>29) δεν θα μπορουσε να στελνει κάποια για πρώτη φορά, τόσο παράξενο είναι. Ας μην κάνουμε προβολές των δικών μας προκαταλήψεων πάνω στις ερωτήσεις.Δεν μου έδειξε ότι προσβλήθηκε η Καραβαν με το πιο πάνω σχολιο της, τώρα αν εσύ προσβλήθηκες όντας δικηγόρος της δεν μπορώ να κάνω κάτι.Ξαναδιαβάζω την ερωτηση μου και δεν βλέπω ότι αναφερω κάπου ότι ο κοινωνικός μου κύκλος είναι περιορισμένος, εσύ πώς το κατάλαβες από την ερωτήση μου;
#2, το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισα κι εγώ. Ανένδοτος. Γιατί, όπως παραδέχτηκε όταν τον στρίμωξα, θεωρούσε τα οικοκυρικα παραδοσιακά δίκη μου υποχρέωση. Δεν έχει σημάδια που δούλευα οχτάωρο και έκανα διδακτορικό. Τελικά έκανα αυτό που λέει η Αμπα: έκλεισα μια βοηθό και την έφερα σπίτι. Μια χαρά. Σπίτι καθαρό, εγώ ξεκούραστη και αυτός ευχαριστημένος. Βέβαια, σε έναν καυγά μας είπε ότι δεν είμαι νοικοκυρα(!). Ειναι βαθιά ριζωμένο μέσα τους. Αλλά και γω του απάντησα ότι δεν χρειάζεται να είμαι· φέρνω .....€ στο σπίτι, δικαιούμαι.
Ωχ μωρέ παιδιά. Σε μια κουταλιά νερό πνιγόμαστε. Κι εμένα μου το'χει πει το "δεν είσαι νοικοκυρά". Του απαντώ "είμαι όμως πουτ@να (σου)" και λήγει με γέλια εκεί το θέμα. :D [Όχι θα κάτσω να σκάσω!]
Δεν ξέρω βρε Καραβάν, μήπως το παίρνεις πολύ ελαφριά; Η έκφραση νομίζω υποδηλώνει αυτό που λέει το λουλούδι, ότι είναι ριζωμένη μέσα του η αντίληψη ότι αυτός είναι ρόλος/υποχρέωση της γυναίκας, και είναι ευθεία μομφή για την αξία της. Είναι σεξιστικό, πώς να το κάνουμε; Μπορεί αντίστοιχα να σου πει κάποιος κάτι ρατσιστικό κι εσύ να του πετάξεις ατάκα και να γελάσετε, αλλά και μόνο που το είπε, δεν είναι καμπανάκι;Δεν μιλάω ειδικά για τον άντρα σου, προφανώς κρίνεις από την όλη συμπεριφορά, απλά επειδή είπες το "μια κουταλιά νερό" το επισημαίνω, γιατί εμένα δεν μου φαίνεται ασήμαντο, αντίθετα.
Mα σαφώς κι είναι σεξιστικό γενικώς κι αορίστως Παρίσιε! Σαν να είναι απαίτηση να είναι νοικοκυρά η γυναίκα ειδικά (γιατί δεν το λένε ως μομφή για τον άντρα;) Σε οποιονδήποτε άλλο άντρα θα ήταν λόγος να μη σχετιστώ. Όμως δες πώς σκέφτομαι λιγουλάκι. Ομολογουμένως όχι όπως ο περισσότερος κόσμος. Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό αλλά πάντως είναι γεγονός.Με το να πω "μα πώς! και βέβαια είμαι νοικοκυρά και μπλα μπλα μπλα" ή με το "όχι κάτσε να σου πω γιατί δεν πρέπει να είμαι ΜΟΝΟ εγώ νοικοκυρά αλλά κι εσύ" δίνω αξία στο σχολιασμό. Τον κατοχυρώνω ως έγκυρη κριτική. Ως κάτι που πρέπει να απαντηθεί. Ενώ δεν είναι κριτική στην ουσία (αυτό το συγκεκριμένο κι όχι ο ρατσισμός που είναι άλλο λέβελ ατάκας τελείως). Είναι εσωτερικευμένος θυμός για την βρωμιά και την ακαταστασία που χτυπάει σε μαθημένο παιδιόθεν αντανακλαστικό (ότι δηλαδή είναι αλλουνού ευθύνη). Επομένως κάνω τεχνική dr.Πιντέρη "πετάει ο γάϊδαρος; πετάει, μασάει ταρμά και φτύνει τα κουκούτσια!". Δηλαδή το σχόλιο "δεν είσαι νοικοκυρά" είναι τόσο άκυρο όσο το "κυρία στο σαλόνι και πουτάνα στο κρεβάτι". (γιατί όχι το αντίθετο ας πούμε; ή οποισδήποτε άλλος προσδιορισμός; και τέλος πάντων τι σαχλαμάρες είναι αυτές φασόν συμβουλές)Επειδή τελικά η ΟΥΣΙΑ δεν είναι στο πώς θα θεωρήσουμε ο ένας τον άλλο (προφανώς για να είσαι με έναν άνθρωπο μαζί καλά 2 δεκαετίες τα έχετε βρει) αλλά πώς θα ζούμε σε ένα ΜΗ υποβαθμίσμένο περιβάλλον. Δεν μπορεί επειδή έχεις (γενικά κι όχι εσύ προσωπικά) μια κόντρα θεωρητικού υπόβαθρου με τον σύντροφό σου για το ποιός θα κάνει τις δουλειές της καθαριότητας να κάνετε κι οι δυο πόλεμο χαρακωμάτων κι εν τω μεταξύ να ζείτε σε στάβλο! Το λέβελ στάβλος τελικά θα αποδειχθεί λόγος χωρισμού. Και γενικότερα υποβάθμισης της ποιότητας ζωής και των δυο σας. Κι αιτία καθημερινών καυγάδων.Επομένως προέχει να βρεθεί μια πρακτική λύση. Όχι να βγεί κάποιος "νικητής". (Αυτό το τελευταίο έχει γενική ισχύ στη ζωή.)Για την δική μου την περίπτωση ανέλυσα την προσωπική μέθοδο ευθύς παρακάτω σε άλλο σχόλιο ;) Συνειδητοποιώ ότι χρειάζεται να κάνω κάποιες δουλειές που αντιπαθώ. Αποφασίζω λοιπόν με πειθαρχία -που του την κάνω πάσα να την αναλάβει, πρόσεξε!- να τις κάνω στο μερίδιό μου όσες μου αναλογούν. Αν μου έτρεχε το ρευστό φυσικά θα είχα ακόμα την κοπέλα που μου καθάριζε. Στο τέλος τέλος δεν πά' να με πει και κογιότ; Θα του παραγγείλω μπηπ μπηπ road runner με delivery. Μην μασάμε. "Κανένας δεν μπορεί να σε προσβάλλει χωρίς την συγκατάθεσή σου" έλεγε η Eleanor Roosevelt υποτίθεται. (Για τον ίδιο λόγο δεν με προσβάλλει η λέξη πουτ@να που χρησιμοποίησα η ίδια συνειδητά στο πάνω σχόλιο και πέσαν να με μαυρίσουν.)Αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχει εφαρμογή σε όλες τις σχέσεις αλλά μόνο σε δοκιμασμένες μακροχρόνιες καταστάσεις. Πάντως έχει μια λογική από πίσω. Δεν έχει; Νομίζω όσοι με έχετε διαβάσει πιο τακτικά ξέρετε ότι δεν έχω το προφίλ του θύματος.
@Κάραβάν',δεν είναι καθόλου του στυλ μου τέτοιοι διάλογοι,αλλά δεν μπόρεσα,να μη χαμογελάσω.Το να πειράζονται έτσι άνθρωποι μετά από τόσα χρόνια,μου βγάζει μια γλύκα,μια οικειότητα,μια νιότη κι έναν έρωτα,που δεν το βάζει κάτω.Κι αυτά είναι πολύτιμα πράγματα.Και όμορφα πολύ.Ποιος τον χέζει το σεξισμό και τις πολιτικές ορθότητες σε τέτοιες περιπτώσεις;
Ναι, το ξέρω ότι μιλάς για σένα, με τον τρόπο που σκέφτεσαι, με τον σκοπό που θες να πετύχεις και με τον σύντροφό σου στο μυαλό. Δεν μιλάω για αυτό. Απλά έτσι που το είπες ("σε μια κουταλιά νερό πνιγόμαστε") δίνεις την εντύπωση ότι είναι ανάξιο λόγου αν ειπωθεί κάτι τέτοιο. Που στην δική σου συγκεκριμένη περίπτωση είναι, αλλά γενικά και αόριστα δεν είναι. Όπως λες κι εσύ, σε οποιονδήποτε άλλο θα ήταν λόγος να μην σχετιστείς.
Κάνω που και που ο φίλος μου που μένουμε μαζί κάνει πιο συχνά από μένα αλλά μη φανταστείς Πηγή: www.lifo.grΚατανοηση κειμενου, ο φιλος της κανει ΠΙΟ συχνα φασινα απο την ερωτουσα νοικοκοιρα....ΔΕΝ λεει πουθενα ότι δεν κανει γιατι είναι παραδοσιακα δικη της υποχρεωση.Αρα ουτε ανενδοτος είναι, ουτε "παραδοσιακος" ισα ισα κανει ΠΙΟ συχνα τα "παραδοσιακα" απλα διαφωνουν στην αποτελεσματιτα της φασινα.Τυμβορυχε οπως παντα....hats off and bows
(συνέχεια προηγούμενου )μια φορά που μου το είχε πετάξει μεταξύ αστείου και σοβαρού ο σύζυγός μου, του είχα πει κι εγώ με τη σειρά μου ότι μπορεί να γίνει κουβαλητής του σπιτιού, να παραιτηθώ κι εγώ από τη δουλειά μου και να κάτσω σπίτι να γίνω η τέλεια νοικοκυρά.
Ε μωρέ κλασσικά, αφού εσύ δεν είσαι νοικοκυρά ούτε αυτός είναι ο κουβαλητης του σπίτιου. Γιατί αυτό, υπονοεί ότι εσύ δεν θα πρέπει να δουλεύεις καθόλου, αυτός να συντηρεί όλη την οικογένεια (α και bonus πόντους να σου φέρνει τα ψώνια στο σπίτι). Άτιμη πατριαρχία, όλο βασανίζεις τους άντρες...
Μάγε, εγώ προσωπικά δε συμφωνώ με κανένα σενάριο από τα δύο. Όσο γίνεται δίκαιη κατανομή των εργασιών εντός και εκτός σπιτιού. Το να επωμίζομαι τα βάρη του νοικοκυριού μόνο και μόνο επειδή είμαι γυναίκα και το έκανε η μάνα τους και η θεία τους η Κούλα,ε όχι, δεν το δέχομαι.