ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συμφωνώ με κάποιους άλλους που γράψαμε πάρα πάνω ότι θέλει διπλωματία. Έχω κ εγω πεθερά κ μάλιστα πολύ πονηρη κ παρτακιας οπότε ξέρω. ..πολλές μόνο τον εαυτό τους κοιτάνε κ ούτε εγγόνια τις νοιάζουν ούτε τίποτα. Το.μόνο που τους ενδιαφέρει η βόλτα κ η καλοπέραση τους οπότε θα σε συμβούλευα να.μην έχεις πολλά πολλά. Με την πεθερα σου γιατί μάνα σου δεν είναι κ ούτε θα γίνει κ να προσπαθησεις να το ξεκοψεις. Να.πεις στον άντρα σου να της εξηγήσει ότι είναι μικρό τό σπιτι κ δεν χωρατε.αυτή λέτε να μη το βλέπει δηλαδή ότι δημιουργει αναστάτωση? Απλά θέλει κ τα κάνει γιατί δεν την νοιάζει απλά.εγώ ποτέ δεν θα πήγαινα. Σπίτι του αδερφού μου να μεινω π.χ να μπω ανάμεσα στο ζευγάρι. Άλλο μια μέρα άλλο να πάω να δω τα αγαπημένα μου πρόσωπα για έναν καφέ κ άλλο να.γίνω βάρος

Το πρόβλημα σου συνηθισμένο δυστυχώς...Το μεγαλύτερο όμως είναι ότι ο σύζυγος αδιαφορεί ή δεν το βλέπει ως πρόβλημα και δεν παίρνει θέση. Που σημαίνει ότι θα αναλάβεις εσύ να βγάλεις το φίδι από την τρύπα. Θα πρότεινα λοιπόν αν δεν μπορείς να πείσεις τον άντρα σου να μιλήσει στην μητέρα του και αν δεν έρχεται συχνά να κάνεις το κορόιδο. Μόνο προβλήματα θα δημιουργήσεις και θα γίνετε μύλος οικογενειακώς. Τώρα αν είναι συχνές οι επισκέψεις πρέπει να πείσεις τον άντρα σου να το κάνει. Όχι εσύ. Σκέψου εσύ πως θα ένιωθες αν ο άντρας σου "μάλωνε" την μητέρα σου. Κοινώς θέλει διπλωματία και όχι τσαμπουκάδες το συγκεκριμένο θέμα.

Δεν είμαι παντρεμένη ώστε να μπορώ να σου απαντήσω εκ πείρας μπορώ όμως να σου πω τα εξής:1) Η πεθερά ΔΕΝ μπορεί άνετα να μείνει σε κοντινούς συγγενείς γιατί το σπίτι του παιδιού της λογικά είναι το πιο οικείο; άνετο; ασφαλές; όπως θες πες το. 2) Ως παιδί θυμάμαι ότι είχαμε άρρωστους τους παππούδες κι έτσι για καιρό μέναμε όλοι σε ένα δωμάτιο, για να μένουν οι παππούδες στο άλλο. Δεν γκρινιάξαμε στιγμή για την παρουσία τους ίσα ίσα ήμασταν κι ευτυχισμένα που τους είχαμε μαζί. 3) Αν εσύ έχεις άλλα θέματα καλύτερα να τα συζητήσεις παρουσία του συζύγου μαζί της. Ούτως ή άλλως το να ξεκαθαρίσεις κάποια πράγματα από νωρίς (λογικά) θα βοηθήσει και την ίδια να κρίνει αν αυτή σας η -έστω και προσωρινή- συγκατοίκηση είναι εφικτή, αλλιώς από μόνη της θα ψάξει να μείνει αλλού. Το θέμα είναι ότι πιθανόν να προσβληθεί και να χαλάσουν οι σχέσεις σας και κατ επέκταση και η σχέση των παιδιών μ εκείνη, επομένως πρέπει να εξετάσεις αν αυτά τα προβλήματα που σου δημιουργεί αξίζουν μιας πιθανής σύγκρουσης.

Δε θα μιλήσεις μόνη σου στην πεθερά σου γιατί μπορεί να διαστρεβλώσει εντελώς ό,τι της πεις. Ο άντρας σου είναι μάλλον μαλθακός και δε θέλει να πάει κόντρα στη μανούλα. Εσύ δεν μπορείς να τη βάλεις στη θέση της, μόνο αν συμφωνήσει ο άντρας σου να πληρώνετε ξενοδοχείο και να μένει εκεί όταν έρχεται. Έχεις σημασία, επίσης, η σύχνοτητα που σας επισκέπτεται και η διάρκεια παραμονής της. Είναι καμιά εβδομάδα το μήνα; Είναι 3-4 μέρες κάθε εξάμηνο; Κάτι ενδιάμεσο; Φυσικά, ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει το αν διαταράσσεται το πρόγραμμα και η καθημερινότητα των παιδιών. Αν χειροτερεύει η ποιότητα του ύπνου τους (και του δικού σας φυσικά) επειδή 1. στερούνται τον απολύτως δικό τους χώρο 2. αναγκάζονται να στριμωχτούν στο κρεβάτι μαζί σας 3. κατά πόσο έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο δικό τους δωμάτιο όσο είναι η γιαγιά εκεί. Έπειτα είστε και εσείς, αλλά λες ότι τον άντρα σου δεν τον νοιάζει. Σας αλλάζει το πρόγραμμα; Σας ξυπνάει νωρίτερα γιατί έτσι θεωρεί ότι είναι το σωστό; Σηκώνει τηλέφωνα ενώ σας καλούν φίλοι; Σας κάνει μανούρα αν έχετε κανονίσει να βγείτε; Αν πέρνατε έναν καλό καναπέ κρεβάτι και κοιμόταν στο σαλόνι; Δε συμφωνώ με το να ξεβολεύονται τα παιδιά, έχουν δικαίωμα στον δικό τους χώρο και ίσως σταδιακά θεωρήσουν τη γιαγιά "εισβολέα", οπότε δε βοηθάει πολύ στις σχέσεις τους.

Έρχεται στο σπίτι σας και δεν πάει σε συγγενείς, όχι για να σε ενοχλήσει, αλλά για να περάσει χρόνο με το παιδί και τα εγγόνια της. Λογικό δεν είναι; Όσο για τα υπόλοιπα θέματα, εννοείται οτι θα της τα πεις όταν θα είστε οι δυό σας κι όχι παρουσία του άντρα σου, αλλά κοίτα να είσαι ήρεμη.