ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ονομαζομαι Νικος και φετος θα παω να σπουδασω σε μια αλλη πολη. Δεν λεω λεπτομερειες. Ειναι κοντα ομως στην πολη οπου μενω και που και που θα μπορω να περναω να βλεπω τους δικους μου. Αλλα δεν ειναι αυτο το προβλημα. Αυτα ειναι κανονισμενα. Πριν περιπου εναν χρονο, γνωρισα μια κοπελα, με την οποια δεν βλεπομασταν ιδιαιτερα συχνα, αλλα μου αρεσε. Εκεινη δεν ξερω, καμια φορα πιστευα οτι κι εκεινη με θελει κι αλλες νομιζω αισθανοταν αβολα, και καθοταν ησυχη ενω ξερω οτι με αλλα ατομα, πιο κοντινα της, ειναι σουπερ κοινωνικη, γελαει, λεει αστεια, μιλαει σε ολο τον κοσμο. Ειναι πολυ γλυκια. Αλλα ξερω εκανα κι γω λαθος. Γιατι ολο αυτον τον καιρο δεν ανοιχτηκα. Πολλες φορες ηθελα να την πλησιασω. Και που ερχομουν λιγο κοντα της, ντρεπομουν να της μιλησω. Τωρα περασε σχεδον ενας χρονος και κατι παραπανω, και ενω εγω θα φυγω, εκεινη θα μεινει πισω. Θα μου πειτε, ωρα να προχωρησεις να βρεις αλλη κοπελα κτλ. Αλλα εγω δεν θελω να φυγω ετσι. Οποτε την βλεπω, σαστιζω. Πολλες φορες σκεφτομουν πως θα ηταν να την φιλαω. Αλλα δεν ξερω, φοβαμαι να κανω κατι και το να της πω οτι μου αρεσει, για τον δικο μου χαρακτηρα ειναι πολυ δυσκολο. Οκ, αμα ερχομαι θα μπορω να την βλεπω καμια φορα, αλλα και παλι. Θελω να ξερω οτι ειναι δικη μου, και να με θεωρει και η ιδια δικο της. Αμα την αφησω πισω, ειμαι σχεδον σιγουρος οτι θα βρεθει καποιος να την διεκδικησει και μετα θα την χασω μια για παντα. Τι να κανω; Να την οδηγησω καπου μονοι μας και να προσπαθησω να της μιλησω; Να την φιλησω; Να κανω καποια εντονη κινηση για να το καταλαβει και να παρατηρησω αν θα κανει κατι κι εκεινη; Αλλα ουτε για εκεινη ξερω αν θα τολμουσε. Δωστε μου μια συμβουλη. Πριν να ειναι αργα και την χασω.