Independent: Ντροπιαστική η στήριξη Τσίπρα στη δικτατορία Μαδούρο

«Ντροπιαστική» χαρακτηρίζει άρθρο γνώμης στον Independent τη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης προς τον Νικολάς Μαδούρο. 

Το άρθρο υπογράφει ο Βρετανός Ντένις Μακσέιν, υπουργός στις κυβερνήσεις του Τόνι Μπλερ για θέματα Ευρώπης και Λατινικής Αμερικής. 

Έχει τίτλο: «Η ντροπιαστική υποστήριξη του Τσίπρα στη Βενεζουέλα του Μαδούρου μοιάζει να αγνοεί τον πόνο που έζησε η Ελλάδα υπό στρατιωτικό καθεστώς». 

«Τι στο καλό συνέβη στην ελληνική παραδοσιακή αλληλεγγύη στη δημοκρατία και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Γιατί η Ελλάδα, η ευρωπαϊκή χώρα που βίωσε μία σκληρή, διεφθαρμένη δεξιά στρατιωτική χούντα την περίοδο 1967-1974, στέλνει ένα μήνυμα υποστήριξης και αποδοχής σε μια διεφθαρμένη δικτατορία που έχει τη στήριξη του στρατού, στη Βενεζουέλα», ξεκινάει το άρθρο. 

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, «πρέπει να θαυμάσει κανείς τον γενναίο νέο πρόεδρο της βουλής της Βενεζουέλας, Χουάν Γκουαϊδό. Προσκάλεσε τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να πάει στη Βενεζουέλα για μια εβδομάδα για να δει ο ίδιος την απελπισία των πολιτών της χώρας με τον Μαδούρο και τους στρατηγούς και τους ναυάρχους να τον υποστηρίζουν μέχρι το χείλος του γκρεμού.

Μετά από την δημόσια στήριξή του στον Μαδούρο, είναι απίθανο ο Τσίπρας να δεχθεί την προσφορά», αναφέρει το δημοσίευμα.

Ο συγγραφέας του άρθρου επικαλείται μαρτυρίες που λένε πως το καθεστώς Μαδούρο δεν έχει καμία σχέση με την κληρονομιά του Τσάβες. 

«Τώρα η ελληνική κυβέρνηση του Τσίπρα υποστηρίζει τη δικτατορία, ενώ άλλοι αριστεροί πρωθυπουργοί στην Ευρώπη, όπως ο Ισπανός Πέδρο Σάντσεζ, ο οποίος γνωρίζει την αλήθεια για την τυραννία του Μαδούρο, ζητούν νέες εκλογές στη Βενεζουέλα. 

Σε μία εβδομάδα που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε ένα μεγάλο βήμα απέναντι στον εθνικιστικό λαϊκισμό με τη συμφωνία για την αλλαγή του ονόματος της ΠΓΔΜ, που εγκρίθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο, το καλό όνομα και η εικόνα της Ελλάδας στην Ευρώπη δέχονται πλήγμα από την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να υιοθετήσει το καθεστώς της Βενεζουέλας, ένα καθεστώς το ίδιο σκοτεινό με του Έλληνες συνταγματάρχες του 1967-1974», καταλήγει το άρθρο.