ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εκείνη η μουντή θλίψη η απελπισία κ η αγωνία των ανθρωπων στους ορόφους τις εντατικής με ελιωσε.κανουμε όλοι τις ζωές μας κ εγώ. Μαζί ..δουλειά σπίτι διασκέδαση κλπ..νευριάζεις στεναχωριέσαι αγχώνεσαι για το οτιδήποτε ..ζεις την ρουτίνα σου ..και ξαφνικά μπαίνεις σε μια διαφορετική ζωή ..την ζωή της εντατικής..εκεί δεν ειχα ξαναπάει ..δεν ήξερα καν πως είναι δεν ήξερα τίποτα..δυστυχώς ένα τηλέφωνο με έκανε να ζήσω 3 μέρες στον όροφο της ..εκεί η μητέρα μου που μέχρι χθες μιλούσε τώρα καλωδιωμενη σε καταστολή με ελπίδες ανύπαρκτες ..3μερες ανέβαινα στον μουντό όροφο ..οι συγγενείς στο διάδρομο σκυθρωποί με μια αγωνία και μια απέραντη θλίψη ..κοιτουσα από το παράθυρο την πόλη κ έλεγα κοίτα να δεις ..αυτή εκεί σκουπίζει το μπαλκόνι κ εγώ χάνω την μανα μου ..κ εγώ την μάνα μου την έχασα ..αλλά ανακάλυψα πως τίποτα δεν είναι δεδομένο ..την μια στιγμή είσαι εδώ και την άλλη μπορει να σαι στον όροφο της εντατικής ...για αυτό να εκτιμας την ζωή σου και τους γύρω σου ..τίποτα άλλο δεν έχει σημασία..