ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μέσα στις προηγούμενες μέρες είχα δύο συζητήσεις με δύο άτομα, γνωστά μου.Το ένα ήταν παλιός συμμαθητής.Με το πρώτο άτομο συζητήσαμε μεταξύ άλλων και για τις δυσκολίες των ερωτικών σχέσεων.Μου διατύπωσε ευθέως την άποψη ότι όποιος ή όποια θέλει κάποιο άτομο ερωτικά και δεν πάει να το εκδηλώσει ή δεν πάει να επιμείνει για να κάνει τον άλλο να καταλάβει ότι τον ή την θέλει τότε αυτό το άτομο είναι παθητικό, άβουλο και άξιο της μοίρας του. Κι ότι για την απόρριψη, σχεδόν πάντα φταίει το άτομο που δέχεται την απόρριψη, αυτό το άτομο δεν κάνει κάτι καλά οπότε λογικό είναι να το απορρίπτουν.Αυτές ήταν οι απόψεις του ατόμου με το οποίο συνομιλούσα.Ξέροντας ότι το συγκεκριμένο άτομο με το οποίο μιλούσα είχε κλειστεί αφάνταστα στον εαυτό του μετά από μια απόρριψη και όπως μου είχε πει χαρακτηριστικά δεν πρόκειται να ξαναεμπιστευτώ κανένα άτομο που θα με δει ερωτικά, δεν θέλω να ξαναπληγωθώ, όλοι καλοί φαίνονται στην αρχή, μετά ξεσκεπάζεται το ψέμα τους, όλοι δείχνουν καλοί για να σε ρίξουν, ρώτησα: Μα εσύ δεν μου είχες πει ότι δεν πρόκειται να ξαναεμπιστευτείς άνθρωπο, ποιό το νόημα να σε πλησιάσει κάποιος άνθρωπος όταν εσύ έχεις προδιαγεγραμμένη την απόρριψή του λόγω των δικών σου θεμάτων;Ξέρετε τι μου απάντησε;Μου απάντησε ότι ο άλλος αν ενδιαφέρεται πραγματικά οφείλει να προσπαθήσει κι εγώ ας τον απορρίψω.Και να επιμείνει; ρώτησα στη συνέχεια.Η απάντησή ήταν: Αν επιμείνει τα μούτρα του θα φάει με μένα γιατί όπως σου είπα δεν γουστάρω να ξαναπληγωθώ, αλλά ναι, να επιμείνει, ας επιμείνει, ας κάνει ό,τι θέλει, εγώ ξέρω ότι το όχι θα είναι η απάντησή μου.Με το δεύτερο άτομο που συνομίλησα είπαμε μεταξύ άλλων για φιλίες και το πόσο δυσκολεύουν όταν μεγαλώνεις και τέτοια.Μου είπε ότι στις φιλίες πρέπει να είσαι ο εαυτός σου, να μην υποκρίνεσαι και κυρίως να νοιάζεσαι για το άτομο που θεωρείς φίλο σου, να ακούς τα προβλήματά του και να μην έχεις απαιτήσεις μόνο αυτός να ακούει εσένα αλλά να ακούς κι εσύ εκείνον. Επίσης μου είπε ότι πρέπει να είσαι κοινωνικός άνθρωπος, δυναμικός αλλά να μη φοβάσαι να δείχνεις και τις αδυναμίες σου.Τον ρώτησα τη γνώμη του για το αν πιστεύει ότι οι μόνοι άνθρωποι είναι μόνοι, εκτός του λόγου ότι κάνουν λάθη οι ίδιοι οι μόνοι, κι από το γεγονός ότι απομονώνονται και περιθωριοποιούνται και από τους άλλους σιγά-σιγά που κάποιες φορές δεν τους δίνουν ευκαιρίες ειδικά όσο περνούν τα χρόνια.Μου απάντησε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κάπως προκατειλημμένοι απέναντι στους μόνους γιατί σκέφτονται ότι αν επιχειρήσουν να συνάψουν φιλική σχέση με κάποιον μόνο άνθρωπο, τότε ο μόνος άνθρωπος θα κολλήσει πάνω τους και δεν θα τους αφήσει να αναπνεύσουν και τέτοια.Ή ότι αν τύχει και τσακωθούν με κάποιον άνθρωπο που ήταν μόνος για πολύ καιρό και θελήσουν να διακόψουν τη φιλική τους σχέση με το συγκεκριμένο άτομο, τότε ο μόνος άνθρωπος θα αρχίσει να τους κάνει σκηνή και τη ζωή δύσκολη επειδή θα φοβάται ότι θα ξαναμείνει μόνος και θα θέλει να εγκλωβίσει το άλλο άτομο σε μια με το ζόρι φιλία όπως χαρακτηριστικά μου είπε.Του απάντησα ότι κάνει λάθος αλλά σέβομαι την άποψή του.Συμπέρασμα από τις δύο αυτές μου συναντήσεις:Οι μόνοι άνθρωποι πρέπει διαρκώς να γκρεμίζουν έναν υψωμένο τοίχο που πάντα λόγω προκατάληψης θα ορθώνεται μπροστά τους.Αλλά εκείνοι θα πρέπει να συνεχίσουν να τον γκρεμίζουν.Γιατί αν δε συνεχίσουν την προσπάθεια γκρεμίσματος του τοίχου τότε θα είναι ηθελημένα απόμακροι και περιθωριοποιημένοι.Αλλά ταυτόχρονα οι άλλοι θα εξακολουθούν να βλέπουν αυτή την προσπάθεια των μόνων ανθρώπων για το γκρέμισμα του τοίχου με καχυποψία ως μια προσπάθειά τους να κολλήσουν και να γίνουν βδέλλα στους άλλους και θα εξακολουθούν να τους αποφεύγουν.Αλλά οι μόνοι πρέπει να συνεχίζουν.Σισυφικά.