Πολλά ανήλικα κορίτσια παντρεύονται κάθε χρόνο μεγαλύτερους άντρες και η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης δείχνει απροθυμία να βάλει τέλος στην επαχθή αυτή πρακτική που έχει γίνει τόσο παράδοση, όσο και επιχείρηση.
Η 11χρονη Ayu παντρεύτηκε φέτος το καλοκαίρι έναν 41χρονο σε ένα μικρό τζαμί στις όχθες του ποταμού Golok στο νότιο τμήμα της Ταϊλάνδης.
Νωρίτερα την ίδια μέρα ο γαμπρός και η ανήλικη νύφη του είχαν ταξιδέψει από τη Μαλαισία στην ταϊλανδική επαρχία Narathiwat για το γάμο. Μετά από μια σύντομη τελετή και μια επίσκεψη στα γραφεία του Ισλαμικού Συμβουλίου για να σφραγιστεί το πιστοποιητικό γάμου τους, το ζευγάρι πέρασε ξανά τα σύνορα. Η Ayu μόλις είχε γίνει η τρίτη σύζυγος του Cheb Abdul Karim.
Στη Μαλαισία, όπου οι άνδρες μπορούν να παντρευτούν νόμιμα κορίτσια ηλικίας κάτω των 18 ετών, εάν λάβουν έγκριση από το ισλαμικό δικαστήριο της σαρία, η υπόθεση της Ayu προκάλεσε εθνική κατακραυγή στο κοινοβούλιο και διαμαρτυρίες στους δρόμους. Όμως στην Ταϊλάνδη, όπου έλαβε χώρα η αμφιλεγόμενη ένωση, η απάντηση της κυβέρνησης και των θρησκευτικών αρχών δεν ήταν η αναμενόμενη.
Ο ιμάμης που πάντρεψε το ζευγάρι, υπερασπίστηκε το γάμο λέγοντας πως η μικρή ήταν ένα ώριμο κορίτσι ενώ είπε ότι ο γαμπρός δεσμεύτηκε ότι δεν θα έχει σεξουαλικές σχέσεις με τη νεαρή σύζυγό του. Ωστόσο οι ιατρικές εξετάσεις δείχνουν ότι ο 41χρονος δεν τήρησε την υπόσχεσή του.
Ο πατέρας του κοριτσιού, ο οποίος ήταν παρών στο γάμο για να δώσει τη συγκατάθεσή του επιμένει πως δεν έχουν κάνει κάτι λάθος ή κάτι που δεν γίνεται συχνά.
Από το 2003, σύμφωνα με τους αυστηρούς νόμους για την προστασία των παιδιών της Ταϊλάνδης, κανείς κάτω των 17 ετών δεν μπορεί να παντρευτεί και το σεξ με ανηλίκους είναι αδίκημα που διώκεται. Ωστόσο, στις νότιες επαρχίες της Ταϊλάνδης - Narathiwat, Pattani και Yalla, οι οποίες είναι κυρίως μουσουλμανικές - ένα νομικό κενό επιτρέπει στις μουσουλμανικές κοινότητες να εφαρμόζουν ισλαμικό νόμο σε οικογενειακά θέματα.
«Μπορείτε να αλλάξετε το νόμο, αλλά αυτό δεν θα αλλάξει την κοινωνία εδώ», λένε κάποιοι που πιστεύουν πως το ζήτημα λύνεται μόνο με θέληση απ' όλες τις πλευρές.
Σύμφωνα με τον νόμο αυτό, δεν υπάρχει ελάχιστη ηλικία για γάμο και, πολιτισμικά, τα κορίτσια θεωρούνται έτοιμα για γάμο μόλις ξεκινήσει η έμμηνος ρύση. Με αυτόν τον τρόπο, ο γάμος των παιδιών συνέχισε ως μη ρυθμιζόμενος κανόνας και η ταϊλανδική κυβέρνηση φαίνεται ότι αδιαφορεί.
«Εδώ, εάν ένα κορίτσι δεν είναι παντρεμένο πριν την ηλικία των 16 ετών, θεωρείται ήδη πολύ αργά και κανείς δεν θα θέλει να την παντρευτεί μετά», δήλωσε η Amal Lateh, η οποία ζει στην επαρχία Pattani της Ταϊλάνδης και αναγκάστηκε στα 15 της να παντρευτεί ένα συγγενή 10 χρόνια μεγαλύτερό της.
Το νομικό κενό δημιούργησε μια μεγάλη και επικερδή επιχείρηση διασυνοριακών γάμων καθώς οι Μαλαισιανοί περνάνε τα σύνορα για να έρθουν στη νότια Ταϊλάνδη, να παντρευτούν ανήλικες και να κάνουν γάμους για τους οποίους θα ήταν αδύνατη η έγκριση στη Μαλαισία.
Ο Mohammad Lazim διαχειρίζεται μια τέτοια επιχείρηση, βοηθώντας να οργανώσει διασυνοριακούς γάμους για τους άνδρες της Μαλαισίας. Κάνει περίπου 50 γάμους κάθε χρόνο και πελάτες είναι κυρίως άντρες που επιθυμούν μια δεύτερη ή τρίτη σύζυγο, αλλά επιμένει πως ποτέ δεν κάνει γάμους με ανήλικες νύφες. Λέει όμως ότι η επιχείρησή του είναι μικρή σε σύγκριση με μερικές άλλες.
Η πρακτική είναι επίσης ιδιαίτερα προσοδοφόρα για τους ιμάμηδες στην ταϊλανδική πλευρά του ποταμού Golok, οι οποίοι χρεώνουν τέσσερις φορές περισσότερο για να κάνουν γάμο για έναν επισκέπτη από τη Μαλαισία.
Στη Μαλαισία, ο Che Abdul Karim θα ήταν δύσκολο ή αδύνατο να αποκτήσει άδεια και να παντρευτεί την Ayu. Στην Ταϊλάνδη, απλά πλήρωσε τον ιμάμη ποσό που αντιστοιχεί σε περίπου 100 ευρώ, και τα κατάφερε.
Η Wannakanok Pohitaedaoh, η οποία ήταν θύμα καθώς υποχρεώθηκε σε μικρή ηλικία να παντρευτεί έναν μεγαλύτερο άντρα, τώρα διοικεί το Luk Riang, ένα καταφύγιο για παιδιά.
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον γάμο των παιδιών στην Ταϊλάνδη είναι ότι κανείς δεν θέλει να μιλήσει για αυτό, ούτε το Ισλαμικό Συμβούλιο, ούτε οι ιμάμηδες και φυσικά ούτε η κυβέρνηση. Το κρύβουν και προσποιούνται πως δεν συμβαίνει», λέει.
«Όταν μου ζήτησε να έχω σεξουαλική επαφή, δεν ήμουν έτοιμη γι' αυτό. Δεν ήξερα καν τι ακριβώς σήμαινε αυτό, έτσι αρνήθηκα και στη συνέχεια με βίασε», είπε η Wannakanok περιγράφοντας την δική της εμπειρία όταν ήταν μόλις 13 ετών. Λέει πως οι περισσότερες φίλες της ήταν ήδη έγκυες μέχρι τα 14 τους και πως αυτό συνέβαινε συχνά στο χωριό της.
Δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία σχετικά με τον γάμο παιδιών στην Ταϊλάνδη, αλλά τα στοιχεία από τον Επίτροπο για τα ανθρώπινα δικαιώματα της Ταϊλάνδης, δείχνουν ότι μόνο το 2016 στα δημόσια νοσοκομεία του Narathiwat γέννησαν 1.100 έγγαμες έφηβες. Αυτό δεν περιλαμβάνει τις άλλες τρεις επαρχίες όπου τέτοιοι γάμοι είναι επίσης αποδεκτοί, ή γεννήσεις σε ιδιωτικές κλινικές και στο σπίτι.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον γάμο των παιδιών στην Ταϊλάνδη είναι ότι κανείς δεν θέλει να μιλήσει για αυτό, ούτε το Ισλαμικό Συμβούλιο, ούτε οι ιμάμηδες και φυσικά ούτε η κυβέρνηση. Το κρύβουν και προσποιούνται πως δεν συμβαίνει
Όμως η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης φαίνεται απρόθυμη να ασχοληθεί με το πρόβλημα σε ανώτερο επίπεδο, επιστρέφοντας την ευθύνη πίσω στα επαρχιακά ισλαμικά συμβούλια κάνοντας λόγο ένα ζήτημα που θεωρείται θρησκευτικά ευαίσθητο λόγω του παρελθόντος διαμάχης και συγκρούσεων στην περιοχή.
Ο Suraporn Prommul, κυβερνήτης της επαρχίας Narathiwat, δήλωσε ότι είχε πρόσφατα συναντηθεί με το Ισλαμικό Συμβούλιο για το θέμα. Ωστόσο, η μόνη αλλαγή που έφερε η υπόθεση της Ayu ήταν μια συμφωνία που στο μέλλον - σε περιπτώσεις που αφορούν μια ανήλικη νύφη και έναν ξένο - το ζευγάρι πρέπει να πάει πρώτα στο γραφείο του επαρχιακού Ισλαμικού Συμβουλίου για να παντρευτεί, επομένως η επιτροπή μπορεί να εξετάσει προσεκτικά την υπόθεση.
Μετά την οργή στη Μαλαισία για το γάμο της Ayu, το κορίτσι και η οικογένειά της επέστρεψαν αυτό το μήνα στην πατρίδα τους στην Ταϊλάνδη. Οι ακτιβιστές φοβούνται ότι η απάθεια της κυβέρνησης της Ταϊλάνδης σχετικά με το θέμα σημαίνει ότι ο Che Abdul Karim, ο οποίος παραμένει στη Μαλαισία, δεν θα κατηγορηθεί ποτέ για κακοποίηση.
Ο αρνητικός αντίκτυπος στα κορίτσια που παντρεύονται πριν από την ηλικία των 18 ετών είναι παγκοσμίως αποδεκτός και όλοι αποδέχονται πως προκαλεί μόνιμες συναισθηματικές και σωματικές βλάβες, ενώ διαιωνίζει τον κύκλο της φτώχειας. Τα κορίτσια στις νότιες επαρχίες της Ταϊλάνδης συνήθως σταματούν το σχολείο μόλις παντρευτούν. Πολλές βρίσκονται μόνες μετά από διαζύγιο και με ένα παιδί πριν καν φτάσουν να γίνουν 18 ετών.
Για τον γραμματέα του Ισλαμικού Συμβουλίου, Abdul Razak Ali, του οποίου η μητέρα ήταν μόλις 13 ετών όταν παντρεύτηκε τον 70χρονο πατέρα του, οι γάμοι αυτοί είναι ένας τρόπος για να αποφευχθούν οι περιπτώσεις μοιχείας ή παράνομης συμπεριφοράς. Αυτό επεκτείνεται και στην εξαναγκασμό των ανήλικων κοριτσιών που βιάζονται να παντρευτούν τους βιαστές τους.
Η επίτροπος για τα ανθρώπινα δικαιώματα της Ταϊλάνδης, μίλησε για μια πρόσφατη υπόθεση 15χρονης που βιάστηκε στο χωριό της. Το κορίτσι μεταφέρθηκε σε καταφύγιο, αλλά δύο ημέρες αργότερα το Ισλαμικό Συμβούλιο επισκέφθηκε το κορίτσι για να την αναγκάσει να παντρευτεί τον βιαστή της και να κατευναστεί ο θόρυβος.
«Μπορείτε να αλλάξετε το νόμο, αλλά αυτό δεν θα αλλάξει την κοινωνία εδώ», λένε κάποιοι που πιστεύουν πως το ζήτημα λύνεται μόνο με θέληση απ' όλες τις πλευρές.
Ωστόσο, σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο υπάρχει ένα κίνημα για την απαγόρευση του παιδικού γάμου. Η Αλγερία, το Ομάν, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, η Αίγυπτος, το Μαρόκο και η Τουρκία έχουν ορίσει την ελάχιστη ηλικία γάμου στα 18 και πρόσφατα η Ινδονησία προετοίμασε προεδρικό διάταγμα για να κλείσει τα νομικά κενά που επιτρέπουν τέτοιων γάμων.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια