Καλησπέρα.Θα ήθελα να ξεκινήσω με την εξής συμβουλή:Επειδή αναφέρεσαι σε τραυματικες εμπειρίες (μπουλινγκ κτλ) κατά τα σχολικά χρόνια, θεωρώ απαραίτητο να μιλήσεις για αυτά και ο,τι άλλο σε προβληματίζει σε κάποιον ειδικό. Επειδή αναφέρεσαι και σε οικονομικες δυσχέρειες, προτείνω να απευθυνθείς στους φορεις που παρέχουν δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη. Από τηλεφωνικές γραμμές μέχρι κέντρα ψυχικής υγείας υπάρχουν χωρίς χρέωση. Ψάξε και δοκίμασέ το. Μόνο καλύτερα μπορεί να κάνει τα πράγματα.Πράγματι, είναι πολύ άσχημη η διαπίστωση ότι ζούμε σε μια κοινωνία επιφανειακή. Κρινομαστε για την εμφάνισή μας, για την οποία τις περισσότερες φορές δεν έχουμε επιλογή.Για μένα πολύ βασικό είναι το πως νιώθεις εσύ για σένα. Δηλ. σου αρέσεις ή όχι; Αν ναι, όλα καλά και μπράβο σου. Αν όχι, εντόπισε τι δε σου αρέσει. Και μετά αναρωτησου αν μπορεις να κάνεις κάτι για αυτό. Σε ενοχλεί το βάρος σου πχ; Προσπάθησε να κάνεις γυμναστική ή να προσέχεις περισσότερο τι τρως. Αν όμως σε ενοχλεί κάτι όπως το ύψος σου, τότε είναι ανώφελο να ανησυχείς. Είναι κάτι που δεν αλλάζει και θα πρέπει απλά να συμφιλιωθείς με αυτό. Όσο και να το σκέφτεσαι δε θα αλλάξει, οπότε μάθε να ζεις με αυτό.Μην παρερμηνεύσεις τα λόγια μου, δε σου λέω να αλλάξεις για να αρέσεις στους άλλους, μόνο για να φτιάξεις τη δική σου σχέση με την εαυτό σου, σε περίπτωση που χρειάζεται.Αν νιώθεις καλά, μείνε όπως είσαι.Αφού τα βρεις με τον εαυτό σου, θα πρέπει να καταλάβεις ότι οι άνθρωποι καμια φορά είμαστε τόσο αγενείς και μικροπρεπείς που στραβοκοιταμε, δείχνουμε, σχολιάζουμε τους άλλους. Φυσικά δεν εννοώ να ανεχεσαι προσβολές. Να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου και να απαντάς σε όποιον χρειάζεται. Και να θυμάσαι ότι όταν μας σχολιάζει κάποιος δε σημαίνει ότι έχουμε εμείς κάποιο πρόβλημα. Συνήθως το έχει αυτός.Θέλω να πιστεύω ότι αν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και προσπαθήσεις να φτιάξεις τον χαρακτήρα σου και να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, θα έρθουν στη ζωή σου άτομα που δε θα σε αντιμετωπίσουν επιφανειακά και θα δουν πέρα από την εμφάνιση. Όπως πρέπει δηλαδή να κάνουμε όλοι.Ελπίζω να το διαβάσεις.
20.5.2018 | 13:59
Ποιανού είμαστε εικόνα και καθομοίωση?
Γεννημένος άσχημος και φτωχός, σε έναν κόσμο που πουλάει η ομορφιά και το χρήμα, αναρωτιέμαι πολλές φορές ποιανού καθομοίωση μπορεί να είμαστε.Από πιτσιρικάς θυμάμαι να δέχομαι σχόλια για την εμφάνιση μου. Με έχουν αποκαλέσει καθυστερημένο, παιδί με σύνδρομο down (χωρίς να έχω), έχουν "παραπονεθεί" στον θεό γιατί μου έδωσε γαλάζια μάτια εμένα που είμαι άσχημος και όχι σε εκείνους και άλλα πολλά.Με βίασαν ψυχολογικά αναγκάζοντας με να παρατήσω το διάβασμα και να αποτύχω εντελώς στην ζωή μου. Βοήθεια δεν είχα από κανέναν σε γυμνάσιο και λύκειο. Στους δικούς μου δεν τα έλεγα για να μην τους πληγώσω. Πέρασα με λίγα λόγια εφιαλτικά παιδικά χρόνια.Μεγαλώνοντας δεν έχει αλλάξει κάτι. Βλέπω ανθρώπους να με κοιτάνε στραβά, μαθαίνω πως πίσω από την πλάτη μου με αποκαλούν εξωγηίνο, μπάζο, βρικόλακα, ασχημομούρη και άλλα τέτοια κοσμητικά επίθετα. Ακόμα και συγγενείς με έχουν αποκαλέσει έτσι.Κοπέλες, γνωστές μου, με βλέπουν στον δρόμο και κάνουν πως δεν με έχουν δει για να μην μου μιλήσουν. Οι ίδιες όταν χρειαστούν τη βοήθεια μου με θυμούνται και μου κάνουν τα γλυκά μάτια.Καθημερινά βλέπω στα social media να ανεβάζουν φωτογραφίες με ανθρώπους που δεν είχαν την τύχη να γεννηθούν όμορφοι και να γράφουν ατάκες όπως "άντε τυχερούλα έναν τέτοιο γαμπρό θα σου βρω χαχαχαχα" ή "ποιος έβγαλε την φάλαινα στη στεριά? Γρήγορα φωνάξτε την φιλοζωική".Γενικότερα βλέπω πως οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους άλλους ως ένα κομμάτι "κρέας". Σε αυτή τη ζωή αν είσαι υπέρβαρος, υπερβολικά αδύνατος, έχεις μεγάλη μύτη, είσαι πολύ άσπρος, δεν έχεις λεφτά για καινούργια ρούχα κλπ είσαι καταδικασμένος να δέχεσαι τα σχόλια του κάθε "τέλειου" που το μόνο που έχει μάθει στη ζωή του είναι να κρίνει.Αντίθετα αν γεννηθείς όμορφος, με πλούσια σωματικά προσόντα, πλούσιος οικονομικά, με γνωριμίες κλπ η ζωή στα δίνει όλα απλόχερα - δουλειά, επιτυχία, αναγνώριση από την κοινωνία κλπ.Έχοντας περάσει όλα τα παραπάνω και βιώνοντας καθημερινά τέτοιες συμπεριφορές, αρχίζω να αναρωτιέμαι - είμαστε καθομοίωση του αυτού που πιστεύουμε και προσευχόμαστε για χάρη του (όταν τον έχουμε ανάγκη) ή μήπως είμαστε καθομοίωση αυτού που φοβόμαστε και δεν τολμάμε να πούμε το όνομα του?
10
