ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν "λίγα καλά κι ωραία παιδιά" με την έμφαση στον αριθμητικό προσδιορισμό. Θα έλεγα ότι πιο πιθανό είναι να έχει καλό χαρακτήρα κάποιος που από παιδί είχε κοινωνική κι οικογενειακή αποδοχή (κι η εμφάνιση δυστυχώς ή ευτυχώς βοηθάει πάρα πολύ σ'αυτό), παρά κάποιος που έχει βιώσει την απόρριψη με όλους τους δυνατούς τρόπους κι έχει γεμίσει η ψυχή του συμπλέγματα. Μετά θέλει μεγάλη δύναμη χαρακτήρα και μεγαλείο για να υπερνικήσεις την ζημιά που έχεις υποστεί.

Πω πω παλι εγραψες,πολυ ωραια συνοψη, θα το γραψω καπου αυτο να το εχω γιατι αν προσπαθουσα να το εξηγησω εγω θα εβγαζα τριπλασιο κειμενο.

Με κολακεύεις, θα το πάρω πάνω μου, και ποιός ακούει μετά κάποια εδώ μέσα. :D

Ισχύει ΚΑΙ αυτό που λες. Κι εξηγεί και το πώς δύο παιδιά στην ίδια οικογένεια, με τις ίδιες ακριβώς προσλαμβάνουσες και παιδαγωγικές αρχές μπορεί να είναι διαφορετικά (δεν εννοώ σε κλίμακα σκατοψυχιάς/καλοσύνης, αλλά με διαφορετικό χαρακτήρα).

Πρέπει να έχετε τρελλή πλάκα μεταξύ σας! :D (Πάντως τι ωραίο πράγμα ο αυτοσαρκασμός. Παιδί μου, δεν μας καταλαβαίνουν, είμαστε παρεξηγημένες. Θα αναγνωριστούμε μετά θάνατον! *black humor* > άλλη αγαπημένη κατηγορία χιούμορ)

Χα χα χα, καλό!! Καλές δουλειές, κι εγώ θα φύγω σε λιγουλάκι, έχω να βγω. Φιλιά! xxx