ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με ενοχλουν ολοι και τα παντα. Ο παραμικρος θορυβος με κουραζει. Δεν θελω να μου μιλαει κανεις. Κοιμαμαι με το ζορι κανα 2 ωρο, δεν τρωω και το πρωι λεω αμαν να σηκωθω. Δεν εχω ορεξη να κανω τιποτα. Δεν βγαινω με τους φιλους μου και βασικα εχω κοψει τελειως επαφες μαζι τους. Δεν μπορω να διαβασω. Προσπαθω αλλα δεν συγκεντρωνομαι με τιποτα. Εχω 3 μερες που δεν πηγαινω φροντιστηριο και προσπαθω να περασω την ωρα αυτη στο γυμναστηριο. Δεν μου αρεσει που λεω ψεματα στους γονεις μου. Τουλαχιστον αυτο με ευχαριστει καπως αν και κουραζομαι υπερβολικα πολυ. Κυριολεκτικα λαχανιαζω μονο και μονο που ανεβαινω τις σκαλες. Δεν μπορω να καθομαι μεσα στο σπιτι. Νιωθω οτι πνιγομαι. Βγαινω στο μπαλκονι η στην ταρατσα και κανω βολτες για ωρες ολοκληρες. Δεν ξερω τι μου φταιει. Βλεπω την μανα μου να με πειραζει λεγοντας βλακειες για ερωτες και τετοια και εκνευριζομαι.