ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
5.8.2018 | 18:11

Αυτό με την ανεξαρτησία είναι πρόβλημα

Παιδιά είδα τα σχετικά άρθρα που παιδιά αναζητούν να ενοικιάσουν και δεν βγαίνουν, σας καταλαβαίνω απόλυτα, εγώ έχω μια γκαρσονιέρα στο όνομα μου, συγκεκριμένα οι γονείς μου είναι χωρισμένοι, η μάνα μου είχε ένα διαμέρισμα τριάρι και το πούλησε και πήρε από ένα μικρό σπίτι στο κάθε παιδί (είμαστε 3 παιδιά, εγώ που είμαι αγόρι και η δύο αδελφές μου που είναι μεγαλύτερες από μένα 23 και 24 αντίστοιχα) όλη την διαδικασία που αγοράσαμε τα σπίτια την τράβηξα εγώ μου έκαναν πληρεξούσιο τα κορίτσια χωρίς να με ρωτήσουν αν μπορώ και έπαιρνα άδεια από την δουλειά μου για να τρέχω να βγάλω για το καθένα ένα σορό χαρτιά από εφορίες, λογιστές, κτηματολόγια, και τέτοια, για να τα πάω έτοιμα στην συμβολαιογράφο γιατί τα λεφτά βγήκαν τσιμα, τσιμα, και η μάνα μου δεν είχε να πληρώσει δικηγόρο που παίρνουν τα έντερα τους, γιατί δεν θα έβγαιναν τα χρήματα και δεν θα παίρναμε αυτά που ήθελε η μάνα μου που ήταν καλά συντηρημένα, η αδελφές μου θέλαν να τα βρουν όλα έτοιμα μέχρι και στην ΔΕΗ και το νερό εγώ πήγα να τα συνδέσω και να τα βάλω στα ονόματα τους, γιατί εκείνες δεν μπορούσαν τάχα μου να πάρουν άδεια, ενώ για εμένα ήταν εύκολο που έκανα ένα μήνα να πάρω ρεπό για να μην χάσω μεροκάματο, εκείνες πήραν από ένα δυάρι και εγώ μια γκαρσονιέρα κοντά στην γιαγιά μου 30τ.μ. το μικρότερο δηλαδή, η συμφωνία ήταν να μείνει η μάνα μου στο δυάρι της μιας μου αδελφής που είχε και ένα μικρό δομάτιο ακόμα που θα έμενε η μάνα μου εκεί, αυτό έγινε μέχρι σήμερα και τώρα λέει να φύγει από το δυάρι για να μείνει με το αγόρι της(καλός και αυτός!) Το ίδιο και η άλλη μου αδελφή δεν την θέλει τη μάνα μου γιατί και εκείνη κάποτε μπορεί να συζήσει με κάποιον και η μάνα μου είναι και για της δύο μεγάλο εμπόδιο, παρεπιπτόντως το δικό μου σπίτι όταν το αγόρασα ήταν νοικιασμένο από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη και περίμενα τώρα σε λίγες μέρες που θα βγεί το παιδί που νοικιάζει, να αρχίσω να το φτιάξω όπως θέλω για να μπω να μείνω (εγώ μένω με την γιαγιά μου τώρα για να είμαστε πιο άνετα μέχρι να ελευθερωθεί το δικό μου), και τώρα που θα ξενικιαστει το σπίτι μου, τυχαία ήρθε στης αδελφές μου ότι η μία θα φωνάξει να μείνει με το αγόρι που τα έχουν δέκα μήνες, και η άλλη να κάνει το επόμενο βήμα να συζήσει και εκείνη με ένα παιδί πού τα έχει τρεις μήνες μόνο! Η δε πρώτη της τρώει το σπίτι άμα μείνει η μάνα μου που κοιμάται σε ένα μικρό δομάτιο με μονό κρεβάτι και η άλλη έχει το μεγάλο δομάτιο με το διπλό(και έχει και σαλόνι άνετα μένουν αμα θέλουν). Που η μάνα μου έχει την επικαρπία και άμα θέλει της χορεύει στο ταψί όσο ζεί αλλά είναι πολύ διακριτικό άτομο και δεν θέλει τσακωμούς, και της λένε να πάει να νοικιάσει για να ηρεμήσει τάχα μου και η μάνα μου με μαύρη καρδιά το δέχεται, αλλά μούσι η αδελφές μου ξέρουν ότι δεν θα την αφήσω έτσι και θα της πω να μείνει στην γκαρσονιέρα ( που σε εμένα η μάνα μου δεν φοβόταν μην το πουλήσω και δεν έχει βάλει επικαρπία) και εγώ που με αγαπάνε υποτίθεται, ας μείνω με την γιαγιά μου που ούτε κοπέλα στο σπίτι δεν μπορώ να φέρω άλλη περίπτωση εκεί,( καλή η γιαγιά μου, αλλά παλαιών αρχών). Και επειδή το σπίτι το δικό μου είναι γκαρσονιέρα, δεν χωράω να μείνω μαζί με την μάνα μου, και έτσι εγώ θα βγω στο νοίκι, γιατί με την μάνα μου που παίρνει 500€ το μήνα από την δουλειά της δεν θα την αφήσω να πάει να ενοικιάσει και καπνίζει κιόλας δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα και δεν της αξίζει αυτό! , δεν με νοιάζει θα τα βγάλω πέρα εγώ είμαι 21 και δουλεύω από μικρό παιδί, παίρνω 600 το μήνα, πάλι καλά δεν καπνίζω, Κάπος θα τα βολεψω, έχω μαζέψει και κάτι στην άκρη όχι πολλά για να έπαιρνα τα βασικά έπιπλα στο σπίτι μου. Αλλά ρε παιδιά έχω άδικο πείτε μου, και έτρεξα για όλα, και το μικρότερο σπίτι πήρα, και δεν έκανα ποτέ παράπονα γιατί και η μάνα μου ότι μπορούσε έκανε, και την ευχαριστώ, αλλά την γαϊδουρια από της αδελφές μου δεν την αντέχω άλλο, μόνο την πάρτη τους κοιτάζουν και τους γκόμενους τους ( και φταίνε η αδελφές μου γιατί, αυτοί πιο πολύ για τον 1ό που τον ξέρω παραπάνω, μια χαρά την κάνουν πονηρά την δουλίτσα τους και ας το παίζουν καλοί με όλους, γιατί η αδελφή μου ήθελε να ενοικιάσει και αυτός του ξυνησε από ότι πιστεύω και της άρχισε την μουρμούρα και άλλαξε γνώμη μετά αλλά δεν το παραδέχεται η αδερφή μου)...Κουράστηκα να τρέχω για εκείνες και να μην νιώθουν τίποτα πόσο να κάνω άλλο τον Μαλακα πια...Σκέφτομαι όταν μπω στο σπίτι που θα ενοικίασώ, και τακτοποιηθεί και η μάνα μου στο δικό μου, να κόψω μια και καλή, με της αδελφές μου μπας και μάθουν να εκτιμάνε και λίγο τους δικούς τους. Εσείς τι λέτε?Ευχαριστώ και συγνώμη για το μεγάλο κείμενο .
11
 
 
 
 
σχόλια
Έχω τραβήξει κι εγώ πολλά από αδέρφια και τις γυναίκες τους. Πάντα ο μικρός της οικογένειας, αν είναι φιλότιμος, τρώει όλα τα σκατά. Ακόμα και στις διακοπές, εγώ ειμαι που θα πρέπει να προσαρμοστώ στους άλλους για να μη μείνει ο υπέργηρος και χήρος πατέρας μας ολομόναχος στη Αθήνα. Στην ηλικία σου ήμουν εντελώς θύμα, και το πλήρωσα όταν ήρθαν σοβαρά προβλήματα χωρίς να έχουν ρυθμιστεί οι σχέσεις μας. Και τότε ήμουν μεγαλύτερος, στα 30 μου, και δεν πήγαινε άλλο, αντισταθηκα και γίναμε οικογενειακώς κ***ς. Φίλε μου είσαι ακόμα παιδί. Μη σε δηλητηριάζει η αχαριστία μια ζωή. Φτυσε όποιον δεν σε υπολογίζει, και μην τους κάνεις τα χατίρια. Κι επίσης λέγε την αλήθεια, όσο δύσκολα και είναι να την εκφράσεις. Σίγουρα θα τσακωθείτε διότι έτσι όπως τα περιγράφεις δεν θα καθίσει καμία να δει το δίκιο σου, αλλά θα μάθουν να σέβονται τα όρια σου. Καλύτερα τσακωμενοι παρά μια δήθεν οικογενειακή αρμονία που σε καθιστά αιώνιο Μ****α.
Δυστυχώς οι κληρονόμοι συνήθως είναι κακομαθημένοι. Δεν εκτιμούν τίποτα. Αν δεν κοπιάσεις, δεν εκτιμάς. ΝΟΜΟΣΕσύ φαίνεσαι παιδί της βιοπάλης... ξέκοψε όσο είναι καιρός και κοίτα την ζωή σου. Οι συγγενείς δεν είναι πάντα άγιοι, δεν τους διάλεξες στην τελική.
Σταμάτα να βοηθάς τις αδερφές σου το συντομότερο δυνατόν, όπως είπες και εσύ στο τέλος. Θα μπλέξουν σε όλο και χειρότερα προβλήματα με την πάροδο του χρόνου και θα σε πάρουν μαζί τους στην κατρακύλα αν συνεχίσεις να είσαι δίπλα τους, πίστεψε με.
Θα μπορούσαν όμως τα αδέρφια να ειναι ενα δώρο Θεού,όπως για πολλους απο εμάς. Ειναι κρίμα να αδικούμε ολα τα αδέρφια επειδή οι συγκεκριμένες προέκυψαν απλειστες, αχαριστες και απίστευτα ανήθικες ακομα και στη μάνα που τις γέννησε και εκανε τα παντα για αυτες.Αναφορικά με τον εξομολουμενο, θα πρότεινα να μείνεις μόνος σε καθε περίπτωση και να βάλουν και οι άλλοι νερό στο κρασί τους: είτε η μαμα σου να μείνει με τη γιαγιά είτε να προσφέρει το καθε παιδί 100 ευρώ το μηνα για να τη βοηθήσετε να μεινει μόνη, αν αποτελεί τόσο μεγαλη ανάγκη και για την ίδια. Αλλα να συνεισφέρετε εξίσου, ναι; :-)
Όχι είναι από την μάνα μου η γιαγιά αλλά δεν θέλει να μείνει μαζί της η μάνα μου γιατί έχει πολλές ιδιοτροπίες λόγο ηλικίας δεν είναι εύκολη στην συγκατοίκηση.
Ε, ναι, αλλά αφ'ενός είναι κόρη της, αφ'ετέρου έχουν πολύ μικρότερη διαφορά ηλικίας από ό,τι έχεις εσύ με τη γιαγιά σου - κι όμως,εσύ προαρμόστηκες και έμεινες όσο έπρεπε.Εξάλλου, η μητέρα σου για εσένα το αγόρασε το σπίτι και έδειξε και την αμέριστη εμπιστοσύνη της σε σένα.Μπορείς, για να ισορροπήσουν τα οικονομικά σας και να τα βγάζετε και οι δυο περα, να δίνεις εσύ π.χ 200 ευρώ από το μισθό σου το μήνα στη μητέρα σου, να έχει 700, να νοικιάσει και να περνάει και πιο άνετα. Κι εσύ που δε θα έχεις έξοδα ενοικίου, θα βγαίνεις με τα υπόλοιπα.
Scroll to top icon