ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα στους αναγνώστες :) Είμαι 22 χρονών μένω μόνος μου εδώ και 5 χρόνια λόγω σπουδών, πατρικό πηγαίνω γιορτές και κανενα ΣΚ. Αυτές τις μέρες (3-4) έχω κάνει την νύχτα μέρα γιατί πραγματικά δεν κάνω τίποτα για τον εαυτό μου,όλες οι μέρες μου φαίνονται ίδιες σπίτι καφές και πάει λέγοντας. Βλέπω τα φιλαράκια μου δουλειά, δίπλωμα οδήγησης, γενικά να κάνουν πράγματα γι'αυτους, φυσικά χαίρομαι αλλά με βάζει σε σκέψεις πολλές' γιατί ρε χαμένε δεν κάνεις και εσύ κάτι για εσένα? '. Την ξέρω την απάντηση ή την δικαιολογία απλά μένω στο σίγουρο στο να μη κάνω' τίποτα' γιατί φοβάμαι την αποτυχία. Είχα θέματα με κρίσεις πανικού για αρκετό διάστημα λόγο του πατέρα μου που τον έχασα και αυτό με κράτησε πίσω αρκετά. Παλιότερα δεν ήμουν έτσι και την μπάλα μου πήγαινα και έξω έβγαινα πιο συχνά, μιλησα και με έναν ψυχολόγο έχει πολύ καιρό αυτό πριν και με έναν παθολόγο που με ξέρει από μικρό παιδί μου έδωσες κάτι ηρεμιστικά ναι με βοήθησαν είχα φτιάξει τον ύπνο μου δεν έκανα άσχημες σκέψεις τώρα που τα σταματησα λόγω κακής συνεννόησης στο τηλ μου είπε να τα συνεχίσω και ότι με είχε δει καλύτερα, αυτό έγινε πριν 15 μέρες περίπου πριν νιώθω ότι δε τα χρειάζομαι και ναι οκ είμαι καλά τώρα και από τις αρνητικές σκέψεις, απλά δεν ασχολούμαι με εμένα. Χωρίς δουλειά δύσκολα τα πράγματα να στηρίζεσαι στους άλλους για χρήματα και δε το θέλω, ότι θα κάνω, είτε αυτό λέγεται δίπλωμα είτε ποτό θέλω με δικά μου χρήματα να το κάνω χωρίς να βασιστώ σε κανέναν, μπορεί να το σκέφτομαι όλο αυτό λάθος, κρατοντας με πίσω. Με κοπέλα δεν έχω ασχοληθεί σοβαρά από το 16 και τώρα γνώρισα μια κοπέλα απλά αυτό που με προβληματίζει είναι και με αυτή 'αν δε τα έχω καλά με εμένα πως θα τα έχω μαζί της?' Είναι πολύ καλή πραγματικά μου δείχνει ενδιαφέρον και ότι νοιάζεται αλλά εγώ είμαι απόμακρος. Θέλω να αλλάξω τόσα πολλά πράγματα να ξυπνήσω, αλλά μόνο λόγια είμαι τελικά σε αυτό το κομμάτι.Καθε σχόλιο καλοδεχουμενο και σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Καλό απόγευμα σε όλους :)