ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας και για την συμπαράσταση που δείξατε στην αδελφή μου,που διαδώσατε την ιστορία της και τις δυσκολίες που πέρασε.Η αδερφη μου, η Αναστασία μου σήμερα το πρωί έφυγε... Δυστυχώς δεν κατάφερε να ανατρέψει τις προβλέψεις. Εσβησε μόλις στα 20 χρόνια της,μας άφησε πίσω. Δεν έγινε κανένα θαύμα...απλά έφυγε, και εγώ ήμουν εκεί, της είπα αντίο, της είπα ότι επιτέλους θα είναι με τη μητέρα μας...και χαμογέλασα...Γιατί η Αναστασία δε θυμόταν τη μάνα μας και πάντα έκλαιγε και μου έλεγε οτι λυπάται που δεν την θυμάται.....είχαν την ίδια μοίρα...το μόνο πράγμα που μας ζήτησε ήταν να φύγει από το νοσοκομείο, πράγμα που δεν έγινε...άδικο, πολύ άδικο...σε κανένα δεν αξίζει να φεύγει σε νοσοκομειακές συνθήκες...μη μπορώντας να δεις τους φίλους σου να πεις ένα τελευταία αντίο...είναι σεβασμός στη ζωή η ποιότητα στο θάνατο... το τελευταίο πράγμα που μου είπε είναι " τώρα που θα φυγω, να προσέχεις το μπαμπά" Και έφυγε...και καθόμουν εκεί και έβλεπα τους παλμούς να πέφτουν...και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα... ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΆΝΕ ΤΟ ΊΔΙΟ ΝΑ ΝΙΚΉΣΟΥΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΡΡΏΣΤΙΑ...ΝΑ ΔΕΊΞΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΑΛΈΨΟΥΝ ΌΠΩΣ ΠΑΛΕΨΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ... το κορίτσι μου που πάλεψε...που μέχρι το τελος χαμογελούσε... Ας αναπαυθεί εν ειρήνη...ας βρει επιτέλους τη γαλήνη που δεν μπόρεσε να βρει εδώ...κοντά στο Θεό...και στη μητέρα μας....ΑΜΗΝ