ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έγινε ένα περιστατικό που με συντάραξε πραγματικά! Χθες το βράδυ αργά, μου χτύπησαν την πόρτα και με ενημέρωσαν πως το αποχετευτικό είχε φράξει και πως δεν θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την τουαλέτα μέχρι να επιδιορθωθεί. Ναι ευχαριστώ, πως θα γίνει αυτο; Σήμερα λοιπόν το πρωί πήραμε τηλ. και ήρθε ένα συνεργείο να διορθώσει το πρόβλημα. Ήταν δύο άτομα, ένας παχουλός εξηντάρης και ο βοηθός του, ένας συμπαθητικός νεαρός γύρω στα εικοσι-κάτι που δεν έλεγε πολλά, αλλά μου μιλούσε με τα μάτια του. Τους ρώτησα αν θέλουν καφέ κι αφού μου απάντησαν αρνητικά, κατεβήκαμε μαζί στο υπόγειο. Κάποια στιγμή, ο μάστορας άρχισε να μιλάει στο τηλέφωνο κι έφυγε κάνοντας πρώτα νόημα στον πιτσιρικά να προχωρήσει, πως πεταγόταν κάπου κι επιστρέφει.Βάζει λοιπόν αυτός σκάλα κι ανεβαίνει να φτάσει μια σωλήνα που βρίσκεται στην οροφή του υπογείου, έρχεται κάθετα από τους πάνω ορόφους, κάνει γωνία σ’ εκείνο το σημείο και φεύγει με κατεύθυνση προς το δρόμο. Εκεί έχει ένα βιδωτό πώμα που προφανώς υπάρχει για αυτές τις περιπτώσεις της απόφραξης. Αφού πάλεψε για λίγο γιατί είχε κολλήσει, το ξεβιδώνει διστακτικά στην αρχή, φοβούμενος για το τι θα γίνει μόλις το αφαιρέσει τελείως. Το βγάζει όμως και τίποτα. Παίρνει μια μακριά ατσαλίνα κι αρχίζει να τη σπρώχνει προς τα μέσα, όπου μετά από 2-3 μέτρα σταμάτησε. Τότε άρχισε να κάνει μερικές παλινδρομικές και περιστροφικές κινήσεις, γυρίζοντας μία χειροκίνητη μανιβέλα που είχε η ατσαλίνα στην άκρη της. Και λίγο μετά άρχισε να την τραβάει πάλι προς τα πίσω. Από ‘κει μέσα βγήκε ένα μάτσο από μωρουδιακές πάνες, σερβιέτες και χρησιμοποιημένα χαρτιά υγείας που πολύ επιδέξια έριξε μέσα σ’ έναν κουβά που είχε δίπλα του. Μπράβο σκέφτηκα, ξέρει τη δουλειά του το παλικάρι! Μετά, με γρήγορες κινήσεις έχωσε πάλι την ατσαλίνα μέσα στη σωλήνα κι άρχισε ξανά τις ίδιες κινήσεις που φαινόταν να γνωρίζει καλά! Σε δύο λεπτά θα έχουμε τελειώσει και μετά μπορούμε να πιούμε εκείνον τον καφέ αν κερνάς, μου είπε όλο νόημα! Ναι πως, αποκρίθηκα, ευχαρίστως! Δεν με χάλαγε καθόλου είναι η αλήθεια, ήταν όμορφο παιδί κι αν αργούσε ο μάστορας του, μπορούσαμε να γνωριστούμε καλύτερα! Χαχαχαχαχα!! Πρώτη, δεύτερη, τρίτη και ακούγεται ένας θόρυβος σαν τρένο να έρχεται κατά πάνω μας!! Έξι περίπου όροφοι σ***ά, έφυγαν και προσγειώθηκαν στο κεφάλι του και συγκεκριμένα, στο πρόσωπο του που κοιτούσε προς τα πάνω τη σωλήνα!! Χαχαχαχαχαχα!! Το σημείο ήταν τέτοιο που δύσκολα θα μπορούσε να τα αποφύγει αλλά έγινε και τόσο γρήγορα που ήταν μάλλον αδύνατο!! Στο τέλος όλων αυτών που δεν χρειάζεται να τα περιγράψω αναλυτικά, μία πολύ υγρή πάνα, σχεδόν διαλυμένη έπεσε από τη σωλήνα στο πρόσωπο του!! Ο ίδιος είχε κοκαλώσει με το στόμα ανοιχτό και μπορούσα να διακρίνω την έκπληξη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του γιατί η πάνα ήταν σχεδόν διάφανη από τα νερά! Καλά, περίπου διάφανη γιατί δεν ήταν πλέον άσπρη αλλά καφέ! Ναι, συνειρμικά θυμήθηκα τον καφέ που λίγο πριν, μου είχε ζητήσει να τον κεράσω!! Χαχαχααχα!! Έμεινε για λίγα δευτερόλεπτα αμίλητος κρατώντας την ατσαλίνα. Ούτε εγώ μιλούσα. Ήταν από εκείνες τις στιγμές απόλυτης σιγής και αμηχανίας που, τι να πεις;; Μπορώ μόνο να φανταστώ τι θα σκεφτόταν και τι θα έλεγε από μέσα του! Χαχαχαχαχα!! Αμέσως μετά, αφού γύρισε και με κοίταξε μέσα από την πάνα χαχαχαχαχα, την απομάκρυνε από το πρόσωπο του. Έφτυσε μερικά “νερά” από εκείνα που δεν είχε καταπιεί κι άφησε τη μακριά ατσαλίνα να πέσει στο πάτωμα. Στη συνέχεια άρχισε να φτιάχνει τα βρεγμένα του μαλλιά!! Δεν το πίστευα!! Τι κάνει, είπα από μέσα μου;; Χαχαχαχαχα!! Φαινόταν να μην είχε καταλάβει πλήρως το τι είχε συμβεί! Μάλλον βρισκόταν σε κατάσταση σοκ!! Χαχαχαχαχα!! Τα “νερά” ωστόσο είχαν φτάσει μέχρι το σώβρακό του, γεμάτος πίσω στην πλάτη και μπροστά και είχαν πλημυρίσει ολόκληρο το υπόγειο! Καθώς κατέβαινε από τη σκάλα, σε κάθε του βήμα ακουγόταν ο χαρακτηριστικός ήχος κλατς - κλατς, που μαρτυρούσε πως και τα παπούτσια του ακόμη ήταν γεμάτα από τα “νερά” του οχετού!! Εγώ βρισκόμουν στη βάση της τσιμεντένιας σκάλας, στο δεύτερο - τρίτο σκαλοπάτι και κοιτούσα αποσβολωμένη! Δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω ή να πω!! Κι ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω τη σκέψη μου… να σου εμφανίστηκε πάλι ο μάστορας! Ευτυχώς γιατί δεν ξέρω αν θα μπορούσα να τον παρηγορήσω!! Χαχαχαχα!! Μόλις είδε τι είχε γίνει, άρχισε να του τα ψάλει. Ο πιτσιρικάς δεν μιλούσε καθόλου αλλά καθώς τιναζόταν κι έβγαζε τα ρούχα του, τον κοιτούσε σαν να ήθελε να τον σκοτώσει!! Το μάτι του έσταζε αίμα!! Χαχαχαχαχα!! Μετά απ’ ότι έμαθα τον πήγανε στο κέντρο υγείας, μάλλον για πλύση στομάχου και απολύμανση!! Κι εγώ… θα έλεγα πως έμεινα με τη όρεξη. Αλλά αλήθεια, μετά απ’ αυτό… είναι μάλλον η πιο ακατάλληλη έκφραση!! Χαχαχαχαχα!! Το πιο πιθανό είναι να κάνω να φάω μια εβδομάδα!! Χαχαχαχαχα!!p35