Δεν νομίζω να έχει προηγούμενο στην ιστορία των free press ο αντίκτυπος που είχε το εκδοτικό εγχείρημα της LifΟ την προηγούμενη εβδομάδα /
προσπαθώ να το πω όσο πιο «αντικειμενικά» γίνεται, αφουγκραζόμενος το μεγάλο κύμα που σηκώθηκε από τα πρώτα λεπτά πρώτα των ηλεκτρονικών αναρτήσεων στην ιστοσελίδα μας και στη συνέχεια με την κυκλοφορία της έντυπης έκδοσης στα γνωστά σημεία σε όλη την Αθήνα /
δεν έχω ξαναπάρει τόσα μηνύματα από φίλους που ήθελαν οπωσδήποτε ένα αντίτυπο, όχι απαραίτητα για να το διαβάσουν (το περιεχόμενο υπήρχε, εξάλλου, ελεύθερο στο site) αλλά για να το κρατήσουν στη βιβλιοθήκη τους, στο αρχείο τους, μέσα τους /
στην αρχή δεν κατάλαβα ακριβώς τι γινόταν /
λίγο ζαλισμένος από τη θεαματική υποδοχή στα social media, δυσκολευόμουν να ερμηνεύσω το φαινόμενο /
τώρα που ο κουρνιαχτός αρχίζει και κατακάθεται και τα πράγματα παίρνουν την κανονική τους θέση μπορούμε να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό που έγινε /
πρώτον: ένα free press αποφασίζει να ασχοληθεί με την ιστορία της πόλης που το γέννησε και το «μεγαλώνει» /
ακούγεται αυτονόητο, αλλά δεν είναι /
δεν έχετε παρά να κοιτάξετε πίσω και γύρω σας /
σε έναν περιβάλλον ακατάσχετης πολιτικολογίας, η απόφαση της LifO να επενδύσει στο «παρελθόν», στο «κοίταγμα προς τα πίσω», σε κάτι φαινομενικά «παλιομοδίτικο» και «άκαιρο» έχει σαφή πολιτική διάσταση /
δηλώνει μια πολιτική θέση που αν θέλουμε σώνει και ντε να την ερμηνεύσουμε, έχει τρομερή σχέση με όσα περνάμε σήμερα /
η LifO έκανε την προηγούμενη εβδομάδα μια επιλογή: σηκώθηκε λίγο πιο ψηλά από το εφήμερο «τώρα», πάγωσε προς στιγμήν τον χρόνο, όχι για να αποφύγει το πυρακτωμένο σήμερα αλλά, αντίθετα, για να εντάξει το σήμερα σε ένα πλαίσιο που συχνά μας διαφεύγει /
τόσο υπερ-απασχολημένοι με όσα συμβαίνουν «τώρα», έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι είμαστε σκόρπιες κουκκίδες σε ένα άθεο σύμπαν που γεννήθηκε μαζί μας και θα πεθάνει μαζί μας /
αλλά είναι πραγματικά έτσι; /
αυτή είναι η μεγάλη ανακούφιση που προσφέρει η Ιστορία, η συμπονετική της διάσταση, αν θέλετε: το αφιέρωμα της LifO ένωσε τις σκόρπιες κουκκίδες σε ένα κοινό νήμα που δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από μια μεγάλη, κοινή μήτρα /
αυτό είναι το παρελθόν μιας πόλης: οι άπειρες ενωμένες κουκκίδες που όρισαν τις ζωές των παππούδων και των πατεράδων μας και χωρίς να το γνωρίζουμε καν έφτιαξαν κι εμάς τους ίδιους /
γι' αυτό η πράξη της LifO ήταν βαθιά πολιτική /
σε αυτόν το λιμνασμένο ωκεανό μισαλλοδοξίας και κυνισμού μίλησε για το κοινό χθες /
και χωρίς να το καταλάβει, έκανε κάτι πολύ μεγαλύτερο: όρισε την αθηναϊκή ταυτότητα «μιλώντας» ταυτόχρονα στις καρδιές των ανθρώπων /
ακριβώς αυτή η ποιότητα συσπείρωσε και συγκίνησε /
όσοι αγαπάμε αυτή την πόλη και το ξέραμε αισθανθήκαμε λιγότερο μόνοι /
και σε όσους είχαν πείσει τους εαυτούς τους για το αντίθετο (ότι δηλαδή δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν καμία συναισθηματική σχέση με αυτό το «μπουρδέλο») μπήκε ο σπόρος της αμφιβολίας /
από την περασμένη Παρασκευή η Αθήνα είναι λιγότερο μόνη /
μαζί της κι εμείς.
Τα πιο δημοφιλή του τεύχους «Η ιστορία μιας πόλης»
1.ΤΑ ΘΑΜΜΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Από τον Κώστα Πασχαλίδη
2.Η ΝΤΟΛΤΣΕ ΒΙΤΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΡΙΒΙΕΡΑΣ
Από τον Δημήτρη Ρηγόπουλο
3.ΕΞΑΡΧΕΙΑ: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ
Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο
σχόλια