[εικόνες via]
Απ' τον Τέρενς Κουίκ του Καμμένου και τον Κασιδιάρη της Χ.Α., στον Αλέξη Μητρόπουλο του Σύριζα.
Αρκεί να διαμαρτυρηθείς για κάτι -δικαίως ή αδίκως- και θα τρέξουν όλοι κοντά σου, ανακαλύπτοντας τον τίμιο αγώνα σου και τη συντριβή που θα υποστείς με τα νέα μέτρα.
Και μπορεί τώρα να έχουν δίκιο οι διαμαρτυρόμενοι (αν και δεν είμαι σίγουρος ότι όλοι οι αστυνομικοί -πέρα απ' τους νέους- ψωμολυσσούν ούτε ότι οι πανεπιστημιακοί ή οι δικαστικοί αξίζουν οποιαδήποτε συμπόνοια για τα οικονομικά βάσανα που -πολλοί μόνο στο μυαλό τους- θα περάσουν), όμως αυτή ήταν πάντα η τακτική.
Μπορεί να διαλύουν με χημικά τις δικές σου διαδηλώσεις σου και να τους φωνάζεις γουρούνια και δολοφόνους, αλλά αν πουν κάτι εναντίον της (εκάστοτε) κυβέρνησης, ξεχνάς τα πάντα και τρέχεις όλο ντροπιαστικό λαϊκισμό για να μαζέψεις ψήφους.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά καλώς ή κακώς μόνο η ακροδεξιά -ΚΑΙ ΑΝ!- δικαιούται να είναι εκεί (απ' την άποψη πως ό,τι λέει σήμερα το έλεγε και παλιά - εξάλλου, δυστυχώς, έχει ιδαιτέρως συγγενικούς δεσμούς με την αστυνομία).
Οι υπόλοιποι είναι απλοί καιροσκόποι.
+
[via]
σχόλια