ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.12.2018 | 03:32

Ζηλευω δυο κοριτσια...

Ειμαι έφηβη και παιζω βόλλευ. Φετος στην ομαδα που ειμαι, ειμαι και με κοριτσια που δεν ηξερα προσωπικα αλλα ονομαστικά τις ηξερα. Τελοσπάντων, αυτα τα δυο κοριτσια ειναι κολλητές (πολυ κολλητές και οι γονεις τους κανουν παρεα). Ειναι απο τις καλύτερες, η καθεμια στην θεση της,στο βολλευ. Και οι οικογενειες των δυο ειναι καλα οικονομικα. Ειναι ομορφες,γνωστες,εχουν καλη οικονομικη κατασταση και ειναι σιγουρα απο τις βασικες στην ομαδα. Θεωρω οτι τα "εχουν ολα". Ειναι και καλες μαθητριες,πολυ αγαπητες. Τις συμπαθω πολυ και τις δυο,αλλα τις ζηλευω. Ζηλευω την τοσο καλη σχεση που εχουν μεταξυ τους(εγω με την σχεδον κολλητη μου ειμαστε μια ζεστη μια κρυο),ο,τι ζητησουν σε υλικο αγαθο φαινεται οτι το εχουν,ειναι καλες μαθητριες,εχουν περαση στα αγορια,ειναι γνωστες στην περιοχη μας και ειναι καλες στο βολλευ. Νομιζω πως δεν εχουν αναγκη να προσπαθησουν για τιποτα. Οτι τα εχουν ολα. Εγω παλι μια τα πηγαινω καλα με την κολλητη μου μια οχι (μιλαει σε ολα τα παιδια της περιοχης μου,κραζει,δεν ξερω αν κραζει και εμενα, για την εικονα και μονο μιλαει με τους "famous"),αγχώνομαι πολυ για το σχολειο αν και ειμαι καλη μαθήτρια αλλα εχω πολλες απαιτήσεις απο τον εαυτο μου (δεν με πιεζουν οι γονεις μου με τους βαθμους) (περυσι ειχα βγαλει 18 5/14), η οικογενεια μου ζορίζεται λιγο οικονομικα(δεν στερουμαι φαγητο ή ρουχα αλλα αυτο το κατι παραπανω που εχουν τα αλλα κοριτσια) και ειχα ξεκινησει πολυ καλα στο βόλλευ αλλα δεν μου πετυχαίνει τωρα τιποτα και απογοητεύομαι συνεχώς. Ολη την ωρα προσπαθω και αισθάνομαι γενικα ότι οι κοποι μου δεν ανταμοιβωνται. Πιστευω οτι τα αλλα κοριτσια τα εχουν ολα και αισθάνομαι ακομα πιο χαλια με τον εαυτο λογω χαμηλής αυτοπεποίθησης και αυτοεκτιμησης. (Παλια στο βόλλευ, τα προηγούμενα δυο χρονια, ειχαμε ενα προπονητή που ηταν καλος ανθρωπος αλλα δεν ειχαμε καθολου πρόοδο μαζι του. Ημουνα στάσιμη για δυο χρονια. Σαν μην εκανα προπονήσεις. Τα κοριτσια ειχαν αλλους καλούς προπονητές και ειναι σε υψηλότερο επιπεδο. Οσες κοπέλες δεν ηταν μαζι μου τα προηγούμενα δυο χρονια στο βόλλευ, θα ειναι σίγουρα βασικές. Εχω μεινει πισω σε αυτο και προσπαθω να βελτιωθώ γτ δεν θελω και φετος να ειμαι πάγκο)
2
 
 
 
 
σχόλια
Μπραβο σου που προσπαθεις καταρχην. Αυτο που νιωθεις, δλδ ενα αισθημα κατωτεροτητας μπορει να λειτουργησει θετικα και να καταφερεις στοχους στη μετεπειτα ζωη σου. Ενα αλλο μαθημα που θα λαβεις επισης μεγαλωνοντας ειναι πως κανεις δεν τα εχει ολα. Ενιοτε το να μεγαλωσεις με καποιους περιορισμους ή μετρο σε προετοιμαζει καλυτερα για να ανταπεξελθεις στις ματαιωσεις της ενηλικης ζωης.
Καλησπέρα κοπελιά. Καταλαβαίνεις ότι σε όλα οι άλλοι φταίνε για εσένα π. χ. ο προπονητής, οι γονείς, η κολλητή κτλ. Συμβουλή μου να ρίξεις τα βάρη και στον εαυτό σου. Είσαι κλασσικη γυναίκα της νέας εποχής γκρινιάζω για να γκρινιάζω. Να ευχαριστείς τους γονείς σου για όσα σου προσφέρουν και να τους κάνεις χαρούμενους, αλλά παιδιά όχι βολει ούτε να φάνε δεν έχουν και πίστεψε με είναι πάρα πολλά. Αν αποστασιοποιηθεις για λίγο από παρέες ( αφού έχεις μια κολλητή μια κρύο μια ζεστή) και δουλέψεις τα μαθήματα σου και λίγο το βολει μόνη σου, θα δεις ότι θα ανέβεις στα μάτια όλων. Η αξιοπρέπεια και η επιτυχία κάνει τους ανθρώπους ξεχωριστούς και για παρέα, ούτε η ζηλια ούτε τίποτα.
Scroll to top icon