ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σου κ από μένα, το ίδιο περίπου παθαίνω κι εγώ , αν και ποτέ δεν σχολίασα/κριτικάρω ηθελημένα ανθρώπους γιατί δεν μ αρέσει, για μένα αν έχεις στόχους που πετυχαινεις κ σε οδηγούν στην εκπλήρωση των ονείρων σου, δε χρειάζεται να ασχολείσαι με το τι θα πουν οι άλλοι για εσένα απο πάντα γιατί απλά σπαταλάμε ενέργεια κ οι δυό μας, να σε νιάζει η γνώμη του εαυτού σου π.χ για έναν στόχο σου το πως θα τον πετύχεις είναι δικό σου θέμα απλά οι ξένοι πάντα λένε για εμάς είτε από βαρεμαρα, από ζήλθα κακκία, κ μερικοί είναι τόσο παραδομένοι στα πάθη τους που είναι πλέον θηρια κ δεν το καταλαβαίνουν, οπότε αυτό αν θέλεις κάνετα δηλαδή οχι ότι γράφετε εδώ αλλά ότι αρέσει σ εσένα για να το ξεπεράσεις. Άρα 1) επικεντρωσου σε στοχους2) βαλε τρέλα στη ζωή σου3) να εκπληρώνεις τους στόχους σου Μειονεκτημα: βαρετη ζωή

θα σου πω, πώς το αντιμετώπισα εγώ. Μέσα απο την ενδοσκόπηση, φυσικά βοηθάει ότι είμαι μεγαλύτερης ηλικίας και εχω περάσει πολλά. Όποτε μου λέει κάποιος κάτι αρνητικό πχ. για τη δουλειά μου εστιάζω σε όσα πράγματα εχω πετύχει μέχρι σήμερα και πόσα καλά λόγια έχω ακούσει απο ανθρώπους που συνεργάστηκαν μαζί μου. Αν μου λέει κάποιος μα δεν μπορείς να το καταφέρεις εστιάζω σε πόσα πράγματα έχω καταφέρει κτλ. Έτσι συνειδητοποιώ πως αυτά που λέγονται στην ουσία δε με αφορούν και θα σου πω και κάτι συνήθως όσα λέγονται είναι μεγενθυμένα και κακίες κομπλεξικών ανθρώπων που δε σε πάνε ρε αδερφέ. Το μυστικό είναι εν ολίγοις να εστιάζεις στα καλά σου στοιχεία και να συνεχίζεις να προχωράς. Η πυξίδα σου να είσαι εσύ και ο,τι έχεις καταφέρει και πετύχει και ο,τι θετικό έχεις εισπράξει σε αυτήν την πορεία και όχι οι άλλοι που οδηγούνται πολλες φορές σε κρίσεις απο ζήλια και κακία πολλές φορες χωρίς να το αντιλαμβάνονται καν οι ίδιοι. Γενικά, μη δίνεις πολλή σημασία σε ανθρώπους. Είμαστε από τη φύση μας μικροπρεπή και κομπλεξικά όντα. Βάλτα κάτω με τη λογική εστιάσου στο τί έχεις καταφέρει, απο πόσες δυσκολίες έχεις περάσει, γράψτους όλους και keep walking.

Ειναι πολυ σημαντικο να μαθεις να αγαπας τον εαυτο σου, και να τον αποδεχτεις. Να τα βρεις με το κομματι σου που σε κριτικαρει, και οταν το κανει να του λες σουτ! Την πιπ@ σου εσυ! Και ειναι κριμα γιατι αν το σκεφτεις πολλες φορες μιλαμε στον εαυτο μας με τετοιο τροπο που δε θα μιλαγαμε στους φιλους ή αγαπημενα προσωπα. Οποτε γιατι το κανουμε αυτο σε μας?Δευτερον. Ειναι επισης σημαντικο να καταλαβεις οτι οταν ατομα σε κριτικαρουν αυτο δεν εχει να κανει με σενα αλλα με τα ιδια τα ατομα. Φυσικα θα δεις καποιον και μπορει να κανεις καποιες σκεψεις χλευαστικες, αλλα απο αυτο το σημειο εως το να ανοιξεις το στομα σου και να εξωτερικευσεις τη γνωμη σου η οποια σιγουρα θα εχει αντικτυπο στο αλλο ατομο ειναι μεγαλο βημα, το οποιο γινεται μονο εαν εχεις προσωπικα ζητηματα.Κανε πραγματα που αγαπας, τριγυρησε τον εαυτο σου με ατομα που σε αγαπανε, σεβονται, δεχονται για αυτο που εισαι. Οταν νιωθεις ετοιμη κανε πραγματα που σε βγαζουν απο την ανεση σου. Θα δεις σιγα σιγα οτι κατακτας περισσοτερο εδαφος = αυτοπεποιθηση κλπ..:)

Όλοι κατά καιρούς περνάμε τέτοιες φάσεις. Πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου για να μπορείς να θωρακιστείς. Να υποστηρίζεις τις πεποιθήσεις και τη στάση ζωής που έχεις επιλέξει. Για να γίνει αυτό χρειάζεται χρόνος, εμπειρία και γενικά να «ψηθεις» στη ζωή. Μέχρι τότε να φιλτράρεις αυτά που ακούς να κρατάς ότι μπορεί να σε βοηθήσει και να βάζεις ένα φρένο σε λόγια και ανθρωπους που μπορεί να σε πληγώσουν. Και να μην ξεχνάς ότι σημασία δεν έχει μόνο τι λέει κάποιος αλλά και ΠΟΙΟΣ το λέει.

Δεν μπορώ να πω ότι μένω ανεπηρέαστη από την κριτική (είτε θετική, είτε αρνητική) αλλά σχετικά με τ' αρνητικά σχόλια προσπαθώ να δω αν υπάρχει κάποια βάση ή λέγεται για να λεχθεί. Τώρα αν είναι άτομο που είναι αγαπημένο μου, θα μ' επηρεάσει ακόμη κι αν είναι αναληθής. Υ.Γ. Η μόνη λύση πάντως που βοηθάει αρκετά είναι να γνωρίζεις αρκετά καλά τον εαυτό σου και να παραδέχεσαι τις αδυναμίες σου. Σίγουρα,όλοι θέλουμε ν' ακούμε ωραία λόγια ακόμη κι αν δεν πολυπιστεύουμε ότι ισχύουν, όμως η αυτογνωσία μας οπλίζει και στα καλά και στα κακά λόγια και δεν μας κάνει να πέφτουμε απ' τα σύννεφα. Αν εμένα με πει κάποιος φλύαρη ή απότομη-κάποιες φορές είμαι αρκετά- η κι άλλα επειδή τα έχω εντοπίσει και είτε έχω συμφιλιωθεί είτε προσπαθώ να τα δουλέψω... δεν θα πέσω από τα σύννεφα. Αν όμως μου έλεγαν κάτι που θα φοβόμουν ότι είμαι και δεν 'θα το θελα ίσως το έπαιρνα πιο βαρέως.