ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.12.2018 | 14:46

Περι ανασφαλειων...

Σε πολλες συζητησεις εχουμε την ταση ολοι μας να "καταδικαζουμε" τους ανασφαλεις ανθρωπους, να διαδιδουμε ποσο σημαντικο ειναι καποιος να εχει αυτοεκτιμηση, να ξερει τι αξιζει και να ειναι σιγουρος για τον εαυτο του.Αναρωτιεμαι ομως: ποιος ανθρωπος ειναι πραγματικα εντελως απαλλαγμενος απο ανασφαλειες? Ποιος ανθρωπος εχει επιγνωση οτι αξιζει σε καθε τομεα και ειναι απολυτα ικανοποιημενος με οσα εχει πετυχει? Ποιος ανθρωπος δεν θεωρει οτι εχει ελλειψεις, ειτε σε πνευματικο επιπεδο, ειτε σε επιπεδο εμφανισης, ειτε σε επιπεδο κοινωνικων σχεσεων (πχ ως προς το ποσους φιλους εχει) κλπ? Ποιος ανθρωπος θεωρει οτι ειναι σε ενα υψηλο επιπεδο στη ζωη του κ δεν εχει θεματα που να τον προβληματιζουν και που κατ' επεκταση να τον γεμιζουν ανασφαλειες? Νομιζω οτι δεν γινεται καποιος να τα εχει ολα σε αυτη τη ζωη. Απλουστατα γιατι για να αποκτησεις κατι χρειαζεται να αφιερωσεις χρονο. Αν θες να μορφωθεις, πρεπει να αφιερωσεις χρονο στο διαβασμα. Αν θες να αποκτησεις ωραιο σωμα, πρεπει να γυμναζεσαι πολυ και να τρεφεσαι σωστα. Αν θες να βγαλεις λεφτα πρεπει να δουλευεις πολυ και να κανεις οικονομιες. Οποτε εφοσον ειναι πολυ δυσκολο να εχεις τοσο χρονο ωστε να ικανοποιεις ολους αυτους τους στοχους που μπορει να εχεις θεσει στη ζωη σου, γινεται κατανοητο νομιζω οτι δεν μπορει κανεις να ειναι ποτε απαλλαγμενος απο καθε ειδους ανασφαλειες. Οσα και αν εχεις, παντα θα σκεφτεσαι οτι θα μπορουσες να ειχες κ παραπανω. Οποτε μηπως αυτο που συνεχως αποζηταμε, δηλαδη η κατακτηση της αυτοεκτιμησης, ειναι κατα βαθος μια ουτοπια? Ποιος εδω μεσα μπορει να πει οτι δεν εχει ανασφαλειες? Ακομα κ αν αυτες οι ανασφαλειες που εχει δεν ειναι σε τετοιο βαθμο που να του προκαλουν προβλημα, σιγουρα υπαρχουν. Σιγουρα ολοι μας θα εχουμε βρεθει καποια στιγμη στη ζωη μας αναμεσα σε αλλους ανθρωπους που θα μας εχουν κανει να νιωσουμε μειονεκτικα. Σιγουρα ολοι εχουμε βρεθει αναμεσα σε ανθρωπους που εχουν τοσες γνωσεις που μας κανουν να νιωσουμε οτι ξερουμε πολυ λιγα. Σιγουρα ολοι εχουμε βρεθει αναμεσα σε ανθρωπους που εχουν τοσο σπανια ομορφια, ωστε ακομα και αν εμεις νιωθουμε οκ με την εμφανιση μας, σιγουρα οταν δουμε το πολυ καλυτερο, νιωθουμε οτι δεν ειμαστε και κατι ιδιαιτερο. Γενικα δεν υπαρχει ταβανι ουτε στη μορφωση, ουτε στο ποσο ωραιο σωμα/προσωπο μπορεις να εχεις, οποτε εμεις παντα θα νιωθουμε οτι δεν ειμαστε στην κορυφη. Τελοσπαντων, δεν ξερω, απλα αναρωτιεμαι μετα απο ολα αυτα, υπαρχει ανθρωπος χωρις ανασφαλειες? Και αν ναι, πως ειναι, πως λειτουργει, πως φερεται?
4
 
 
 
 
σχόλια
Το θεμα δεν ειναι να μην εχουμε ανασφαλειες. Ουτε γινεται καποιος να μην νιωσει στιγμη μειονεκτηκα. Το θεμα ειναι να τις αναγνωριζουμε, αλλα να τις αποδεχομαστε. Γιατι κανεις δεν ειναι τελειος. Αν μπορουμε να το κανουμε αυτο σε ενα βαθμο, τοτε πιστευω οτι δεν μας παραλυουν. Επισης παρατηρειται οτι οσο αναγνωριζουμε και ικανοποιουμε τις πραγματικες μας αναγκες, τοσο οι ανασφαλειες μας ελαχιστοποιουνται.
Μεγάλο κεφάλαιο άνοιξες. Ναι, δεν είμαστε επαΐοντες ή μοντέλα. Αλλά γιατί να είμαστε ανασφαλείς με αυτό; Γνωρίζω καλά αυτό, είμαι ειδική στο άλλο, ξέρω λίγο το παράλλο, δεν ξέρω καθόλου κάτι άλλο. Μπορώ να μάθω λίγο ακόμα, αν θέλω. Για παράδειγμα δε μπορώ να σταθώ σε μια μαθηματική ή σε μια ιατρική συζήτηση, γιατί ακολούθησα άλλο κλάδο. Και τι με αυτό; Έχω φίλους μαθηματικούς και συζητάμε τόσα άλλα θέματα. Στην εμφάνιση τώρα. Ξέρω τα δυνατά σημεία μου. Ξέρω και τα αδύναμα. Μπορώ να βελτιώσω κάποια, αποδέχομαι τα υπόλοιπα. Δε μπορώ να συγκριθώ με ένα μοντέλο. Δε θα με επιλέξει κάποιος που θέλει τη γυναίκα με αναλογίες μοντέλου. Και τι με αυτό; Το πιο πιθανό είναι να μην ήθελα κι εγώ τον συγκεκριμένο γιατί έχω άλλα κριτήρια αναζήτησης. Γιατί να έχω ανασφάλεια; Θα μπορούσα να γράφω ώρες αλλά νομίζω ότι το μυστικό είναι η αυτογνωσία και η αγάπη προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους.
Το βασικό πρόβλημα δεν είναι οι ανασφάλειες, όπως σωστά αναλύεις όλοι διαθέτουμε, το πρόβλημα είναι ότι ο δικαιωματισμος κάνει τον κόσμο να διεκδικεί όλα τα οφέλη χωρίς να κάνει καμμία προσπάθεια να βελτιωθεί. Θέλει να μείνει μέτριος αλλά να του φέρονται σαν να είναι ο καλύτερος. Πρόκειται για μετωπική σύγκρουση με τον τοίχο της πραγματικότητας.
Scroll to top icon