ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.9.2018 | 09:20

OCD

Νομίζω ότι, όντως πάσχω από τη λεγόμενη ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Εδώ και 3 μήνες μου έχει γεννηθεί η ιδέα πως ότι έχω καταφέρει στη ζωή μου (πτυχίο, πιστοποίηση κ.α.) το έχω αντιγράψει και δεν τα έχω καταφέρει πουθενά μόνος μου. Οι σκέψεις σταματάνε για λίγο όταν αποδεικνύω στον εαυτό μου πως τελικά δεν ισχύει. Όταν το σκέφτομαι μου φαίνεται εντελώς παράλογο όμως οι σκέψεις δεν σταματούν και το άγχος είναι και αυτό ασταμάτητο. Κάθε μέρα αντιμετωπίζω την ίδια κατάσταση ξανά και ξανά και δεν βλέπω φως στο τούνελ. Έχω φτάσει στο σημείο να πιστεύω πως όντως δεν κατάφερα τίποτα από αυτά που έχω στη ζωή μου και όλα είναι ποιόν αντιγραφής. Σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο; Γνωρίζετε κάποιον τρόπο αντιμετώπισης; Σας ευχαριστώ...
2
 
 
 
 
σχόλια
Και εγώ κάπως έτσι είμαι....Ότι καί να κάνω δέν είναι αρκετά καλό, ποτέ δέν πιστεύω στόν εαυτό μου καί όταν καταφέρνω τελικά κάτι λές, ε σιγά το πράγμα.....Λύση? Δύστυχώσ εγώ εχώ βρεί το αλκοόλ.....Έλειψη αθτοπεποίθησης στο φούλ...
Δεν πάσχεις από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Αυτό που έχεις λέγεται Impostor Syndrome, ή αλλιώς «το σύνδρομο του απατεώνα» και είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις (συμπάσχω). Η αίσθηση δηλαδή ότι δεν είμαστε αρκετά ικανοί και καλοί σε αυτό που κάνουμε, η ανικανότητά μας να αναγνωρίσουμε την αξία των όσων έχουμε κατακτήσει και παράγει, και φυσικά ο συνεχής (αδικαιολόγητος) φόβος ότι όσα έχουμε καταφέρει έγιναν από κάποια «απάτη» που οι άλλοι (καθηγητές, managers, συνάδελφοι, κτλ.) δεν έχουν ακόμα ανακαλύψει. Το ενδιαφέρον δε, είναι ότι σαμποτάρουν τον εαυτό τους με τέτοιες σκέψεις και άγχη άτομα τα οποία ακριβώς έχουν επιτύχει και τα οποία διακρίνονται από τελειομανία και επαγγελματικές φιλοδοξίες.Το ότι το έχεις αντιληφθεί αυτό είναι από μόνο του ένα πολύ σημαντικό πρώτο βήμα. Κάθε φορά που σε πιάνουν αυτές οι σκέψεις, θα σου έλεγα πρώτον, να αξιολογήσεις όσα έχεις καταφέρει αντικειμενικά. Να υπενθυμίσεις δηλαδή στον εαυτό σου όλη τη σκληρή δουλειά που έκανες προκειμένου να πάρεις κάποιο πτυχίο, να γράψεις την εργασία, να φέρεις κάποιο επαγγελματικό πρότζεκ εις πέρας. Και αυτό να το κάνεις με τον ιδιο τρόπο που θα τα έλεγες σε έναν πολύ καλό σου φίλο που ζητάει την συμβουλή σου —όχι, με τον αυστηρό τρόπο που συνήθως κρίνουμε τον εαυτό μας . Και δεύτερον, να εξωτερικεύσεις αυτές σου τις σκέψεις σε φίλους και συναδέλφους που εμπιστεύεσαι. Θα εκπλαγείς από το πόσο μοιάζουμε στα άγχη και τις φοβίες μας με άλλους ανθρώπους. Και κάποιες φορές, οι εξωτερικοί παρατηρητές είναι οι πιο κατάλληλοι στο να αναγνωρίσουν τη δουλειά και τον κόπο μας.
Scroll to top icon