ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολλή κατήφεια στον πλανήτη Γη.Βγαίνω καθημερινά για δουλειά, έξι παρατέταρτο το πρωί φεύγω από το σπίτι.Γυρνάω μεσημέρι σπίτι, τρώω, ιντερνετιάζομαι και ξαναβγαίνω.Πνίγομαι μέσα στο σπίτι.Λοιπόν, μπαίνω στα μέσα μαζικής μεταφοράς και παίζει να είμαστε τρία άτομα σε όλο το όχημα που να μην κοιτάμε το κινητό μας.Ειδικά χτες βράδυ στο βραδινό τραμ που πήρα από το Σύνταγμα γυρνώντας από προβολή ταινίας ημουν ο μοναδικός που δεν κοίταζα το κινητό μου.Αλλά γενικά και μέσα στην πόλη που τριγυρνάω σε διάφορα καλλιτεχνικά γεγονότα δεν γνωρίζω κανέναν.Σπάνια θα πλησιαστούν οι άνθρωποι.Τόσο που βγαίνω έξω και πηγαίνω σε τόσα φεστιβάλ , έχω γυρίσει όλες τις γωνιές της πόλης, παίζει να μ' έχουν δει όλοι και δεν ξέρω κανέναν.Κάποιος θα πίστευε ότι τόσο που βγαίνω έχω γνωρίσει όλο τον κόσμο.Κι όμως...Δεν ξέρω κανέναν. Ή μάλλον ξέρω άλλο ένα άτομο που γνώρισα σε κάτι προβολές, τον Τ. τον οποίο τον έχασα όμως κι αυτόν τον τελευταίο καιρό, δεν έρχεται κι αυτός πλέον στις προβολές.Αλλά καταλαβαίνω γιατί η πλειοψηφία των ανθρώπων θεωρεί πανεύκολο το να γνωρίσεις ανθρώπους. Επειδή έχουν ήδη παρέες, γι' αυτό το θεωρούν εύκολο.Αλλά ακούω και διαβάζω που λένε κάποιοι ότι δε βγαίνουν συχνά. Κάθονται σπίτια τους.Αυτό είναι το θέμα. Έχουν ήδη παρέες, οπότε δεν τους νοιάζει. Όλο και κάποιος θα περάσει από το σπίτι τους ή θα πάνε αυτοί στο δικό του. Έτσι είναι οι φιλίες.Αλλά για να γνωρίσεις ανθρώπους, ειδικά αυτή την εποχή είναι πολύ δύσκολο.Ο καθένας με την παρέα του και μακριά από τους άλλους.Δυστυχώς έχει πέσει η πόλη.