Κλ του μπαμπα σου η κλειστη πορτα τον πειραξε? Χαχ που ειναι το προβλημα σε αυτο? Να μην ακουγεται ο ηχος απο την τηλεοραση ή το οτιδηποτε που θα σε ξυπνησει ή δεν θα σε αφήσει καν να κοιμηθεις του λεει κατι?
13.7.2018 | 00:58
Είμαι 24 χρονών.
Ο πατέρας μου, μου συμπεριφέρεται λες και είμαι παιδακι, δεν αντέχω άλλο θέλω να φύγω, με κάνει να αισθάνομαι θλίψη και να πνιγομαι μέσα μου. Έχω και τα δικά μου θέματα έχω και εκείνων να μου πρήζει τα τέτοια κάθε λίγο και λιγάκι, τον ενοχλεί ακόμα που κοιμάμαι με κλειστεί πορτα, δηλαδή τι άλλο να κάνω; Βαρέθηκα κάθε τρεις και λίγο ελα να φας, κάνε αυτό κάνε εκείνο, δεν αντέχετε. Θέλω να επιστρέψω στη ζωή μου, δεν μπορώ άλλο εδώ, τουλάχιστον εδώ έχουμε το μαγαζί και βγάζω κανένα φράγκο, αλλά γιατί να ζω υπό τέτοιες συνθήκες; Γιατί να είμαι πάντα διαφορετική απ' τους άλλους, δεν μπορώ να ζήσω, πιέζομαι αφάνταστα εδώ. Κάθε μέρα είναι και ένας μικρός θανατος. Απ' την αλλη βλέπω τη μαμά μου και σκέφτομαι πόσο δυναμική γυναίκα είναι, και πως κατάντησε με αυτόν τον ανρθωπο δίπλα της, είναι τόσο ομορφη, τόσο γλυκιά και συμπαθείς, αλλά επέλεξε να κάνει μια ζωή που ποτέ δεν ονειρεύτηκε, να είναι 30 χρόνια μαγείρισσα με το έτσι θέλω. Μπαμπάς μου είναι μεν, αλλά δεν μπορεί να μου επιβάλει τη ζωή μου, 24 χρονών γωμαρη είμαι και δεν μπορεί να το βάλει στο νου του, τι σκατα νοοτροπία είναι αυτή; Επειδή δεν κάνω τα θελήματα του μου έχει πρηξει τα τετοια. Απίστευτο, ζω ένα δράμα
1
