ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαστε μαζί 8 χρόνια, τα 2 τελευταία μένουμε μαζί, πάμε για γάμο τον Απρίλη του 2019. Τις προάλλες τσακωθηκαμε γιατί έκλεισε το κινητό μου ενώ είχα βγει για σινεμά και ένα ποτό μετά με τις φίλες μου. Το κινητό μου έκλεισε μια ώρα πριν πάω σπίτι και είχα ενημερώσει ότι λογικά θα κλείσει αλλα σε λίγο επιστρέφω να μην ανησυχεί. Όταν γύρισα ήταν έξω φρενών,φώναζε,με προσβαλλε και όταν του είπα ότι κάνει σαν παρανοϊκός και ότι δεν ανέχομαι τέτοια συμπεριφορα με χαστουκισε, τα εχασα..πήγα να πάρω το κλείδι του αμαξιού και να φύγω και μου χτύπησε το κεφάλι στο σύνθετο ..κλειδωθηκα στο μπάνιο μέχρι το πρωι. Δεν πήγα στη δουλειά. Δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν. Οχτώ χρόνια πρώτη φορά βλέπω αυτόν τον εαυτό. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Είμαι μουδιασμένη. Έχω φοβηθεί. Σε εφτά μήνες υποτιθεται παντρευομαστε .Ούτε ρε δεν μου είχε ποτέ. Τι να κάνω θεεε μου. Μου ζήτησε γονατιστός συγγνώμη ενώ έκλαιγε. Όμως εγώ ετρεμα. Φοβάμαι πλέον. Πήγε να με χαϊδέψει και πεταχτηκα γιατί νομιζα ότι θα με χτυπησει. Μου είπε ότι θολώσε γιατί δεν ήξερε που ήμουν και ότι έχει μετανιώσει. Ήξερε που ήμουν. Ζητάει συγγνώμη αλλά έχω παγωσει. Μου πήρε καινούργιο κινητό και ρολόι με ένα σημείωμα. Συγχώρεσε με.Εισαι ότι πολυτιμερο έχω. Δεν τα θέλω. Θέλω να φύγω από το σπίτι να πάω κάπου μόνη μσκρυα να σκεφτώ. Στους γονείς μου δεν πρόκειται να πω τίποτα. Στους αδελφούς μου τι να πω; Θα τον σκοτωσουν. Στις κολλητές μου τι να πω; Ότι με χτύπησε ξανά και ξανά και αν δεν είχα κλειδωθει στο μπάνιο θα με χτυπούσε κι άλλο; Ναι τα ακούς, ξέρεις ότι συμβαίνουν αλλα ποτέ δεν πιστευεις ότι θα σου τυχει κάτι τετοιο. Εγώ δεν είμαι τόσα χρόνια με τον άντρα αυτόν, αυτόν τον άντρα τον φοβάμαι