ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μητέρα μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έχυνε φαρμάκι για τον πατέρα μου. Από μικρό παιδί που ήμουν με έβαζε κάτω όταν ήμασταν μόνες μας και μου έλεγε με τις ώρες ιστορίες. Πως ο πατέρας μου απογοητεύτηκε όταν γεννήθηκα και πήγε και μέθυσε από τη στενοχώρια του γιατί ήθελε αγόρι, πως μισεί τις γυναίκες και την ίδια, πως πολλές φορές της έχει πει ότι προσεύχεται να πεθάνει για να παντρευτεί άλλη γυναίκα. Αυτό άρχισε όταν ήμουν τέσσερα χρονών. Όταν πήγα δώδεκα τόλμησα πρώτη φορά να σηκωθώ και να πάω στο δωμάτιό μου για να μη την ακούω, αλλά δεν άντεξα για πολύ. Γινόταν άλλος άνθρωπος όταν το έκανα αυτό, μιλούσε με πολύ κακία εναντίον μου, πως είμαι σαν τον πατέρα μου και θέλω να την πεθάνω, πως θα πάει να κρεμαστεί για να γλιτώσει από εμάς που την βασανίζουμε. Την φοβόμουν και έκανα αυτό που ήθελε, καθόμουν και την άκουγα. Ο πατέρας μου της έδειχνε πάντα μεγάλη αγάπη, της αγόραζε λουλούδια και της έκανε όλα τα χατίρια. Απέναντί μου ήταν καλός, αλλά ποτέ δεν με υποστήριξε όταν αργότερα μπήκα στην εφηβεία και άρχισα να επαναστατώ εναντίον της. Όσο εξωφρενική και να γινόταν εκείνη, μου έλεγε πως πρέπει να την ακούω γιατί είναι μητέρα μου. Έφυγα να ζήσω και να δουλέψω μακριά τους και τηλεφωνώ από τότε κάθε Κυριακή. Τίποτε δεν άλλαξε. Μου λέει πως σιχαίνεται τον πατέρα μου, πως της προκαλεί εμετό και πως της κατέστρεψε την ζωή. Καμιά φορά μου λέει για μένα, πόσο του στοίχισε που γεννήθηκα κορίτσι. Έχουν περάσει δεκαετίες και τίποτε δεν άλλαξε. Μόνο η συχνότητα των επαφών, αλλά και αυτές με αρρωσταίνουν όπως πάντα. Έχω πάει πολλές φορές και για μεγάλα διαστήματα σε ψυχολόγους, αλλά δεν έχω καταφέρει να βρω τρόπο να μην με αγγίζουν τα όσα λέει. Δυο φορές είχα μακροχρόνιες σχέσεις και τις δυο χώρισα και ξέρω πως φταίει εκείνη και το δηλητήριο που έσταξε στην ψυχή μου από παιδί. Τώρα γνώρισα κάποιον άντρα και σκέφτομαι πως αξίζει να μας δώσω μια ευκαιρία, και πως για να είναι πραγματική ευκαιρία πρέπει να σηκώσω τοίχο ανάμεσα σε μένα και στους γονείς μου αμετάκλητα. Όταν πριν μερικά χρόνια ο πατέρας μου έγραψε όλη την κοινή περιουσία αποκλειστικά στο όνομα της μητέρας μου γιατί εκείνη το ζητούσε ξανά και ξανά, πίστεψα πως ίσως ηρεμήσει αλλά γελάστηκα. Για ένα διάστημα ηρέμησε και μετά συνέχισε όπως πριν. Μόνο που τώρα τον απειλεί όταν εκείνος δεν κάνει ακριβώς αυτό που θέλει η ίδια πως θα τον πετάξει έξω από το σπίτι που πλέον είναι μόνο δικό της. Είναι τώρα 63 και ο πατέρας μου 70. Πριν 10 χρόνια η μητέρα μου είχε ερωτικές σχέσεις με άτομο του πολύ στενού οικογενειακού περιβάλλοντος του πατέρα μου. Τους έπιασε πίσω από το σπίτι ο ίδιος. Δεν ξέρω τι ειπώθηκε μεταξύ τους, αλλά πριν ένα χρόνο που ήμουν στο πατρικό μου ο πατέρας μου έκανε έναν υπαινιγμό για γυναίκες που απατάνε τους άντρες τους και εκείνη σηκώθηκε αμίλητη με αυτό το φοβερό ύφος που με τιμωρούσε όταν ήμουν παιδί και πήγε ξάπλωσε. Καθόταν έτσι πέντε μέρες χωρίς να μιλάει σε κανέναν μας. Μετά σηκώθηκε και πήγε είπε στον πατέρα μου πως είναι η πιο τίμια γυναίκα στον κόσμο και πως αν την προσβάλλει άλλη φορά θα ρίξει θηλιά να κρεμαστεί. Όταν ήμουν μικρή μου έλεγε συχνά πως ο πατέρας μου την χτυπούσε στην κοιλιά όταν ήταν έγκυος, τις έριχνε κλωτσιές για να πεθάνω εγώ. Δεν θέλω να ζήσω μόνη μου αλλά φοβάμαι να προσπαθήσω με εκείνον τον άντρα που ενδιαφέρεται για μένα. Δεν έχω το δικαίωμα να φορτώνω με τα δικά μου προβλήματα άλλους ανθρώπους. Πλησιάζουμε και οι δυο τα 40 τα περιθώρια στενεύουν και δεν είναι σωστό να χάνει τον χρόνο του μαζί μου αντί να βρει μια γυναίκα καλύτερη από μένα να ζήσει. Μια που να έχει δεχτεί λίγη αγάπη όταν ήταν μικρή γιατί εμείς που μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος δεν είμαστε καλοί σύντροφοι. Μερικοί μπορεί να ξεφύγανε, να ήταν πιο δυνατοί άνθρωποι και να βοηθήθηκαν από κάποιον ψυχολόγο εγώ δεν τα κατάφερα να ξεφύγω. Είχα αποφασίσει από νωρίς πως αν έβρισκα κάποιον άντρα και παντρευόμουν δεν θα έκανα παιδιά γιατί ήξερα πως θα αποτύχω σαν μητέρα. Τώρα σκέφτομαι πως ή θα πω όχι στον άντρα που με θέλει ή θα πω ναι και δεν θα έρθω ποτέ ξανά σε επαφή με τους γονείς μου.