Εν μερη συμπασχω. Εχω ενα πλανο το οποίο θελω οι επιλογες μου να εξυπηρετουν, ετσι αγχωνομαι υπερβολικα και σκεφτομαι πολύ με αποτελέσμα να αργω να διαλεξω. Απαξ και διαλεξω κατι, δεν το ξανασκεφτομαι ποτε, αλλα μου βγαινει το λαδι μεχρι να παρω αποφαση. Σιγα σιγα το διορθωνω βεβαια και ειμαι πιο γρηγορη... Θα σου πω τι νομιζω οτι θα σε βοηθησει. Οταν αγχωνεσαι , υπεραναλυεις και η λογικη σου γινεται κουρελι, επομενως την λογικη την πεταμε. Οσο για το συναισθημα, το πεταμε επισης γιατι ειναι πολυ μεταβλητο για να βασισεις πανω του τις αποφασεις σου. Επομενως μενει το ενστικτο. Αυτο το ναι η οχι που εχεις μεσα σου και δεν φευγει οτι και αν σκεφτεις η κανεις. Παντα ξερουμε τι να διαλεξουμε απλα για καποιον λογο φοβομαστε τις συνεπειες και το καθηστερουμε. Αλλα μαντεψε...Και στην απραξια να μενεις παλι φοβασαι και μαλιστα χειροτερα. Επομενως αγχωμενη η οχι, διαλεγεις κατι , λες παει το εκανα και τελειωνει εκει η ιστορια. Ελπιζω να βοηθησα καπως. Δεν θελει τελικα μυαλο η ζωη, πυγμη θελει. Αφηνω αυτο εδω.https://sheleadsafrica.org/7-signs-go-getter/
22.11.2018 | 04:46
ειναι λογικο;
οποια επιλογη και να κανω αμφισβητω τον εαυτο μου. παιζει σαν κασετα στο μυαλο μου πως θα ηταν τα πραγματα αν ειχα διαλεξει μια αλλη επιλογη. αυτο γινεται τον τελευταιο καιρο οπου οι επιλογες μου δεν εχουν αντικτυπο μονο σε μενα. προσπαθω να παιρνω την σωστη επιλογη που ειναι καλυτερη για ολους. υπαρχουν πολυ λεπτες ισορροπιες. πολλες φορες οι επιλογες που κανω δεν με συμφερουν καν.εχω συνεχεια αγχος και καθολου πιστη στον εαυτο μου. δεν με νοιαζει τι θα πουν οι αλλοι αλλα με ενδιαφερει αφανταστα αυτο που θα επιλεξω να γινεται για την επιτευξη του συγκεκριμενου σκοπου που εχω. μου εχει γινει αυτοσκοπος.επισης οτι παει στραβα κατηγορω τον εαυτο μου ακομα και για επιλογες αλλων που πιστευω οτι εγιναν σαν αντιδραση σε δικες μου συμπεριφορες. δεν βγαζει καν λογικη αλλα το πιστευω βαθεια μεσα μου.
1
