ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.8.2018 | 07:55

Ο άντρας μου δεν με αγγίζει λόγω βάρους.

Έχω να κάνω έρωτα με τον άντρα μου 3.5 χρόνια.Είμαστε και οι δύο 36 ετών. Πάντα προτιμούσε το αδύνατο κορμί, είμαι 85 κιλά και 1.65 ύψος. Τσακωνομαστε συνέχεια και πολύ άσχημα μάλιστα γι αυτό τον λόγο όλα αυτά τα χρόνια, για την απόρριψη που δέχομαι , αυτός να επιμένει να χάνω κιλά εγώ να πεισμωνω ακόμη περισσότερο και να μην τα χάνω. Με κάνει να νιώθω μειονεκτικά, ενώ θέλω να τα χάσω δεν θέλω να του κάνω την χάρη απλά για να έχει το κορμί που θέλει ώστε να λειτουργήσει. Δεν δέχομαι να με απορρίπτει ως γυναίκα κάποιος απλά λόγω περιττών κιλών. Παρεμπιπτόντως ούτε αυτός ούτε εγώ έχουμε πάει με άλλους αυτά τα χρόνια , απόλυτα σίγουρο αυτό .Πιστεύει ότι του έχω δημιουργήσει ψυχολογικό επειδή το έχουμε συζητήσει άπειρες φορές. Από την άλλη θεωρω είμαι αρκετά εμφανίσιμη ακόμη κ σε αυτά τα κιλά και γενικοτερα με φλερτάρουν απλά στα μάτια του αντρα μου πέρα από το πρόσωπο μου δεν του αρέσει κάτι άλλο κ αυτό με πληγώνει. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να χωρίσω αλλά λόγω παιδιού κάθομαι.Ο ίδιος δεν θέλει να χωρίσει απλά να αδυνατισω. . Πως μπορώ να είμαι νορμάλ απέναντι του ακόμη κ αν αδυνατισω??? Πως να ξεχάσω τόσα χρόνια που με απορρίπτει και απλά μετά να γίνεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα?? Εννοείται ότι είμαι ερωτευμένη με τον άντρα μου και είναι πολύ ωραίος άντρας αντικειμενικά αλλά πονάω αλλά νιώθω πολύ πληγωμένη και προσβεβλημένη ως γυναίκα. Ποια η συμβουλή σας???
18
 
 
 
 
σχόλια
Καλησπέρα και απο εμενα. Γεωργία με αυτά που διάβασα,θεωρώ πως ναι μεν μπορεί το θέμα σας να ξεκίνησε απο τα κιλά αλλα τωρα εχει γίνει πιο βαθύ. Έχετε μεσα σας και οι δυο θυμό και αντιδραστικότητα,έχετε προφανώς απογοητευτεί και δεν μπορείτε να το διαχειριστειτε σωστά. Το πιστευω οτι μπορεί να έχει μπλοκάρει ο άντρας σου σεξουαλικά αλλα δεν νομίζω να οφείλεται στα κιλά αποκλειστικα. Η ψυχολογία ειναι περίπλοκη σε αυτα τα θέματα μπορει να νιώθει πιεσμενος,μπορει να του γυρισε για χιλιους δυο λόγους. Εδω μέσα θα ακούσεις πολλά αλλά αν αγαπιέστε και θέλεις να δώσεις μια ευκαιρία στη σχέση σας εγω θα πρότεινα να πάτε σε έναν ειδικό, σε ένα ψυχολογο που ειδικεύεται σε θεραπείες ζευγαριών. Θα σας βοηθησει να βγαλετε στην επιφανεια το πραγματικο προβλημα,χωρις θυμους και υστεριες. Πολλες φορες νιωθουμε πραγματα που δεν ξερουμε γιατι τα νιωθουμε,δεν μπορουμε να τα μεταφρασουμε και να τα εκφρασουμε,ισως ετσι ειναι και ο αντρας σου.Πατε σε ειδικο θα σας βοηθησει πολυ θα το δεις.
Το προβλημα ξεκιναει απο το οτι ο νεοελληνας ειναι τοσο στερημενος απο το σεξ ωστε ειναι διατεθειμενος να προσεγγισει μεχρι και την πιο αντιαισθητικη (για τα γουστα του) γυναικα προκειμενου να ξεμπουκωσει. Ο φοβος της μοναξιας και κυριως της αγαμιας τον οδηγει να παντρευεται ατομα για τα οποια δεν αισθανεται καμια ελξη, οπως στο συγκεκριμενο παραδειγμα, και, αργοτερα, να υπομενει αυτη τη μιζερια.Κατα τα αλλα, για να μπουμε και στο πνευμα της νηματοθετριας: πως τολμαει ο φασισταρας να σου λεει οτι θελει να χασεις βαρος? Ποιος ειναι ο Μπραντ Πιτ? Αντι να σε ταισει καμια παστα ξερωγω και να σου λεει τα παχη σου τα καλλη σου, ο σεξισταρος. Χωρισε τον, τι καθεσαι.
Έχω καιρό να θυμώσω τόσο διαβάζοντας εξομολόγηση.Μόνο από το ύφος της εξομολόγηση δείχνεις άνθρωπος ανώριμος, εγωιστής και πεισματάρης. Έχεις πάρει 25 κιλά κι απορείς γιατί ο σύζυγος δε σε προσεγγίζει σεξουαλικα? Και μάλιστα αρνείσαι πεισματικά να χάσεις έστω 5?Μήπως είσαι τρολλ?
εγώ ποτέ δεν θα το έκανα αυτό στον άνθρωπο μου. Πηγή: www.lifo.grΉδη το κάνεις κοπελιά... Αν (όντως) τον αγαπάς όπως λες, χάσε τα τα ρημάδια. Κι εγώ το ίδιο πρόβλημα έχω με τη γυναίκα μου, τη γνώρισα 65 και μου έγινε 90 μετά από δύο γέννες. Πώς να σου πω πιο ωραία; Δεν είναι καυλωτικό βρε παιδί μου να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο με πατσοκοίλια και μπράτσα που να κρέμονται. Ένα περιποιημένο σώμα έιναι πιο όμορφο, πιο ελκυστικό και πιο θελκτικό, πώς να το κάνουμε δηλαδή. Δεν κάνουμε σεξ (οι άνδρες) με το μυαλό, με το σώμα μας κάνουμε. Θέλουμε μια περιποιημένη (πρόσεξε, δε λέω όμορφη, περιποιημένη λέω) γυναίκα δίπλα μας. Έτσι είναι η φύση μας.
Λοιπον, ας πουμε ότι το μονο προβλημα στη σχεση σας είναι τα κιλα.Απο αυτά που εχεις πει μεχρι στιγμης εσυ θα ηθελες να τα χασεις,αλλα θα ηθελες να εχεις και την υποστηριξη του,αντι να σε αποθαρρυνει.Σεβαστο,στη σχεση πρεπει να υπαρχει αλληλουποστηριξη.Εδω όμως βλεπουμε συναισθηματικα να μη συμβαινει.Και ρωτω-δε θελω απαντηση για εσενα είναι η ερωτηση-συνεισφερει επαρκως στις οικογενειακες υποχρεωσεις; Επισης, λες ότι σαν ανθρωπος λειτουργεις αντιδραστικα.Επομενως,αντιδρα ο εγωισμος σου επειδη δε σε θελει σα γυναικα και γεμιζεις και πιθανοτατα με θυμο επειδη εσυ τον αποδεχεσαι όπως είναι επειδη όπως λες τον αγαπας πραγματικα και όχι επιφανειακα όπως εκεινος.Βεβαια το αν ηταν /είναι επιφανειακος πιστευω ότι θα υπηρχαν δειγματα όλα αυτά τα χρονια .Επιπλεον ,αν θελεις να το παμε ετσι κι εσυ δεν αποδεχεσαι ότι εκεινος εχει αυτά τα χ κριτηρια για να βρεθει στο κρεβατι με μια γυναικα.Αρα ποσο θεωρεις ότι τον αποδεχεσαι ολοκληρωτικα;Εκει που θελω να καταληξω είναι το εξης:Το πώς αντιλαμβανεται και αντιστοιχα το πώς εκφραζει κανεις την αγαπη είναι πολύ διαφορετικα πραγματα …Τωρα,το ότι εχεις απαρνηθει το σεξ 3.5 χρονια δε σε κανει ανιδιοτελη.Μπορει να νιωθεις καλα με τον εαυτο σου,αλλα το «καλα» δεν είναι και απαραιτητα αρκετο.Με αλλα λογια,όπως εχεις πει κι εσυ ξερεις τι πρεπει να κανεις και πρεπει να το κανεις για σενα και όχι για το συντροφο σου που ναι μεν το αντιλαμβανεσαι,αλλα ισως δεν εισαι στο σημειο ακομα να το νιωσεις βαθεια μεσα σου,ώστε να προχωρησεις.Θελεις την αποδοχη και την επιβεβαιωση από εκεινον.Την επιβεβαιωση σου βεβαια την παιρνεις και από τους αλλους όπως μας ειπες ,μιας και εισαι εμφανισιμη.Το θεμα είναι πως πρεπει να αγαπησεις περισσοτερο τον εαυτο σου και να ασχοληθεις με τις αναγκες σου.Και να μην περιμενεις το οκ,από τους αλλους.Και επειτα από 3.5 χρονια σε αυτό το μοτιβο σκεψης/συμπεριφορας ισως να μη νιωθεις και «αρκετη»,ώστε να διεκδικησεις κατι καλυτερο.Ξερεις μερικες φορες ακομα και η αγαπη γινεται συνηθεια.Αλλες φορες ,πειθουμε τον εαυτο μας για πραγματα τα οποια δεν ισχυουν.Ακομη, ο συντροφος σου,θα μπορουσε να ισχυριστει καποιος πως φερεται εντελως χειριστικα .Απο τη μια δεν είναι καθολου ικανοποιημενος με την ολη κατασταση ,αλλα από την άλλη όταν του προτεινεις εναλλακτικες εκεινος παταει πανω στις αρχες σου για να μην τον εγκαταλειψεις και να αποφυγεις ισως άλλες καταστασεις.Όπως βλεπεις δηλαδη και όπως ανεφεραν και οι αλλοι από πανω,τα κιλα είναι ναι μεν η αφορμη αλλα δεν είναι η πραγματικη αιτια της ολη καταστασης.Καθισες ποτε να βαλεις νερο στο κρασι σου και να του πεις «Ναι καταλαβαινω το προβλημα σου,θελω να προσπαθησω ,θα ηθελα πολύ να με στηριξεις»;Τελος,εισαι νεα γυναικα.εχεις ένα παιδι.Θα ηθελες να ποδοπατιεται η αξιοπρεπεια σου ετσι για πολύ ακομα;Αγαπα τον εαυτο σου,δωσε προτεραιοτητα στις αναγκες σου για μια φορα,διεκδικεισαι αυτό που αξιζεις και όχι που πιστευεις πως αξιζεις και γινε και ένα σωστο παραδειγμα για το παιδι σου.Αν εκεινος,δεν είναι διαθετειμενος να αλλαξει ή να υποχωρησει εν μερη και να προσπαθησει για τη βελτιωση της σχεσης σας,δε σημαινει ότι θα πρεπει να συμβιβαστεις με αυτό.
Γεωργία, πραγματικά με κούρασες. Αφού ξέρεις ποια είναι η λύση, γιατί γουστάρεις να διαιωνίζεις το πρόβλημα ρε κοπελιά; Όλοι εδώ στο λένε και στο ξαναλένε, ένας γάμος για να αντέξει θέλει θυσίες κι η δική σου είναι να χάσεις κάνα κιλό. Κλάιν μάιν δηλαδή. Αντ' αυτού προτιμάς να αντιδράς σαν κακομαθημένο πεντάχρονο. Και σ' εμάς αλλά κυρίως στον άντρα σου - "αφού μου το λέει δεν θα το κάνω" - καταπληκτική συμπεριφορά ενήλικα, μπράβο.
Καλησπέρα Γεωργία. Θα αρχίσω με το ποιο σημαντικό θέμα, κατ'εμε τουλάχιστον. Ο γάμος σου δε σε ευχαριστεί και εφόσον έχεις σκεφτεί το χωρισμό απλά κάντο. Τα παιδιά δεν πληγώνονται από ένα διαζύγιο, πληγώνονται από την έλλειψη των γονιών τους, από ένα κακό οικογενειακό περιβάλλον, από το να βλέπουν μιζέρια στο σπίτι τους, αργά ή γρήγορα θα μεγαλώσει και θα αισθανθεί την απόσταση μεταξύ σε εσένα και το σύζυγό σου. Όποτε πάει αυτή η δικαιολογία.Όσον αφορά την αγάπη. Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν πρώτα αγαπάς τον εαυτό σου. Εννοώ να έχεις αποδεχθεί ποια είσαι και τι θες. Να είσαι εντάξει με το σώμα σου και την εικόνα σου. Τα κιλά σύμφωνα με το ύψος σου λένε πως είσαι υπέρβαρη. Είσαι εντάξει με αυτό; Έχεις υπάρξει πιο αδύνατη και γυμνασμενη δε θα ήθελες μετά τη γέννα να επανέλθει το σώμα σου; Εάν όχι χάσε τα κιλά για εσένα. Για να ανέβει η ψυχολογία σου, η αυτοπεποίθηση σου. Μέσα σε αυτά τα 3,5 χρόνια δε σου έχει πει με ωραίο τρόπο ο άντρας σου ότι δε του αρέσει που αφέθηκες; Και θέλει να χάσεις κιλά; Εάν το εξέφρασε με ωραίο τρόπο θα μπορούσατε να ξεκινήσετε κάτι μαζί. Με τη γυμναστική θα έχετε και τις ορμονουλες της χαράς και θα αλλάξει γενικά πολύ η καθημερινότητα σας. Σε ένα σχόλιο σου τον αποκαλείς επιφανειακό. Χάσεις δε χάσεις κιλά θα μείνει επιφανειακός (εάν όντως είναι). Πως έκανες οικογενεια με κάποιον που κριτικάρεις; Με κάποιον που ήξερες πως κοίτα μόνο την εικόνα; Είτε τα κιλά είτε μια ρυτίδα θα τον ενοχλούσαν έναν επιφανειακό άνθρωπο.Θεωρώ πως όλο και κάποιο μικρό προβληματακι θα υπάρχει πίσω από τα κιλά. Αμφισβητώ ότι υπάρχει αγάπη μεταξύ σας. Αγάπη σημαίνει να θέλεις να βελτιώσεις τα αρνητικά του άλλου και να γίνεται μαζί καλύτεροι. Η αγάπη δε σβήνει με 20 κιλά παραπάνω, ο έρωτας ναι. Η αγάπη δεν έχει εγωισμους και πείσματα, θα έπρεπε να σε προτρέψει να τα χάσεις και εσύ να μην αρνείσαι πεισματικά. Και κάτι ακόμα, μην βάζεις ποτέ το χέρι σου στη φωτιά για κανέναν παρά μόνο για τον εαυτό σου. Όποιος θέλει να απατήσει θα το κάνει με μεγάλη επιτυχία και αν ειναι και πονηρός θα το κρύψει καλά. Συμβουλή μου: σταματα να φέρεσαι ανώριμα και να πεισμωνεις για κάτι που είπε. Κάνε μια ουσιαστική κουβέντα μαζί του. Οι επιλογές είναι δύο. 1. Προσπαθείτε μαζί να αλλάξετε το γάμο σας και τα σώματα σας και είστε καλά. 2. Χωρίζεις και κοιτάς να γίνεις καλύτερη για εσένα και ένα σωστό παράδειγμα για το παιδί σου.
Όπως σωστά λέει και κάποιος άλλος εδώ είναι ευκαιρία να κάνετε κάτι μαζί! Να στηρίξει ο ένας την προσπάθεια του άλλου! Θα σας δέσει ως ζευγάρι. Το έκανα και εγώ αφού γέννησα έχασα 15 κιλα(όσα είχα πάρει) και μαζί μου έκανε δίαιτα και γυμναστική και ο άντρας μου να χάσει 5-6 κιλά παραπάνω που είχε. Και πέτυχε! Θα νιώσεις εσυ πολύ καλύτερα! Θα αρχίσει να σε θέλει! Αν πάλι δεν πετύχει η αν εσένα δε σου βγει τουλάχιστον θα πεις ότι προσπάθησες! Πάντως εννοείται πως ο άλλος πρέπει να μας αγαπάει όπως είμαστε κτλ αλλά και εμείς ας κάνουμε μια στοιχειώδη προσπάθεια και αμέσως θα αναγνωριστεί! Τέλος κατανοώ παρα πολύ καλά πως δεν είναι καθόλου εύκολο να τα χάσεις αλλα αντίθετα θέλει στόχο, υπομονή και εσωτερική ισορροπία.
Η γνώμη μου είναι η εξης:3.5 χρόνια σημαίνει ότι δεν κάνεις προσπάθεια να χάσεις τα κιλά. Τι εννοώ: αν μόλις γεννησες σε ήθελε αδύνατη μέσα σε 6μηνες ,ε θα έλεγα είναι μαλακας. Αλλά μιλάμε για 3.5 χρόνια που απ'οτι φαίνεται αμελείς τον εαυτό σου. Καλώς ή κακώς και οι δύο μέσα σε μια σχέση πρέπει να κρατάμε το ενδιαφέρον του άλλου. Καλή η αγάπη,αλλά είστε πάρα πολύ νέοι για να φθίνει το σεξ μεταξύ σας. Άμα δεν σε βλέπει σεξουαλικά από τώρα,στα πενήντα τι θα γίνει; 3.5 χρόνια δηλαδή αυτός προσπαθεί να σου πει τι θέλει,αλλά εσύ τον αγνοείς. Άμα ψυγεία πεις δε με αγαπάει. Btw και εγώ πιστεύω ότι παίζει το μάτι του,3.5 χρόνια χωρίς σεξ τόσο νέος θα είχε αρρωστήσει. Έστω και επί πληρωμή.Και μη σου πω βάζω και εγώ το χέρι μου στη φωτιά,ποτέ μη λες ποτέ. Νομίζω πιο πολύ τον νευριάζει που αδιαφορείς για τα θέλω του. Τα δικά σου τα θέλω ποια είναι;Αν είναι να παραμείνεις σε αυτά τα κιλά γιατί πολύ απλά έτσι σου αρέσει, κανένα πρόβλημα. Πες του το να το ξέρει να δει και αυτός τι θα κάνει. Δικαίωμα του να θέλει κάποια αδύνατη δίπλα του. Δεν διαφωνώ ότι σε αγαπάει. Αλλά και εμένα ο σύντροφός μου αν γινόταν 100 κιλά ξαφνικά, όσο καλός και να ήταν, ε δε θα ήθελα να κάνω σεξ μαζί του.. οπότε άκου λίγο τις ανάγκες του. Και φυσικά αν εσύ δε θέλεις,κανένα προβλήμα. Μπορείς να του το πεις αλλά είναι ελεύθερος να πράξει ανάλογα,δε φτάνει κάποιος από τους δύο,είναι άλλες οι επιθυμίες. Εγώ είμαι της άποψης ότι δεν φτάνει η αγάπη σε ένα ζευγάρι. Χρειάζονται και σεξ, και εξόδους και φλερτ μεταξύ τους... Η αγάπη ίσως φτάσει στα 50+ και πάλι δεν είμαι απόλυτη.
Παρεμπιπτόντως ούτε αυτός ούτε εγώ έχουμε πάει με άλλους αυτά τα χρόνια , απόλυτα σίγουρο αυτό . Πηγή: www.lifo.grΕσύ μπορεί να είσαι πιστή σε αυτόν, αυτός όμως είναι; Δηλαδή πώς είσαι τόσο σίγουρη τι κάνει; Γίνεται να μη κάνει σεξ 3,5 χρόνια που απέχετε; Μήπως παραμυθιάζεις τον εαυτό σου; Και γιατί δεν αδυνατίζεις; Είναι θέμα υγείας.
Να αδυνατίσεις. Εκείνος πως πρέπει να νιώθει δηλαδή σαν άντρας που σε γνώρισε μοντέλο και έγινες...; Ότι τον αντιμετωπίζεις σαν γάιδαρο δεμένο και τέλος; Αφού λες ότι σε αγαπάει και τον αγαπάς κάι δεν έχετε πάει με άλλους, γιατί δεν κάνεις μια προσπάθεια; Άλλος στη θέση του θα είχε πηδήξει την κάθε πικραμένη. Το ότι παντρευτηκαμε και αποκτήσαμε παιδί δεν σημαίνει ότι παύουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας, ούτε ότι δεσαμε τον γάιδαρο μας. Είναι ένας τρόπος αδιαφορίας απεναντι στον άντρα σου αυτο. Αγαπάμε τον σύντροφό μας όπως και να χει, αλλά όταν λες κάτι μια φορά, δυο, τρείς....περιμένεις και μια αλλαγή...να ενδιαφερθεί κι ο άλλος για αυτό που του εξεφρασες ότι σε ενοχλεί. Στο κάτω κάτω και για την υγεία σου καλό θα είναι να αδυνατίσεις.
Scroll to top icon