ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πιστεύω ότι κυριαρχεί ο φόβος μέσα μας αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό εκείνος της απόρριψης που θίγεις, αλλά ο φόβος μήπως πονέσουμε ξανά και επενδύσουμε πάλι σε λάθος άνθρωπο με αποτέλεσμα να ανοίξουν οι πληγές μας. Έτσι δημιουργούμε μέσα μας κάποιο είδος άμυνας-προστασίας, κλεινόμαστε άθελά μας στο καβούκι ασφαλείας του εαυτού μας και δυσκολευόμαστε να αφεθούμε και να αγαπήσουμε ένα καινούργιο πρόσωπο ξανά. Κυρίως όταν είναι όλα μέσα μας νωπά και ματωμένα..

Ξεχνάς την περίπτωση του "έχω συγκεκριμένες απαιτήσεις και στανταρ, οπότε δε βρίσκω αυτό που θέλω"Διαβάζεται και σαν υποπερίπτωση του πρώτου που λες.Από τις εξομολογήσεις εδώ, πάντως, υπερτερεί το δεύτερο.

Το δεύτερο ξεκάθαρα, μες στην ανησυχία βουτηγμένοι χαχ

Πολύ πολύ πολύ πολύ καλοπροαίρετα και με φιλικό τρόπο, πίστεψέ με.Φταίει το ότι κάποιοι βάζουν στην ίδια πρόταση και δίνουν την ίδια βαρύτητα στη σχέση ερωτική και στο σεξ.Το πρώτο μπορεί να κρατήσει μια ζωή.Το δεύτερο είναι εφήμερο.Δεν ξέρω την ηλικία σου και γενικά τι ψάχνεις σε αυτή τη ζωή αλλά αν είσαι νέος, twenty something η κάτι τέτοιο και ψάχνεις μόνο το δεύτερο, μη διστάζεις. Καλοκαίριασε, πήγαινε προς Παραλιακή και Ακάνθους και θα λυθεί το θέμα.

Είμαστε φοβητσιαρηδες . Βέβαια δεν πειράζει οσοι δεν ειναι εχουν συγκριτικό πλεονεκτημα απεναντι σε αυτους που τρομαζουν να ρισκαρουν και να τσαλακωθουν.