το ότι εσύ βαρέθηκες να ζεις με τον επί 29 χρόνια σύντροφο σου δε σημαίνει ότι όλες οι σχέσεις που ξεκινάνε από τέτοια ηλικια ειναι προκαθορισμένα αποτυχημένες. Σαφώς κ είναι Καλό ο άνθρωπος ανεξαρτήτου φύλου να έχει χορτάσει τη ζωή αλλα αν προκύψει να ερωτευτείς δυνατά σε τοσο μικρή ηλικια κ να θές να μοιραστείς τη ζωή σου με τον σύντροφο σου είναι το λιγότερο θλιβερό να τον χωρίσεις για 5-10 μελλοντικά κρεββάτια με την ελπίδα ότι θα σαι έμπειρη κ μεστωμενη. παράλληλα υπαρχει κ το ρισκο να μη βρεις ενδεχομένως αυτό που άφησες κάποτε για να "ζήσεις".Οπότε άσε τις συμβουλές κατά μέρος κ ας ζήσει ο καθένας τη ζωή του όπως γουστάρει.
9.4.2013 | 19:07
αμην
ηθελα να πω σε ολα ατα τα κοριτσια που δενουν τη ζωη τους (και το βρακι τους) γυρω απο ενα αγορι που αγαπησαν στα 15, 16, 17, 18, 19 ΞΥΠΝΗΣΤΕ.Αλλιως θα ξυπνησετε οπως εγω, 46 χρονων με τον ιδιο αντρα απο 17 ( 2 παιδια ευτυχως) και θα κοιταξετε τον εαυτο σας στον καθρεφτη και θα πειτε " Γαμησε τον, η ζωη ειναι σπουδαια και καθε φορα που με πικραινει, σκεφτομαι οτι καπου αλλου- και οχι μακρια - υπαρχει καποιος που θα με κανει ευτυχισμενη".Η συμβουλη μου λοιπον, οσο και αν τον αγαπατε, τρεξτετον, αφηστε και κυνηγηστε τη ζωη!
1
