ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον βλέπεις και αυτόματα νιώθεις σαν να έχει έναν μαγνήτη που σε έλκει.Δεν είναι απαραίτητα ο πιο όμορφος ή ο πιο ψηλός ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Για την ακρίβεια έχεις δει πολύ πιο όμορφους, πιο ψηλούς, πιο καλοντυμένους, όμως δεν ένιωσες ποτέ κάτι αντιστοιχο. Ούτε τον γνωρίζεις για να μπορείς να πεις ότι σε μάγεψε ο χαρακτήρας του. Απλώς περναει τυχαία από μπροστά σου, την ώρα που εσύ χαζευεις όπως πάντα, άγνωστος στους τόσους που συναντάς καθημερινά και ακαριαία νιώθεις τα πόδια σου να κόβονται, τα χέρια σου να τρέμουν, ανακατεύεσαι και ψιλοφοβάσαι, καθώς δεν είσαι πια στα 15 σου. Αναρωτιεσαι πώς έγινε αυτό έτσι από το πουθενά και τι πρέπει να κάνεις. Και οι μέρες περνουν και βλέπεις πως και αυτός σε έχει προσέξει όμως σαφέστατα δεν έχει ιδέα για την τρέλα που έπαθες όταν τον είδες. Δεν το δείχνεις και καλά κάνεις. Δείχνεις απλά τη συμπάθεια σου, το ότι σου αρέσει, όχι όμως και τον έρωτα σου. Είναι άγνωστος άλλωστε. Όμως σου μιλαει και χάνεσαι. Και το βλέπεις πως και σε αυτόν γελάνε μέχρι και τα μουστάκια του, σε ψάχνει, σε αγκαλιάζει, σου πετάει ατακες, προσπαθεί να σε πλησιάσει, να σε γνωρίσει. Σύντομα, μαθαίνεις πως είναι αλλού. Ακόμη και αν σε ήθελε, καθώς όλα αυτό δείχνουν, λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία, η αλήθεια δεν αλλαζει. Και πέφτεις στα πατώματα. Όχι για την άλλη ,αλλά για την κοροϊδία. Ομως δεν το δείχνεις. Πάλι καλά έχεις μάθει να ελέγχεις τις αντιδράσεις σου. Όμως μέσα σου λιώνεις. Μπορεί να έχει πέσει στα μάτια σου, όμως το σώμα σου όταν τον βλέπει νιώθει ότι και τότε, την πρώτη φορά που τον είδες τυχαία μέσα στο πλήθος. Θες να τον αγγιξεις, όμως πλέον ξέρεις και όλα είναι αλλιώς. Γιατί όσο και αν τον θες, πλέον κατάλαβες πως το α συνθετικό είναι το "μ@λ@κ@ς" και συνεπώς έπεσε στα μάτια σου. Όμως ταυτόχρονα τον βλέπεις ότι πλέον σε αποφεύγει, ότι νιώθει αμήχανα οπότε χρειάζεται να σου μιλησει, και λες μέσα σου πως ίσως τελικά να μην είναι τόσο καθίκι. Γιατί μπορεί να μη σου ζήτησε συγνώμη, να σου είπε μπούρδες για να τη γλιτώσει από τις εξηγήσεις, όμως φαίνεται πως ντρέπεται. Και τα καθίκια συνήθως δεν ντρέπονται. Ίσως και αυτός να ήταν μπερδεμένος, ίσως να το έκανε άθελά του. Τον δικαιολογείς και αν με ρωτάς δεν πρέπει.Το ρημαδι το σώμα σου αντιδρά ακομη, τρέμει, ιδρώνει, έχεις ταχυκαρδίες. Και δυστυχώς δεν μπορείς να αποφύγεις τις συναντήσεις σας. Και δεν μπορείς παρά να αναρωτιεσαι. Και τώρα τι κάνω; Δίνω χρόνο; Ακολουθώ το ο έρωτας με τον επόμενο περνάει; Λες κάθε φορά πως δε θα του μιλήσω καθόλου, ούτε γεια, και το καταφέρνεις σε μεγάλο βαθμό, έχεις κόψει τις κουβέντες στις απολύτως απαραιτητες, όμως δεν ειναι εύκολο, το σώμα σου παλεύει με το μυαλό σου. Και υπάρχει και αυτή η φωνη μεσα σου, η φωνή που σου λέει να τον τρελάνεις, να τον παίξεις όπως έπαιζε αυτός εσένα, σου έλεγε πως έχει καταλάβει τι θες να του πεις έχοντας άλλη και δε στο ξέκοβε παρά σου έδινε ελπίδες.Το θέμα δεν είναι να το κρύψεις από αυτόν.Το έχεις ήδη καταφερει. Δεν έχει πάρει πρέφα, μάλλον θεωρεί πως τον έχεις για πέταμα και πηγές παρακατω. Αναλώσιμος που λεμε.Το θέμα είναι πως θα καταφέρεις να μην τυρρανιεσαι εσύ.