ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και εναν μηνα περιπου που βγαινω απο το σπιτι βλεπω στην γειτονια εναν αγνωστο νεαρο περιπου στην ηλικια μου που φαινεται οτι του αρεσει που με βλεπει ενω δεν με γνωριζει. Χαμογελαει λεγοντας χιλια συγγνωμη κοπελια οταν πεφτει κατα λαθος ,οπως λεει, επανω μου στον δρομο, στο σουπερ μαρκετ, στο ψιλικατζιδικο...Αλλες φορες ειναι σαν να με περιμενει εξω απο την πορτα της πολυκατοικιας και αρχιζει να με ακολουθει μεχρι ενα σημειο βαζοντας να ακουγεται στο κινητο του ενα τραγουδι των Doors και μολις γυρισω να τον κοιταξω φευγει κοκκινιζοντας και κοιτωντας κατω. Προχθες με χαιρετησε λεγοντας και το ονομα μου. Οταν του ειπα " Συγγνωμη αλλα ποιος σου ειπε το ονομα μου; Μηπως θελεις κατι απο εμενα και πως λεγεσαι " εκει ξανακοκκινησε και δεν μιλουσε. Το περιεργο της υποθεσης ειναι οτι μοιαζει τρομερα με τον πατερα μου στα νιατα του. Λεω , κοιτα να δεις κατι περιεργα πραγματα. Ειναι τοσο γλυκο και συμπαθητικο παιδι και να ντρεπεται να μιλησει ή μηπως ειναι ψυχακιας ;;;