ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι 15 μέρες που χωρίσαμε, χωρίσαμε άσχημα, το διάλεξα εγώ, το προκάλεσε εκείνος. Σήμερα μετά από 15 μέρες μπήκα το απόγευμα στο σπίτι και άρχισα να κλαίω, δεν μπορώ να σταματήσω ακόμα και τώρα 6 ώρες μετά. 15 μέρες τώρα φρόντιζα να είμαι έξω κάθε βράδυ και να πίνω να μην προλαβαίνω να σκέφτομαι. Μόνο σήμερα κάθισα μόνη μου και νομίζω σήμερα κατέρρευσα. Τώρα νιώθω μόνη και κουρασμένη όσο ποτέ πριν. Αναρωτιέμαι πως θα τον ξεπεράσω και ας είμαι πληγωμένη και θυμωμένη μαζί του. Πως θα μάθω πάλι να ζω χωρίς εκείνον? Ώρες ώρες θυμώνω γιατί ξέρω ότι σε λίγο εκείνος θα είναι καλά σαν να μην έγινε τίποτα και εγώ θα κουβαλάω όλα αυτά που μου προκάλεσε, πάλι ο αδύναμος θα τη πληρώσει...15 μέρες ούτε στο κρεβάτι μας δεν μπορώ να κοιμηθώ...Δεν έχω κακία και μίσος. Έχω ένα μεγάλο γιατί. Γιατί το έκανες σε μας αυτό? Τι σου έκανα για να το αξίζω? Όχι το συμβάν αυτό κάθε αυτό αλλά το ότι σκότωσε μέσα μου την αγάπη, ότι μου έμαθε ότι δεν πρέπει να εμπιστεύομαι κανέναν, τώρα στην ηλικία που είμαι και αυτά δεν θα φτιάξουν ποτέ για να βρω γαλήνη.... Αφού μπορεί εκείνος, μπορούν όλοι!!!! Γιατί? Τώρα μπορεί να ήταν όλα διαφορετικά αλλά δυστυχώς δεν αλλάζει πλέον τίποτα. Τώρα πρέπει να ξαναμάθω πάνω από όλα να μην πιστεύω τίποτα και κανένα..Καληνύχτα