ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
4.7.2018 | 15:06

Ρε παιδιά

γιατί λέμε συνέχεια αυτή την μαλακία πως φταίνε πάντα δυο σε έναν χωρισμό; Πολλές φορές ο ένας φταίει μόνο για την ηλίθια επιλογή που έκανε αλλά όχι για τον χωρισμό. Δηλαδή αν ο άλλος γίνει αλκοολικός ή σηκώσει χέρι, τι φταίει η γυναίκα αν χωρίσει; Ή αν ένας άντρας είναι εντάξει αλλά φάει κέρατο, φταίει αυτός αν χωρίσει; Μη μου πείτε πως κάποια κερατώνει μόνο αν βρει πάτημα είναι και μερικές που όσο καλό άντρα να έχουν και στο κρεβάτι και παντού θα στο φορέσουν το κέρατο. Πως λέμε πως φταίνε πάντα και οι δυο;
5
 
 
 
 
σχόλια
Βασικά απαντάς μόνη/μόνος σου στο ερώτημα που παραθέτεις.Στην πρώτη περίπτωση ο άνδρας γίνεται αλκοολικός ή/και σηκώνει χέρι και στην δεύτερη περίπτωση η γυναίκα απατά τον πολύ καλό φαινομενικά σύντροφό της.Δεδομένου ότι στην αρχή της εξομολόγησης είσαι πεπεισμένη ότι ο ΕΝΑΣ φταίει για την "ηλίθια" επιλογή που έκανε και αν θεωρήσουμε ότι αυτός ο ένας είναι το αντίστοιχο ταίρι των προαναφερθεντων περιπτώσεων, καταλήγουμε αμέσως να έχουμε 4 φταίχτες συνολικά. Ήτοι τα δύο ζευγάρια.Να λοιπόν πώς φταίνε πάντα και οι δύο.
Δύο άτομα απαρτίζουν μία σχέση και στους δύο καταλογίζονται ευθύνες. Απλά σε περιπτώσεις χωρισμού ,η αιτία μπορεί να είναι μια πολλή κακή συμπεριφορά του ενός που δείχνει πλέον ότι εκλείπει ο σεβασμός, η βία οποιαδήποτε μορφής, η απιστία και προδοσία κτλ. Και ναι πιστεύω πως μερικοί όταν θέλουν να χωρίσουν δεν το λένε ξεκάθαρα και σταράτα αλλά προσπαθούν να δημιουργήσουν ξενέρωτες και άσχημες καταστάσεις για να τον/την διώξει το άλλο μέλος και έτσι να μην πάρει την ενοχή και το βάρος της απόφασης του χωρισμού.
Γιατί οι μεταβάσεις που αναφέρεις, δεν γίνονται από τη μία μέρα στην άλλη.Τις περισσότερες φορές, αυτές οι καταστάσεις χρονίζουν ή ακόμη χειρότερα, υπάρχουν από την αρχή. Πολλοί άνθρωποι έχουμε την λανθασμένη πεποίθηση ότι "εγώ αυτόν/αυτήν θα τον/την αλλάξω" και ουσιαστικά σιγοντάρουμε αυτές τις συμπεριφορές. Ή κάνουμε ότι δεν τις βλέπουμε πιστεύοντας ότι ο άλλος θα συνετιστεί από μόνος του.Η ευθύνη του "μη ευθυνοφόρου στον χωρισμό" λοιπόν, έγκειται στο ότι συντηρούσε με τον δικό του τρόπο αυτήν την κατάσταση προσβλέποντας σε μια αλλαγή που δεν ήρθε ποτέ, ώσπου δεν άντεξε άλλο το βάρος και προχώρησε στη διαδικασία του χωρισμού.
Scroll to top icon