ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

(συγγνώμη αν τα ελληνικα μου δεν ειναι πολυ σωστα) όταν ήμουν 14,συνειδητοποίησα ότι είχα τριχοτιλομανια,δεν ήξερα ακριβώς τοτε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο απλά έβγαζα τις τρίχες των μαλλιών και τις βλεφαρίδες μου,και μετά από κάτι μήνες αρχισα να βγάζω και τα φρύδια μου..(όσο γέλιο και να ακούγετε σε κάποιους είναι η πραγματικότητα παιδια..το έχω τόσο καιρό και δεν ειναι καθόλου ευχάριστο και ντρεπομαι αρκετα για αυτο..)μετα αφού έψαξα στο ίντερνετ βρηκα τι εχω και ότι σε κάποιους δεν αντιμετωπίζεται καν..και είπα οκ..δεν είναι τόσο τραγικό από τη μια αλλά από την άλλη δεν με βοηθούσε και κάτι..ολοι με έριχναν ψυχολογικά ακόμα και οι γονείς μου..νομίζουν ότι μπορω να το ελέγχω αλλά είναι δύσκολο και δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για αυτο γτ θέλω να μιλήσω για άλλο θέμα.. μετα απο κάποιους μήνες είχα το πρώτο βουλιμικο επεισόδιο..και αρχισα να χάνω τις ελπίδες μου για να γίνω πιο ομορφη,πιο "φυσιολογική" χωρίς τόσα προβλήματα..ημουν 15,και σχεδον 1 μιση χρόνο συνεχίζω με τον ίδιο τρόπο.. Ενώ νομιζω ότι μπορω να ελέγχω τις καταστάσεις που περνάω απλά δεν μπορω..πριν λίγες ώρες εφαγα αρκετα και πήρα ένα χαπι οποτε δεν μπορούσα να κάνω εμετό και αγχώθηκα φουλ και γι'αυτό τωρα λείπουν οι βλεφαρίδες από το δεξί μάτι μου και λίγο από το αριστερό.. πραγματικα δεν αντέχω..δεν έχω κανέναν ανθρωπο που να μοιράζομαι τα πάντα και να ξέρω ότι δεν θα με κρίνει και απλά θα είναι δίπλα μου και θα με βοηθάει ψυχολογικά και θα νιώθω και εγω καλα με τον εαυτό μου