ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κάποιος άνθρωπος να προσπαθήσει να σε γεμίσει κόμπλεξ και μάλιστα να είναι και ο δεσμός σου; Για να μην σε χάσει; Για να νιώθεις οτι σου κάνει και χάρη που είναι μαζί σου και οτι δεν θα βρεις ποτέ κάποιον άλλον σαν αυτόν έτσι όπως είσαι, οπότε θα του κάνεις και όλα τα χατήρια στο κρεβάτι για να πιστεύεις οτι δεν κοιτάει αλλού; Ή να προσπαθεί να σε πείσει να κάνετε πράγματα με άλλους ανθρώπους ταυτόχρονα λέγοντας πως αν το κάνεις αυτό τότε θα σε θέλει συνέχεια και καθημερινά και θα ζηλεύει πολύ όποιον άνδρα σε πλησιάζει; Ή γενικά στο σεξ να είναι πολύ απότομος ή επιθετικός και όταν λες να γίνει λίγο πιο ήρεμα, τότε αγριεύει ακόμα πιο πολύ και το αποκορύφωμα να έρχεται όταν σε ρωτάει γιατί δεν χύνεις εύκολα μαζί του και να σου λέει οτι δεν τον απασχολεί το πότε και το πόσες φορές θα γίνει(αφού με όλες όσες έχει κάνει έρωτα, τελειώνουν 3-4 φορές στην διάρκεια της μιας ώρας!!), ενώ εσύ μερικές φορές ούτε μία φορά; Ή όταν θέλεις και δεύτερο γύρο, αυτός ήδη μετά τον οργασμό του έχει μπει στο μπάνιο για ντουζ και μετά δεν έχει όρεξη για άλλον γύρο ενώ ρίχνει την ευθύνη σε εσένα λέγοντας οτι δεν ξέρεις πως να τον προκαλέσεις σωστά ώστε να ξαναφουντώσει το ενδιαφέρον του την στιγμή που όταν πας να κάνεις μια κίνηση, σε αποπαίρνει;Και όταν όλη αυτή η υποτίμηση γίνεται με τον μανδύα της αθωότητας και λέγοντας ''έτσι τα λέω ώστε να σε κινητοποιήσω και να γίνεις πολύ καλύτερη επειδή εγω θέλω να την ανεβάζω την γυναίκα στα καλύτερά της και οχι να την κρατάω στάσιμη'', εκεί τι πρέπει να κάνεις; Πως πρέπει να αντιδράσεις;Είσαι με έναν άνθρωπο επειδή σου αρέσει έτσι όπως είναι και οχι επειδή θέλεις να τον πλάσεις όπως γουστάρεις εσυ, που άντε ακόμα και να γίνει αυτό το πλάσιμο σύμφωνα με τα γούστα σου μετά τι; Δεν θα τον βαρεθείς τον άλλον;Τον εμπιστεύτηκα, τον πίστεψα, και τώρα έχω κλειστεί στον εαυτό μου, αυτός εξαφανισμένος χωρίς να έχει απαντήσει σε 2 μηνύματα που του έστειλα αν και τα διάβασε και απλά πρέπει να παραδεχτώ και αποδεχτώ οτι του τελείωσε για μένα. Συναισθήματα περίεργα, απο την μία το αίσθημα της χρησιμοποίησης αφού δεν τον ένοιαζε η δικιά μου ευχαρίστηση αρκεί να πέρναγε αυτός καλά και αυτό με οδηγεί σε οργή προς τον εαυτό μου που εμπιστεύτηκα και δόθηκα σε έναν τέτοιον τύπο, απο την άλλη αγωνία και άγχος για το τι θα μου φέρει το μέλλον αλλά και κάποιες φορές λίγη αισιοδοξία και ελπίδα οτι ο επόμενος θα είναι πολύ καλύτερος και θα ζήσω οτι θέλω μαζί του... Θα βρεθεί και αν ναι, θα είναι καλύτερος ο επόμενος ή θα λιώσω στην μοναξιά ή ακόμα χειρότερα θα πηγαίνω απο τον έναν περίεργο στον άλλον;