ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μπορείς να ξεχάσεις ποτέ πραγματικά έναν άνθρωπο που ένιωσες τόσα μαζί του; Που ήταν το κόλλημα σου; Αυτός ο έρωτας που έβλεπες στις ταινίες και δεν πίστευες πως υπαρχει και όμως υπάρχει και είχες την τύχη να τον ζήσεις.   Όσο πόνο και να σου προκάλεσε, κάθε φορά που τον βλέπεις η καρδιά σου χτυπάει ανεξέλεγκτα, η ανάσα σου κόβεται, τα πόδια και τα χέρια σου τρέμουν και ξαφνικά το μόνο άτομο που βλέπεις είναι αυτός, λες και πάγωσε ο χρόνος. Όμως στην πραγματικότητα δεν πάγωσε, συνέχισε να κυλάει και σιγά σιγά αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι ότι χάνεις την ζωή σου. Την αφήνεις να περνάει ετσι, ξέρεις ότι είναι δύσκολο να φύγεις,  όμως πρέπει να το κάνεις για το δικό σου καλό... Για την δική σου ευτυχία.     Φοβασαι... Φοβάσαι πως θα είναι το μετά ,γιατί τόσο καιρό δεν υπήρχε μετά, μόνο αυτος. Έμαθες να ζεις με την παρουσία του στην ζωή σου και ακόμα περισσότερο με την απουσία του. Συνήθισες να τον σκέφτεσαι, να σου λείπει και δεν ξέρεις πως να ζήσεις μετά από αυτό. Ομως πρέπει να μάθεις το οφείλεις στον εαυτό σου να βρεις την ευτυχία. Σκέφτεσαι πως ένιωσες πραγματική ευτυχία στις στιγμές σας όμως αντιλαμβάνεσαι πως οι στιγμές ήταν ελάχιστες και εσύ αξίζεις κάθε μέρα την ευτυχία.   Και έτσι λοιπόν παίρνεις την απόφαση και προχωράς. Πας μπροστά, βρίσκεις καινούργιο έρωτα και έχεις και την ίδια ανταπόκριση. Δίνεις και δίνεσαι ακόμη και αν υποσχέθηκες στον εαυτό σου να μην το κανεις, νιώθεις επιτέλους ευτυχία. Βέβαια αυτό το μικρόωκενό στην καρδιά σου δεν έχει καλυφθεί, αλλά έχεις μάθει να ζεις με αυτό. Οι μέρες περνάνε και εσύ νιώθεις ακόμα πιο ωραία με τον νέο σου έρωτα πιο ευτυχισμένη από ποτέ. Και μια μέρα μετά από τόσο καιρό ξαναβλέπεις μπροστά σου το άτομο που με τόσο κόπο προσπαθούσες να ξεχάσεις... Η γη χάνεται κάτω από τα πόδια σου,  δεν μπορείς να πάρεις ανάσα και εκεί αντιλαμβάνεσαι ότι δεν τον ξεπέρασες ποτέ πραγματικάΚαι εδω έρχεται μια από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που  πρέπει να πάρεις. Μένεις και συνεχίζεις την υπέροχη ζωή που κανείς ή τα παρατάς όλα και τρέχεις στην τρέλα σου ;  Για ένα μαγικό λεπτό που φαίνεται σαν αιώνας,  περνάει όλη η ζωή μπροστά σου. Καταριέσαι την μοίρα που στα έφερε έτσι πάλι, όμως μην ξεχνάς, για κάποιον λόγο γίνονται όλα... Και εκεί αντιλαμβάνεσαι ότι ήρθε η ώρα να προχωρήσεις πραγματικά. Έτσι, παίρνεις την απόφαση και του λες ότι τώρα πια είναι αργά, είχε την ευκαιρία του και την έχασε. Του λες την αλήθεια ότι ακόμα νιώθεις πράγματα όμως τώρα είναι αργά.. αργά για πισωγυρίσματα... Αργά για εσάς...!    Έτσι είναι καλύτερα για εσένα. Δεν θα πονάς άλλο, θα ζήσεις την ευτυχία όπως σου αξίζει και ας μην ξεχάσεις ποτέ...!!!