ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να πω στη μάνα μου ότι υποφέρω καθημερινά. Ότι το άγχος της απόρριψης με έχει κάνει να προσπαθώ εμμονικά να φέρομαι τέλεια σε όλους, να δίνω τα πάντα για να με αποδεχτούν. Ότι μου είναι αδύνατο να θέσω όρια και ν'ακούσω τις ανάγκες μου. Πλησιάζω τα 30, ο φόβος και η ανασφάλεια είναι τα μόνιμα καθημερινά μου συναισθήματα. Ματαιότητα, απόρριψη, έλλειψη εμπιστοσύνης. Τα αρνητικά της σχόλια, οι επικρίσεις, η αίσθηση πως είμαι ανεπιθύμητη και ανάξια έχουν φουντώσει για τα καλά τον τελευταίο καιρό και το άγχος που νιώθω είναι απελπιστικό. Ξέρω ότι βίωσε τα ίδια ως κόρη, δεν με βοηθάει αυτό να ξεπεράσω τα δικά μου τραύματα. Προσπαθώ να τη συγχωρήσω, δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω και αν θα μπορέσω να δώσω ποτέ σε μένα όσα δεν πήρα από αυτή.