ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακολουθεί σεντόνι - ξέσπασμα μεγατόνων. Η μάνα μου όταν έρχεται ο αδερφός μου με τη γυναίκα του κάνει σαν χαζή. Έχει μια τάση να υποβαθμίζει τους υπόλοιπους και κυρίως εμάς τις κόρες της για να καλό φανεί στη νύφη ή γιατί έχει αδυναμία στον αδερφό μου.. Τις προάλλες πήγα μια βόλτα με το αγόρι μου την ημέρα που θα ερχόταν επίσκεψη ο αδερφός με τη γυναίκα στο σπίτι (μένουν μακρια). Ο πατέρας μου διαφώνησε με την ημέρα που διάλεξα να πάω βόλτα και στην ερώτηση μου γιατί, απάντησε ότι περιμένουμε τον αδερφό μου. Εν τω μεταξύ είμαι 23, σε σχέση από απόσταση οπότε τον βλέπω σπάνια και με μοναδικό ρεπό εκείνες τις δύο μέρες. Έτυχε, λοιπόν, και γυρίσαμε στο σπίτι λίγο πιο μετά από τα παιδιά εγώ κι ο φίλος μου. Χαιρετισαμε και ετοιμάστηκαμε να κάτσουμε στο τραπέζι να φάμε, όταν η μάνα μου μας υπέδειξε κάπως αδιάφορα να κάτσουμε στο βοηθητικό τραπεζάκι που τρώμε έτσι στο πόδι κάπως, ενώ υπήρχε χώρος και για εμάς στο βασικό τραπέζι που καθόταν με τα παιδιά! Ε, πήγα να βάλω να φάμε αφού δεν φιλοτιμηθηκε να μας βάλει (θα μου πεις 23 χρόνων γαιδαρα περιμένεις τη μάνα σου να σου σερβίρει; Ναι, όταν το κάνει και για τον αδερφό μου και τη νύφη αυτό, τότε ναι! Περιμένω να μην με ξεχωρίσει τουλάχιστον μπροστά τους γιατί κατά τ άλλα είμαι πολύ αυτόνομη για να περιμένω από τη μάνα μου να μου βάλει φαγητό στο πιάτο) κι ανοίγω την κατσαρόλα και τι να δω. Είχε μείνει ένα κομμάτι κρέας για εναν. Καλά λέω, εντελώς αυθόρμητα, εμάς δεν μας υπολόγισες; Στο μεταξύ είχα σηκωθεί από πολύ πρωί να την βοηθήσω να τα έχει όλα έτοιμα αισθανομενη και τύψεις, πριν φύγω στη βόλτα μου. Να φτιάξω σαλατα;, μου λέει βαριεστημένα και καθημενη στην καρέκλα αταραχη. Ναι, λέω θυμωμένα, να φτιάξεις Σαλάτα, εμείς τι θα φάμε; Και ο εκνευρισμός μου απλωθηκε διάχυτος στην κουζίνα.. Επειδή όλοι έπιασαν το κακό vibe μου προσφέρθηκαν τα παιδιά να μου δώσουν λίγο από το δικό τους φαγητό για να συμπληρώσω στο πιάτο μου. Το δέχτηκα από ευγένεια περισσότερο. Γιατι εκείνη τη στιγμή από ντροπή μου δέθηκε το στομάχι κόμπος. Και σιγά τι έγινε θα μου πείτε. Παιδιά αν συνέβαινε αυτό αντίστροφα, δλδ στον αδερφό και στη γυναίκα μου... Βασικά ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΈΒΑΙΝΕ ΑΥΤΌ ΠΌΤΕ. Θα εκτινάσσοταν η μάνα μου και σε κλάσματα δευτερόλεπτων θα τα είχαν όλα στο χέρι. Έχοντας καλέσει από πριν για να μάθει ποτέ ακριβώς φτάνουν ώστε το φαγητό να έχει και τη σωστή θερμοκρασία. Μια μέρα νωρίτερα, μου έβαλε χέρι γιατί πηρα δώρο μόνο στις αδερφές μου (με τον ισχνο μισθό μου) κι όχι και στη νύφη μου και μου λέει ότι δεν είναι σωστό να την ξεχωρίζω γιατί θα τα δει τα δώρα. Πρώτον, της λέω, δεν έχω να κρύψω τίποτα. Δεύτερον, έχω δικαίωμα να κάνω ένα συμβολικό δώρο στις αδερφές μου χωρίς να δώσω λογαριασμό σε κανέναν. Που κολλάει η νύφη μου και γιατί να την συμπεριλάβω; Από που κι ως πού νύφη και αδερφές είναι ίσα κι όμοια;Καλή χρυσή η κοπέλα, αλλά έχω αδερφια! Ε, μου λέει αυτή όμως πάντα σε σκέφτεται. Παιδιά δεν μου έχει πάρει ποτέ τίποτα κι ούτε είχα την απαίτηση να μου πάρει κιόλας η κοπέλα. Ο μισθός μου 240 και της κοπέλας 1000 όμως, να τα λέμε κι αυτά. Βασικά τις μαλακιες της μάνας μου δεν μπορώ. Άλλο περιστατικό. Όλοι γύρω από το τραπέζι.. Ίσοι άνθρωποι, ίσες καρέκλες. Έρχεται η νύφη μου. - Νικολέτα, σήκω να κάτσει η Μαρία. Εγώ σηκώνομαι από ντροπή προφανώς. Κάπου εδώ να ξαναπώ την ηλικία μου, 23 ετών. Η Μαρία "Όχι όχι καλέ, τι να σηκωθεί, θα πάρω άλλη εγω". Ο αδερφός μου :Μούγκα. Αντί να πει κι αυτός ότι θα πάει να πάρει εκείνος για τη γυναίκα του, αφήνει κι αυτός με την απάθεια του περιθώριο στη μάνα μου να με ξεχωρίζει έτσι μπροστά σε όλους. Μέσα στο σπίτι μου. Κι αναρωτιέμαι πλέον.. Μήπως δεν είναι τόσο το σπίτι μου κι είναι "σπίτι της μάνας και του πατέρας μου"; Μήπως πρέπει να αρχίσω να κάνω τέτοιους διαχωρισμούς σιγά σιγά; Μήπως το γεγονός ότι στηρίζομαι ως ένα βαθμό οικονομικά από εκείνους με καθιστά έρμαιο ορισμένων χαζων συμπεριφορων και απαιτήσεων; Εγώ ένα δώρο της πήρα τις προάλλες, πολύ φθηνό για να μην γκρινιάζει ότι χαλάω τα λεφτά μου και μου είπε μεν ευχαριστώ, αλλά αλλες σαράντα φορές επεσημανε ότι ήταν κακής ποιότητας. Αν φέρει ο αδερφός κι η νύφη μια σκατουλα όμως, θα την παινέψει παντού. Τούρμπο με έχει κάνει και δεν θέλω να της μιλήσω για τον επόμενο μήνα. Σημειωτέον ότι δεν έχω απολύτως τίποτα με τον αδερφό μου και τη γυναίκα του. Ο αδερφός μου μου φταίει στον βαθμό που δεν επεμβαίνει μόνο όταν πρέπει. Η γυναίκα του το απολαμβάνει μεν μέσα της, αλλά βλέπω ότι δεν θέλει κιόλας να βλέπει την πεθερά της να με ξεχωρίζει έτσι. Η μάνα μου φταίει το ξέρω. Αυτή βάζει σπιουνιες και στο τέλος θα τσακωθούμε εμείς μεταξύ μας με αυτά που κάνει. Χατήρι δεν τους χαλάσαμε ποτέ κανείς, στεναχώρια δεν τους φέραμε.. Καλά παιδιά βγήκαμε, άνθρωποι με άλφα κεφάλαιο στην κοινωνία και τους ευχαριστούμε γι αυτό, με πτυχία και τις δουλειές μας ότι μπόρεσε να πετύχει ο καθένας μας. Πάντα κοντά τους σε όλα. Εγώ από τα 15 μου καθάριζα μαζί της μετά το σχολείο για να την στηρίξω που μας μεγάλωνε με κόπο και πόνο. Είναι δυνατόν όμως να κάνει έτσι; Μάνα είσαι άδικη ώρες ώρες και όσο λες ότι δεν μας ξεχωρίζεις τόσο το κάνεις. Δεν μ ενοχλεί να με ξεχωρίσει, αλλά μπροστά σε άλλους με κάνει έξαλλη. Όταν φεύγουν τα παιδιά επανέρχεται στα συγκαλα της. Η ζωή είναι ρόδα όμως κι αύριο μεθαύριο αν το συνεχίσει έτσι το βιολί, το ποτήρι με το νερό να το ζητήσει από την νύφη που την έβαλε πιο πάνω από την κόρη όλες αυτές τις φορές. Μερικές φορές τα φέρνει η ζωή έτσι που δεν τα περιμένεις.. Να έχετε τα παιδιά σας πάνω απ όλα! Με παίρνει τηλέφωνο αλλά δεν της το σηκώνω.. Ψάχνω να βρω δουλειά μήπως και 250€ περισσότερα με βάλουν στο ίδιο τραπέζι με τη νύφη και τον αδερφό μου. Συγγνώμη για το σεντόνι. Η πικραμενη