ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πως μου τα΄φερε έτσι η ζωή, αναρωτιέμαι. Παντρεμένη με δύο παιδιά και φίλες ξαφνικά χωρισμένη χωρίς φίλες και με δύο παιδιά πολυ καλά, ευτυχώς, αλλά όπως και να το κάνεις είναι παιδιά, θέλουν τους φίλους τους, έχουν τις ασχολιές τους και τα δικά τους, λογικό βέβαια και δεν λέω το αντίθετο. Να είναι καλά και να κάνουν τη ζωή τους. Ξαφνικά βρέθηκα να είμαι μόνη να κάθομαι μπροστά στην τηλεόραση, στον υπολογιστή, στην κουζίνα, να καπνίζω και να μην έχω έναν άνθρωπο να πω δύο κουβέντες. Δεν ξέρω αν είμαι μοναδική, έτσι πίστευα, μέχρι που διάβασα εδώ διάφορα και είδα οτι τελικά και άλλος κόσμος είναι έτσι... και πήρα λίγο κουράγιο... τέλος πάντων... Πιστεύω ότι εάν είχα μια φίλη να μιλάμε, να κάνουμε παρέα η ζωή θα κυλούσε πιο υποφερτά....