ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
1.2.2019 | 23:39

Χασμα με την μητερα μου

Καλησπερα απο εμενα. Με λενε Χρύσα και είμαι 23! Ενημερωτικα και μονο, αν βαριεσαι να διαβαζεις προχωρα παρακατω, γτ εχω γραψει ολοκληρο σεντονι, με ολη την παραφροσυνη που επικρατει στο σπιτι μου. Η αδερφή μου, η Ντινα ειναι 18 ετων. Μενουμε θεσσαλονικη, και εδωσε πρόσφατα πανελληνιες όμως περασε στη Λαρισα. ( θα πω παρακατω γι αυτο)Είμαι νοσηλεύτρια,( αυτό σπουδασα εδω στη θεσσαλονικη) πήρα και το πτυχιο τωρα πριν κανα 2 μηνες και ολα καλα. Και αυτη περασε στη στην ιδια σχολη, αλλα σε αλλη πολη, όπως ειπα και παραπανω.Φοιτητικη ζωη δεν μπορω να πω οτι εζησα, αφου το σπιτι μου ειναι στη θεσσαλονικη, και σπουδασα εδω. Οποτε έμενα με γονεις. Θα περασω τωρα σε αυτα που ακουω απο τη μητερα μου τον τελευταιο καιρο και με κανουν Ε Ξ Α Λ Λ Η. Λοιπον, η μητερα μου έχασε την δουλεια της πριν 2 χρονια και εκτοτε κανει περιστασιακες δουλειες. Τα βγαζουμε κουτσα στραβα, ευτυχως με τον μπαμπα ο οποιος δουλευει κανονικα. Εγω βρηκα δουλεια σε χωρα του εξωτερικου, και ετοιμαζομαι να φυγω σε 1-2 μηνες. (μεγαλο ονειρο αυτο) Με την αδερφη μου αν και κατω απο την ιδια στεγη, εχουμε τεραστια διαφορα χαρακτηρα. Εγω αναλαμβανω περισσότερες ευθύνες, είμαι περισσότερο δραστηρια, με λίγα λόγια ξέρω απο μικρη ηλικία πως να "κινηθω". Λογικο να μου πείς, αφου είμαι και το 1ο παιδι. (οποτε τα τραβαμε ολα εμεις.)Η ντινα τερμα ελαστική με ολα. Ολη μερα κινητο, βολτες, ξαπλα, και repeat. Ετσι περνανε οι μερες της. Να παει να ψωνισει απο το σουπερμαρκετ? οχι βεβαια, ποιος θα παει? εγω φυσικα.! τι και αν εχω ενα σωρο εργασιες και χαρτια να μαζεψω για την χωρα που θα μεταναστευσω. Ποιος θα μαγειρεψει που οι γονεις μας δουλευουν ολη μερα? εγω φυσικα. Τι και αν εχω εργασιες οπως ειπα και πιο πανω, η ντινα θα κοιμαται μεχρι και τις 2 το μεσημερι. Στανταρακι δηλαδη. Ποιος θα καθαρισει το σπιτι? Εγω φυσικα! Η ντινα θα βγει την βολτα της, αφου ισιωσει το μαλλι της και αφησει τριχες σε ολο το πατωμα του δωματιου. Ποιος θα παρει το ψωμι απο τον φουρνο? χα χα, θελει και απαντηση αυτο? δεν νομιζω.Γι αυτα τα πραγματα, ΟΣΟ και αν φωναζω, ΟΣΟ και αν γινονται φασαριες, η μητερα μας δεν με υποστηριζει. Λεει πως η ντινα ειναι μικρη ακομα, και οτι ααααν θελει, θα κανει κατι. Βεβαια με αυτα που λεει, εχω φορτωθει σαν γαιδουρι ολες τις δουλειες του σπιτιου, ενω ειμαι με την ψυχη στο στομα για να φέρω εις περας τις εργασιες μου για την αλλη γλωσσα που κανω μαθηματα, και ντρεπομαι να αφησω χωρις φαγητο τους γονεις μου. Την αδερφη μου ουτε που την νοιαζει!!!!Η ντινα εχασε το πρωτο εξαμηνο στη λαρισα, γτ προσπαθησε να κανει τα χαρτια της για μεταθεση εδω στη θεσσαλονικη. Δεν εγινε δεκτη οποτε αναγκαστικα το κεφαλαιο "λαρισα" δεν το γλιτωνει. Αυτη το βλεπει χλιαρα, αλλα η μαμα δεν το θελει καθολου. Της εχει κανει το μυαλο καζανι ( μαζι ΚΑΙ το δικο μου).Περιληπτικα το τι ακουω για την αδερφη μου καθε μερα απο τη μητερα μου είναι:-ντινα, στη λαρισα δεν ξερεις κανεναν, αν γινει κατι τι θα κανεις?-Ασε που υπάρχουν τοσοι ανωμαλοι-και πως θα μενεις σε ενα σπιτι μονη?? Αν ζαλιστεις καθως κανεις μπανιο? -και αν αρρωστησεις τι θα γινει? εγω και ο μπαμπας σου θα δουλευουμε, ποιος θα σε προσεξει?-Μωρε μην πας Λαρισα, καλυτερα να πηγαινοερχεσαι με το τρενο, να εχεις το ζεστο σου φαγακι εδω, να σε προσεχουμε κιολας. Καλυτερα να εχεις και τα λεφτα που θα διναμε για ενοικιο στο χερι, να βγαινεις εδω.-εκει ολοι επικινδυνοι, ποιον να πλησιασεις?? ασε καλυτερα μωρε, θεσσαλονικη και παλι θεσσαλονικη.Κι ομως ολο αυτα ακουω. Αντι να την ενθαρρυνει να γινει ανεξαρτητη, της βαζει μπουρδες στο μυαλο. Ξεχναει βεβαια , πως και η ιδια εκανε την "επανασταση της" στα 17 και εφυγε για θεσσαλονικη, οπου και εμεινε μονιμα κανοντας οικογενεια ( δηλαδη εμας). Οσο προσπαθω να αλλαξω γνωμη στη μαμα, και να της πως πως ολα αυτα ΔΕΝ στεκουν, τοσο γινεται μπαχαλο το σπιτι. Πραγματικα δεν με νοιαζει καθολου το τι θα γινει με την αδερφη μου, εγω θα φυγω εξωτερικο και ας κανουν οτι θελουν. Δεν περιμενα καθολου τετοια εξελιξη γτ η ντινα πιο μικρη ηταν διαφορετικη. Πλεον φοβαται τον εξω κοσμο, ή δεν ξερω και γω τι αλλο.... εχει αλλαξει τοσο πολυ απο τοτε που γυρισα Ελλαδα ( ελειπα 6 μηνες για πρακτικη στο εξωτερικο) και δεν ξερω τι σκατα εβαλε στο μυαλο της η μητερα μας. Την εκανε να φοβαται τα παντα και δεν την ειχα για τετοιο ανθρωπο. Με εχουν απογοητευσει και οι 2. και κατι μπονους: Γελαω με το γεγονος οτι πριν λιγο ακουσα τυχαια να συζηταει η μαμα και η αδερφη μου για κατι ασχετο ( συγκεκριμενα για το τσιρκο) και να λεει η μανα μου " ε, και τα ζωα χρειαζονται που και που εξημερωση, γιατι αλλιως ορμανε στον ανθρωπο" και να εχεις τωρα την αδερφη μου απο διπλα να συμφωνει και να γελαει, και να λενε να κλεισουν εισητηρια ( ΕΝ ΕΤΗ 2019) , σε ΤΣΙΡΚΟ. ΣΕ Τ Σ Ι Ρ Κ Ο. Δηλαδη, που να παω να πεσω εγω τωρα, στις 11:29 το βραδυ, στη θεσσαλονικη? Ε?Αντε τωρα εσυ να μου πεις αποψη για ολο αυτο το μπαχαλο ....
5
 
 
 
 
σχόλια
Πρώτον, όλο αυτό είναι λάθος: <Εγω αναλαμβανω περισσότερες ευθύνες, είμαι περισσότερο δραστηρια, με λίγα λόγια ξέρω απο μικρη ηλικία πως να "κινηθω". Λογικο να μου πείς, αφου είμαι και το 1ο παιδι. (οποτε τα τραβαμε ολα εμεις.)> Γιατί έχω και εγώ μια αδελφή μικρότερη που είναι σαν και εσένα πιο δραστήρια, τσαμπουκας ας πούμε, αναλαμβάνει πιο εύκολα ευθύνες, είναι πιο ανοικτή σαν χαρακτήρας. Αυτό είναι καθαρά θέμα βιωμάτων (ίσως) και χαρακτηρα. Η αδελφή σου είναι πιο μικρή και αμαθή με τον κόσμο (ας πούμε) και για αυτό προστατεύεται περισσότερο από τη μητέρα σου. Ίσως φοβούνται ότι λόγω του χαρακτήρα της (επειδη είναι αδύναμη) μήπως μπλέξει κάπου, με τόσα που γίνονται κιόλας δεν έχουν άδικο (ειδικά αφου είναι ως άτομο κάπως αφελής ας πούμε και δεν έχει τη δύναμη να προσπαθήσει να τα βγάλει πέρα ίσως). Οι γονείς είναι γονείς, και ανησυχούν με το δίκιο τους ως ένα βαθμό. Δεν μπορεις να πιέσεις κάποιον να γίνει κάτι που δεν είναι και δεν μπορεί, (δεν είναι στη φύση του) ούτε και να του αλλάξεις τον χαρακτήρα. Μπορείς απλά να είσαι δίπλα του και να τον βοηθάς όσο μπορείς για να κάνει κάποια βήματα και να ανεξαρτητοποιήθει σιγά σιγά, αλλά όχι αδιαφορώντας. Εσένα μπορεί να σου φαίνεται έτσι, αλλά επειδή φαντάζομαι δεν είστε και πολύ δεμένες ώστε να μιλάτε, δεν καταλαβαίνεις πώς νιώθει εκεινη, αλλά ούτε και εκείνη πώς νιώθεις εσύ. Αν γινόταν, να καθοσασταν ολοι μαζί, να συζητούσαμε τί ακριβώς ενοχλεί τον καθένα, να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες που του ακολουθούν από άποψη νοικοκυριού. Σίγουρα επειδή είστε διαφορετικές πολυ, θα υπάρχουν καβγάδες και φασαρίες, αλλά είναι λογικό. Σίγουρα αγαπάτε η μία την άλλη, σε αυτό εστίασε και προσπαθησε να την πλησιάσεις κάπως. Και εξήγησε με ομορφο τρόπο στην μητέρα σου, ότι επιβαρύνεσαι και εσύ με την συγκεκριμένη κατάσταση, ώστε να βρεθεί μια μέση λυση, που να βολεύει όλους. :-)
Καλως ήρθες στον κόσμο!Έτσι είναι, κάποιοι δουλεύουν και κάποιοι λουφάρουν. Ξέρω οτι κατα βάθος περιμένεις κάποια αναγνώριση για αυτά που κάνεις, και ίσως να την πάρεις, αλλά πιθανότατα πολύ αργά ή και ποτέ.Μάθε να λες "οχι". Μάθε να ζητάς από άλλους να σε βοηθούν. Κανείς δεν θα το κάνει από καλοσύνη, πολλοί είναι αυτοί που θα κάνουν τα στραβά μάτια.Τέλος, βγες από το ρόλο του θύματος. Είναι σπαστικός για τους άλλους, και δεν πρόκειται να σε βοηθήσει σε τίποτα. Αν δεν έχεις χρόνο/όρεξη να κάνεις κάτι, μην το κάνεις. Ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί; Να φάτε μια μέρα απ'εξω; Να φάτε χωρίς ψωμί; Να βρωμίσουν τα σκουπίδια; Σιγά, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου!
Έχεις απόλυτο δίκιο στο ότι μαθαίνουμε τους άλλους να είναι υπεύθυνοι και δεν τρέχουμε μόνο εμείς για κοινές δουλειές αλλά αν με ρωτάς είσαι εκτός θέματος.Ο λόγος είναι ότι φεύγει στο εξωτερικό και άρα δεν έχει σημασία.Το πρόβλημα είναι τι θα κάνει η αδερφή της.
Ίσως το διάβασα λάθος, αλλά εμένα περισσότερο σαν συγκαλυμμένη εμπάθεια μου έβγαλε. Οτι και καλά νοιάζομαι για την αδερφή μου, αλλά με εκνευρίζει που είναι έτσι κι ετσι κι ετσι...Δεν είναι δουλειά τη; να αναθρέψει την αδερφή της, ούτε η ίδια της ζήτησε ποτέ βοήθεια. Είναι απλά διαφορετικοί άνθρωποι και πρέπει να το δεχτεί αυτό.
Όχι για την δουλειά αναφερόμουν στα ψώνια από σουπερμάρκετ κλπ.Δεν είναι υποχρέωσή της αλλά όταν νοιάζεσαι για κάποιον στεναχωριέσαι να μην παίρνει την ζωή στα χέρια του εξ'ου και η ''εμπάθεια'',πιο πολύ για λύπη μου κάνει.Πάντως σε αυτό που είπες για τις δουλειές τώρα που το σκέφτομαι δεν είναι εκτός θέματος γιατί θα το βρει μπροστά της αν επιτρέπει και σε άλλους να της το κάνουν,βλέπε σύντροφος.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon