ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το σκηνικο ειναι απλο: εκεινος στις 20.00 μετα απο μια ατελειωτα κουραστικη ημερα η οποια ερχεται να ολοκληρωσει ενα μπαραζ αφορητα κουρασμενων ημερων φτανει στο σπιτι του στη Πανορμου. Καθως οδηγει στο καθετο που απο το στενο που μενει βλεπει θεση κατω απο το σπιτι του, κατι που συμβαινει μια φορα το μηνα η οποια κιολας χωραει το μεγαλο αμαξι του. Κανει νομιμα το γυρω του τετραγωνου γιατι υπαρχει απαγορευτικο. Και εκει εμφανιζεται εκεινη...με το κοκκινο ξεθωριασμενο σμαρτ, γεματο ταινιες που κρατανε προφυλακτηρες και πλαινα. Και αφου τον παει καροτσα το τετραγωνο, βγαζει αλαρμ και παρκαρει με περισσια χαρη και μεγαλοπρεπεια τις διαλυμενες λαμαρινες σε θεση που λυμπιστηκε εκεινος, παιρνοντας το γλειφιτζουρι απο το στομα του. Εκεινος αποφασιζει να δοκιμασει τη τυχη του στη νοστιμη νεαρα λεγοντας "μπορω να σου ζητησω να παρκαρεις λιγο πιο πανω που εχει πολλες θεσεις που χωρανε το αμαξι σου;" για να εισπραξει το ψεμα "οχι ψαχνω μιση ωρα να παρκαρω". Και να αποτελειωσει το ονειρο ολοκληρωνοντας το παρκαρισμα με τροπο που να μην χωραει τιποτε αλλο περα απο ομοειδη οχηματα. Και ερωτω: οταν βρηκα τελικα να παρκαρω τη μαουνα μου λιγο πιο πανω και εννοειται γνωριζοντας οτι ελεγε ψεμματα γιατι θεσεις για σμαρτακια υπηρχαν απειρες, οταν περασα (αναγκαστικα) πεζος μπροστα απο το αμαξι της και ειδα βιβλια ιατρικης στην εταζερα, οταν τη πετυχα να κατευθυνεται προς γνωστο yoga-pole dancing studio οση ωρα εψαχνα να παρκαρω...ημουν υπερβολικος που ενιωσα απογοητευση και λυπη για αυτη τη γενια (τη δικη μου); Ημουν υπερβολικος που ονειρευτηκε ενα περιστερι να της χεσει το χερουλι της πορτας; να προσθεσω οτι εγω θα αλλαζα θεση και το εχω κανει κιολας. Σχολια δεκτα.