ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξερω τι πιστευετε περι εμπιστοσυνης μεσα στο οικογενειακο περιβαλλον αλλα πολλα πραγματα ειναι χιλιες φορες προτιμοτερο να μη συζητιουνται ουτε να λεγονται. Ειμαι 17 χρονων και ειπα στη μητερα μου οτι ειχα σεξουαλικη επαφη με καποιον που ειμαι μαζι του για αρκετο καιρο. Της το ειπα καθως θα παω σε γυναικολογο και η εξεταση διαφερει αναλογα με το αν εισαι σεξουαλικα ενεργος. Δε μπορειτε να φανταστειτε ποσο απαισιο ητανε. Ξαφνιαστηκε, επεσε απο τα συννεφα, απογοητευτηκε. Το ποσο στερεοτυπικες αποψεις ακουσα δε λεγεται. '' Εδωσες το σωμα σου'', ''δηλαδη το κανεις με οποιον να ναι'', ''τωρα θα κουβαλαω το βαρος απο αυτο που μου ειπες'', ''με βαζεις στη διαδικασια να το κρυβω απο τον πατερα σου'', ''πρεπει να το κανεις με καποιον που εχεις σχεση και αγαπας'' και αλλα τετοια. Το χειροτερο ειναι οτι εκεινη θελει να της τα λεω ολα και με εκανε να την εμπιστευτω και να της πω κατι τοσο σημαντικο το οποιο προφανως δε μπορει να διαχειριστει. Ειναι τρελο γιατι εγω ειμαι ενταξει με αυτο το θεμα, που συνεβη σε μενα, και εκεινη δε μπορει απλα να το χνεψει με τιποτα. Εχω απελπιστει. Δεν επρεπε να της ειχα πει τιποτα. Και με αυτην την εξομολογηση θελω να πω οτι πολλα πραγματα ειναι καλυτερο να μη λεγονται ποτε, και ολα θα ειναι καλυτερα.